SWOTMB II: Super Woman of The Mafia Boss

SWOTMB II: 04

Dedicated to all of you ♥️💕

___________

Sana magustuhan ninyo! 🙏🏻😊 sorry for keeping you wait 😅.

BEWARE: medyo magulo! 😂😂😂 intindihin na lang ninyo!
___________

Mafia.

Kahit wala pa akong tulog at pahinga ay pumasok ako sa CAU. I wanna see Nami and so that I can clarify some things. Gusto ko rin talagang malaman kung siya iyong punasok sa penthouse at nagpa-inom ng gatas kay Raiko.

My men is still looking for the sender of that animation. Pero ang hinala ko ay ang hindi nakakakitang studyante ko iyon. Itatanong ko na rin kung ano ang ibig niyang sabihin sa note.

At ang gusto kong malaman kung siya ba at ang asawa ko ay iisa. I know it is really impossible, but pinapairal ko ang puso ko ngayon. Lahat ng kagustuhan ng puso ko ay ginagawa ko. I am really longing for my wife! At ang nararamdaman ko ay kagaya lang kung ano ang nararamdaman ko para kay Reika.

You can call me hopeless and crazy but I don't care. Kahit napaka-impossible talaga pero umaasa ang puso ko. Si Reika lang naman ang gusto ko! Wala na akong pakialam sa iba. Kung saan mang pamilya siya galing, o kahit na ano pa man siya! Kung ano man ang mga rason niya,, lahat tatanggapin ko!

"Good morning, Mr. Graeme!" Bati sa akin ng isang babaeng professor pagkapasok ko sa faculty. "Bakit hindi ka pumasok kahapon?" Pinaningkitan ko ito ng mga mata.

Bakit ba nagtatanong ng ganito ito?

"Do I need to tell it to you?" Seryosong tanong ko sa kaniya. Nag-angat ako ng tingin at nakita kong napatigil ang tatlo pang professor na kasama ng babaeng bumati sa akin.

Ipinagpaalam ako ni Trina kahapon sa Dean na hindi ako papasok. Tsk! At isa sa ikina-inis ko sa kanya iyon nang pumunta sila sa penthouse.

"H-hindi na-naman kailangan... P-pero magkakatrabaho tayo di'ba? Gusto lang naman naming makipag---"

Ngunit hindi pa man niya natatapos ang sinasabi niya ay naglakad na ako patungo sa opisina ko. Pagkapasok ko ay naupo na ako kaagad sa swivel chair. Then my phone beeped.

Inilabas ko ito at may message ako from unknown number. I opened it at nang mabasa ko ay naramdaman ko na naman ang mabilis na tibok ng puso ko. Kagaya ng pagtibok nito kanina noong makita ko ang animation.

That's so rude, Van! Act nicely sometimes.

And as fast as I can, I ran out of my office to see whoever outside. Who the fvck sent that message to me?

When I reach the lounge area of the faculty, many of the professors were there. They were stunned that's why all eyes were on me.

"Who the fvck sent me a fvcking message?" Medyo may panggagalaitibg tanong ko sa kanila.

But nobody dares to answer me. Pero para silang natakot kaya napapaatras sila palayo sa pintuan ng maliit na opisina ko.

"N-none of u-us knows your nu-number." Said the woman who greeted me earlier.

I eyed them all but I sensed the she's telling the truth. "Damn it!" Malutong na mura ko bago pabalibag na isinara ang pinto ng opisina ko. Lumabas ako sa faculty at nagulat nang biglang may tumili mula sa pinakamalapit na room dito.

"W-what's that?" Tanong ng isa sa mga Professors. Nagsilabasan na rin ang iba pa dahil hindi matigil sa pagtili ang sino mang nasa room. There is also students running towards the room. Naiinis man pero tinungo ko rin kung nasaan ang komusiyon.