She's in Love with a Ghost ✔

Draft Three

3.

"saan tayo pupunta?" nakasabit sa aking balikat ang dala kong back pack. Pierre hasn't had anything in his hands. Ganoon parin ang damit niya. Pero malinis at mabango naman siya. Kumunot ang aking noo

"hindi ka ba magdadala ng gamit?"

"did you have your wallet?" tumango ako. May fifty thousand cash ako. Yun ang sabi ni pierre na dalhin kong cash . May credit card din ako galing ky daddy. Sabi ko kasi gusto kong umalis ng dalawang linggo at mag-isip. I wanted to forget tom. Even if daddy doesn't want it ay hinayaan niya ako.

"I know someday you will learn to forgive your sister. We were also sorry, darling. Daddy loves you. You know that right?" I just nod and hug him.

"let's go" sumakay kame ng bus ni pierre na biyaheng Baguio. Sa pinakadulo kame naupo. Niyakap ko ang aking sarili sa sobrang lamig ng aircon na nanunuot sa aking balat.

I felt something weird when pierre put his arms on my shoulder.

"binibigyan kita ng init ng aking katawan" yun ang sabi niya ng binigyan ko siya ng nagtatanong na tingin. Hinayaan ko ang kanyang braso sa aking balikat.

Eight ours ang biniyahe namin bago makarating ng baguio. Nakatulog akong nakapaloob sa mga yakap ni pierre. His hug gaves me warm. Init na naghatid sa akin ng kakaibang pakiramdam. Init na nag-eengganyong masarap parin mabuhay.

Akala ko ay magpapahinga kame. Pero hindi. Sumakay kame ng taxi papunta sa Burnham park. Napangiti ako sa dami ng turistang nagpicture taking. Masayang pamilya. Magbabarkada na naghaharutan. Merong magbf na sumakay sa boat para masolo nila ang isa't isa. Hindi ko mapigilang igala ang aking paningin sa mga taong nandirito at kasama namin na namamasyal rin.

"are you okay?" nginitian ko si pierre at tinanguan. Kinuha ko ang camera na nakasabit sa aking leeg at nakiusap na kuhaan kame ng picture ng kasama ko. Kahit na nagtataka yung aleng pinakiusapan ko ay tinanguan niya nalang ako.

The next is the MinesView park, nagpakuha din ako ng picture sa isang binata na nagtataka. Hinayaan ko na lamang ang tingin ng mga tao sa amin ni pierre.

The mansion is so great. Nagpapicture din kame sa isang malaking aso.

"ineng sigurado ka bang ayos ka lang?" tanong sa akin ng isang matandang binilhan ko ng peanut brittle. Tinignan niya pa ang aking likuran at umiling iling.

Nilingon ko si pierre sa aking likuran. Ngumiti lang siya ng tipid. Nakikita ko ang saya sa kanyang mga mata. Palage kong nararamdaman ang kanyang mga titig sa akin.

Nasa strawberry Farm kame nang mapatid ako dahil hindi ko nakita ang batong nakausli. Nahawakan ni pierre ang aking bewang.

"careful miss" nangilabot ako sa kanyang hininga sa aking batok. May iba akong nararamdaman. Tumingin ako sa masuyong mga matang nakatingin sa akin. Hinawakan ko ang mukha ni pierre

"bakit ang gwapo gwapo mo po" he chuckled. Inayos niya ang aking pagkakatayo. He tap may head na nagpasimangot sa akin.

"hindi na ako bata" iniwas ko ang aking ulo para hindi niya magulo ang aking buhok.

"I know" he stared at me intently. Napalunok ako at nag-iwas ng tingin.

Gabi na halos ng matapos kame.

Pumasok kame sa isang fastfood para magtake out ng pagkaen. Halos hindi ko maramdaman ang pagod dahil sobrang energize na energize ang aking dugo. This is the first time I did this. Ang malayo sa aking pamilya kaya parang kakaiba eto para sa akin. I don't know but my heart flutters. Napapangiti rin ako sa mga simpleng bagay. At buong araw ay hindi ko naisip si tom. Fullfillment para sa akin iyon.

Umupo kame sa isang park at kinaen namin ang pagkaen.

"your three years late to graduate. Wala ka bang planong mag-aral ulit?"

"meron naman"

"after this journey, I want you to finish your studies" kinilabutan ako sa kanyang seryoso at malamig na boses. Nanunuot sa aking balat ang kanyang mga titig.

"promise me andrea" nag skip beat ang puso ko. Bakit parang maganda sa pandinig ang kanyang boses habang tinatawag ang aking pangalan. I blink when he snap his finger on my face.

"bakit iiwan mo na ako?" lumabi ako.

"I already serve my purpose. What's there to remain" kumirot ang puso ko sa sinabi niya. Hindi ko maintindihan kong bakit ako nasasaktan.

"h-hindi na ba kita makikita?" I blink nang magtubig ang aking mata. Sasandaling panahon pa lamang kame nagkakakilala but he occupied a small part in my heart. Iyakin talaga ako.I've got soft heart that's why I'm like this.

"be tough andrea. I don't like seeing you cry. It makes my heart aches so much" may humaplos sa aking puso. Hindi ko mapigilang humikbi at yapusin si pierre. Wht does it suddenly hurt all of a sudden. Kanina lang ay masaya kameng namamasyal bakit sang saglit lang na sandali ay nasasaktan na naman ako.

"promise me andrea. You wouldn't cry. Even if everything is at its hardest. You will stand tall and think of any solutions to your problems" kahit hindi ko naiintindihan kong bakit niya eto sinasabi sa akin ay tumango ako habang tuloy tuloy na umagos ang aking luha. Akala ko ay wala na akong iluluha. Saklap ng buhay matutuyuan yata ako ng tubig sa aking buong katawan kakaiyak.

Sumakay kame ng bus ni pierre papuntang sagada. We will stay there three days.

"hey I've got a question?"

"what?"

"where do broken hearts go?" kanta niya. Ngumiti ako. Lumingon sa akin yung magnanay na nakaupo sa unahan.

"nanay sinong kausap niya?" narinig kong bulong noong bata. Kinunutan ko siya ng noo at sinamaan ng tingin. Tanga mo be. Hindi mo ba nakikita ang malaking mama dito sa tabi ko. Gusto kong isisgaw sa kanya kaso hinawakan ni pierre ang braso ko kaya hinayaan ko nalang.

"saan ba pupunta ang mga broken hearted" nginisihan niya ako at binigyan ng nakakaaliw na titig

"you didn't know?' nagtataka niyang tanong. Umiling ako.

"where do we go?" tanong niya nang nakataas ang kilay

"sagada" tapos naisip ko yung movie ni angelica at Jm. Natawa ako.

"shit ka!" tumatawa akong hinampas ang kanyang balikat.

"candle ka ba?" nagtataka man ay sinagot ko si pierre ng tanong din

"bakit?"

"because you give light to my heart when everything else is at its darkest" natameme ako. Nagsimulang kumabog ang aking puso. His looking at me intently. Nagtitigan kame hanggang sa ako na ang nagbawi ng tingin.

"yelo ka ba?" asar kong tanong

"why?"

"ang sarap mo kasing ihampas sa pader eii" tinakpan ko ang kaba ng pagkaasar. Ginulo niya ang buhok ko.

"ang brutal mo pala, labs" bulong niya. Pakiramdam ko ay uminit ang aking pisngi. May stomach chorns. My heart started to flutter. What the hell!