Tatta Hitotsu no Koi (COMPLETE- My One And Only Love) [Published 2012 under PHR]

CHAPTER FIVE

MAAGANG gumising si Erika kinabukasan. Pagkatapos maligo at magbihis ay lumabas na siya ng kanyang kuwarto. Balak niyang magsulat agad pagkatapos niyang mag-almusal. Kagabi ay may naisip na siyang panibagong plot. Naisulat na niya ang out-line niyon—at hindi niya hahayaang mawala sa kanya ang ideyang iyon.

Pagpasok niya sa kusina ay naabutan niya si Shinji na naghihiwa ng avocado at cucumber. Nag-angat ito ng tingin nang mapansin siya. "Ohayou Gozaimasu!" bati nito sa kanya. Sandaling hinagod siya nito nang tingin. Parang may kuryenteng nanulay sa buong katawan niya sa ginawa nitong iyon. Kapagkuwan ay ibinalik nito ang atensiyon sa hinihiwa.

"Good morning." Ganting-bati niya. Pinilit niyang maging kaswal ang kanyang tinig. Hayun, na naman kasi ang eratikong tibok ng puso niya sa tuwing nasisilayan ito. Alam ba ng mga fans nito kung gaano ito kaguwapo sa umaga?

"Take a seat. Malapit na akong matapos dito." Anito.

"Ano 'yang ginagawa mo?" curious na tanong niya nang maupo siya sa silya sa harap ng dining table. Somehow, kalmado na ang estado ng puso niya.

"Ah, 'eto? Sushi rolls." Inilagay nito ang nori sa ibabaw ng sushi rolling mat saka pinatungan ng Japanese rice ang nori.

"Hindi ba parang napakaaga pa para gumawa ka niyan?" Oras palang ng agahan pero sushi ang ginagawa nito.

"Walang pinipiling oras ang tiyan ko pag nagke-crave ako sa sushi," wika naman nito.

"Sushi for breakfast?" Ang weird naman nito. Napailing na lang siya. Aside from being a talented musician, magaling rin ito sa pangungusina. Nagmana ito sa tatay nitong magaling magluto at isang chef.

"Hindi ba, favorite mo rin 'to?" Mayamaya ay sabi nito.

"Huh?" hindi niya gaanong narinig ang sinabi nito dahil abala siya sa pagmamasid dito.

"Puro ka na lang 'huh'. Kagabi ka pa." Tumawa ito. "Nalimutan mo na bang madalas kitang gawan nito pag nalulungkot ka?"

"Of course not," siyempre hindi niya nakakalimutan ang bagay na iyon. "Kaya lang... nakakapanibago. Matagal na 'kong hindi nakakatikim niyan." Mula kasi nang iwasan niya ito noon ay iniwasan na rin niya ang pagkain ng sushi. Tanging ang sushi na ginagawa nito ang pasado sa panlasa niya.

Itinapat nito sa bibig niya ang chopsticks na may sushi. "Tikman mo kung puwede na."

Saglit na nag-alangan siya dahil naiilang siya sa ginawa nito—at as usual sa presensya nito—ngunit mas nanaig ang dikta ng isip at sikmura na isubo ang sushi. Sa tingin palang ay nakakatakam na iyon.

"Masarap!" aniya habang nginunguya ang sushi.

"Good." Ang lapad ng ngiti nito, showing his perfect set of straight pearly white teeth.

Bigla siyang nasamid sa ngiti nitong iyon. Naipukpok niya ang kamao sa kanyang dibdib.

Agad naman siyang dinulutan ng tubig ni Shinji. "'Kala ko ba masarap? Eh, bakit nahihirinan ka r'yan?" nakakunot-noong tanong nito, hinagod pa ang kanyang likod.

Kung makangiti ka naman kasi, eh! Nais sana niyang sabihin dito. Inubos niya ang laman ng basong ibinigay nito. "May nakaalala yata sa 'kin." Sa halip ay sabi niya nang mahimasmasan siya.

"Oh, okay." Inilapag nito sa harapan niya ang bamboo sushi tray na sa palagay niya ay may more than thirty pieces na sushi.

"Parang ang dami naman nito." Komento niya. Sa dami niyon, naisip niya kung anong oras pa ito gumising para gawin ang lahat ng iyon.