I'm His Unwanted Wife (COMPLETED)

Chapter 2

Kinusot ko ang mga mata ko at nag-unat ng kamay tsaka ako bumangon. Linggo pala ngayon. Bumangon ako at dumiretso sa tapat ng bintana at nag-stretching ng ilang minuto.

Pumunta ako sa banyo para magmumog at magpalit ng maluwag na damit at jogging pants. Umupo ako sa gilid ng aking kama para magsuot ng rubber shoes tsaka ko pinusod ang buhok ko.

Saktong alas-singko ako lumabas ng bahay para sa isang oras kong pagjajogging.

Paglipas ng isang oras na pagtakbo sa buong village, hingal na hingal akong pumasok sa bahay. Dumiretso ako sa kusina para uminom ng isang basong tubig, nadatnan ko si Nay Esther na nagluluto na ng pang-agahan. Binati ko siya ng magandang umaga at ganoon din siya sakin.

Pinupunasan ko ang aking pawis sa mukha at leeg habang paakyat sa aking kwarto para maligo nang biglang bumukas ang pinto sa katapat kong kwarto.

Nagkatinginan kaming dalawa pero agad akong bumitaw ng tingin tsaka nagbaba ng tingin sa sahig. Ako ang palaging nag-iiwas ng tingin.

Ito nanaman iyong pakiramdam na parang may kung ano sa tiyan ko.

"Umm m-magandang umaga". Bati ko nang hindi nakatingin sakanya.

Hindi na ako nagulat na nandito siya sa bahay. Tuwing linggo kasi hindi siya pumapasok sa kompanya nila, pwera na lang kung may importanteng kailangang asikasuhin, kaya kahit linggo ay pumapasok siya.

O kaya naman ay kung may importante siyang lakad kasama ang kaibigan niya.

Hindi niya ako pinansin at naglakad na siya pababa ng hagnan. Sinundan ko siya ng tingin, naka-plain white t-shirt at cargo shorts siya, his usual get-up pagwala siyang lakad. Wala siguro siyang lakad ngayon.

May jetlag pa siguro siya. Kagagaling lang kasi niya sa America dahil sa isang business deal na nakuha naman niya.

Pumasok na ako sa kwarto ko. Naligo at nagbihis ng usual na pambahay ko which is ang mga maninipis na pajama at over sized t-shirt.

Kahit na parehas kaming nasa bahay, buong araw kaming walang imikan. Buong maghapon lang siyang nanuod ng basketball sa tv. Passion niya kasi ang maglaro ng basketball, sa katunayan siya ang MVP sa university nila noong nag-aral pa siya.

Isa iyon sa mga traits niya na nagustuhan ko sakanya. Naalala ko pa noon, pikit mata akong bumili ng napakamahal na ticket para lang mapanuod siyang maglaro sa loob ng school nila. May bayad kasi ang mga outsiders na gustong manuod ng game.

First year college ako noon, siya naman ay graduating na. At sa tuwing nakakapuntos siya, isa ako sa mga kababaihang kulang nalang maputol ang lalamunan kakasigaw.

Habang buong maghapon siyang naka-upo sa sofa sa may sala habang nanunuod ng tv, ako naman ay tumutulong sa mga gawaing bahay. Laglalapag din ako ng meryenda niya sa center table na nasa harap niya. Tuwing ginagawa ko iyon, ni minsan hindi niya ako tinapunan ng tingin.

Nagkikibit balikat nalang ako. Sanay na naman akong hindi niya pinapansin. Nothing new.

Pagkalapag ko sa center table ng juice na tinimpla ko para sa kanya, napadako ang tingin ko sa umiilaw niyang cellphone na nakapatong din doon.

Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pangalan nang nagtext sa screen ng cellphone bago niya ito kunin sa mesa.

Astrid.

Ewan ko pero bigla akong nakaramdam ng kung ano pagkabasa ko sa pangalan ng babae.

I mentally shake ng head para mawala kung ano man ang iniisip ko, tsaka ko kinuha ang pinagkainan niya ng cake tsaka ako bumalik sa kusina.