Chapter 13: Always Beautiful
"That which is love is always beautiful." –Norwegian Proverb
***
LITTLE scented candles were lighted and gently floating on the man-made pond of their garden. May mga little lanterns din na nakasabit sa nag-iisang puno na katabi ng pond, at sa ilalim niyon ay nakalatag ang isang picnic blanket. There's a bucket of wine, roasted chicken served in a plate, Italian pasta, and fresh strawberries on a bowl.
Mula sa kinatatayuan niya ay may path ng white rose petals patungo sa picnic blanket at mula roon ay nakakalat na iyon sa paligid.
Napakasimple ngunit... Eunice's breath was taken away when she saw how the garden was set up.
"Happy 15th month anniversary, baby."
Napalingon si Eunice nang marinig ang boses ni Terrence. Dahan-dahan itong lumapit sa kanya. He stopped when he's infront of her.
He dashingly smiled. "Did you like it?" tanong nito.
Napapikit-pikit siya. Hindi makapaniwala sa... sa ginawa nito para sa kanya. No, hindi siya makapaniwala na ginawa nito iyon para lang sa kanya.
"Surprised?" tanong pa ulit nito.
Napalingon muli siya sa nakaset-up at saka bumaling muli rito. "Y-you really did this f-for me?" mahinang tanong niya pa.
Tumango ito. "Hindi naman tayo nakapag-celebrate ng unang anniversary natin so... bakit hindi na lang ngayong 15th month natin? Eksakto naman ang date ngayon nang kinasal tayo one year and three months ago."
"Natatandaan mo ang date kung kailan tayo kinasal?"
"Oo naman. Bakit hindi?"
"I thought... galit ka sa'kin noon kaya alam kong gustung-gusto mong kalimutan ang araw na iyon," mahinang saad niya.
"And I'm not mad at you anymore. Ilang beses ko bang sasabihin sa'yo iyan? At isa pa, unang beses kong kinasal, bakit ko hindi matatandaan ang araw na iyon?"
"Kinasal ka sa'kin..."
Kumunot ang noo nito. "Rason ba iyon para hindi ko matandaan ang araw na iyon?"
"But you hate me."
Napabuntong-hininga ito. "Dati nga iyon, Eunice. Hindi na nga ngayon," anito nang mahinahon na parang nakikipag-usap sa makulit na bata.
"Pero—"
Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. "Look at me, Eunice."
Lumabi siya at iniwas ang tingin nito.
She heard him sighed. "Matigas talaga ang ulo ng batang 'to," he murmured.
Napatingin siya rito. "I heard that! Hindi na 'ko bata!"
"Pero matigas pa rin ang ulo mo," diin nito. "Saan banda mo hindi maintindihan na hindi na nga ako galit sa'yo?" mahinahon nang sabi nito.
"Okay, fine. Hindi ka na galit sa'kin. Pero... pero, sinabi ko na sa'yo kahapon na tigilan na nga natin ang pagpapanggap 'di ba? Hindi mo na kailangang gawin ang lahat ng ito!"
