LOSSE HANDEN

VIER

VIER
I've Got All This Ringing In My Ears And None On My Fingers, Fall Out Boy
Vroeger – Esther

Ik had de eerste klap al gekregen voordat ik er erg in had. Ik was door de jaren heen steeds onverschilliger geworden tegenover zijn uitbarstingen. Ze waren bij mijn dagelijkse routine gaan horen. Het hoorde er nu eenmaal bij om 's avonds geschopt en geslagen te worden als Nathan uit zijn werk kwam. Ik was eraan gewend.

Maar leuk vond ik het bepaald niet, natuurlijk niet. Ik durfde me amper op straat te vertonen, bang dat iemand de paars blauwe recente beschadigingen zou zien, of de al geel geworden oudere plekken. Ik was bang voor blikken en nog meer voor eventuele vragen. Gelukkig waren die er nog nooit gekomen. Iedereen hield zich zo lekker bezig met zijn eigen zaken dat ik ongestoord mijn wekelijkse boodschappen bij de plaatselijke supermarkt kon doen.

Tegenwoordig vroeg ik me steeds vaker af waarom ik nog bij deze man was. Hij deed me pijn. Dat was geen teken van liefde, maar van haat. Hoe kon ik me inbeelden dat hij toch nog van mij hield, hoewel de tekenen hiervan schaars waren? Waarom deed ik mezelf deze kwelling aan? Maar hoe vaak ik mezelf dit soort vragen ook stelde, het had blijkbaar geen effect. Ik stond immers nog steeds aan zijn zijde, dat feit kon ik niet ontkennen. Vaak dacht ik smachtend terug aan onze eerste date. Ik was in de wolken geweest, smoorverliefd op deze ogenschijnlijke perfecte man.

We hadden elkaar voor het eerst ontmoet op een verjaardag van een gezamenlijke kennis. Hij was naast me komen zitten en we hadden de hele avond samen gepraat. Ons contact had heel natuurlijk gevoeld. Het was net alsof we oude vrienden waren die elkaar voor het eerst in jaren weer zagen en elkaar heel wat te vertellen hadden. We waren de laatsten die het feestje verlieten. Eigenlijk werden we gewoon de deur uitgezet omdat we maar niet konden stoppen met praten. Daar, op de stoep voor het huis, had hij me mee uit gevraagd. Hij wilde me het volgende weekend meenemen naar het strand. Gevleid als ik me gevoeld had, had ik stralend ja gezegd. Ik had niet kunnen geloven dat zo'n knappe jongen, of man eigenlijk, interesse in iemand als ik had getoond.

Nathan, zoals hij zich gelijk had voorgesteld, had golvend bruin haar en doordringende grijze ogen. Hij was lang en had een gespierd lichaam. Hoe zag er goed uit, zeker als je bedacht dat hij al midden dertig was en zijn beste jaren gehad zou moeten hebben. Eigenlijk was hij de oudere versie van zo'n fantastische jongen uit de dromen die ik als tiener had gehad. Onze eerste date was dan ook als uit een film geweest. Nooit had ik gedacht dat de romantische scènes uit liefdesfilms ook echt in mijn leven realiseerbaar waren. Die films waren dus toch op iets van werkelijkheid gebaseerd, had ik toen verbluft gedacht.

Nathan was me thuis op komen halen in zijn eigen auto. Hij had aangebeld met een bos bloemen in zijn handen. Wow, had ik gedacht, deze man weet echt hoe hij zoiets aanpakt. Nathan zelf had er oogverblindend uitgezien. Zijn donkerblauwe korte broek liet zijn gespierde kuiten zien. De witte polo stond strak om zijn bovenlichaam gespannen. Ik had mijn best moeten doen mijn mond dicht te houden, want die viel bijna open, zo mooi zag hij eruit. Ik kon daar nog wat van leren, in mijn gekreukte blauwe jurk, wat overigens helemaal niet handig was voor op het strand.

Hij glimlachte enigszins verlegen en vroeg me hem te volgen. Dat deed ik maar al te graag. Hij hield de deur van de auto voor me open en sloot die weer toen ik zat. Zelf nam Nathan achter het stuur plaats.

De rit naar het strand duurde ongeveer een half uur. Onderweg viel er geen een ongemakkelijke stilte en we leerden elkaar beter kennen. Nathan was een accountant bij een plaatselijke nevenvesting van een groter kantoor dat elders in het land zijn hoofdkantoor had. Hij was enig kind en volgens eigen zeggen was hij daarom best wel verwend. Ik moest hier om lachen en vertelde hem dat mij dat nog niet was opgevallen, maar dat ik er zeker ging letten op dingen die als verwend over zouden moeten komen. Daarop moest hij weer lachen en hij vroeg uit wat voor gezin ik kwam.