De Kelder (Horror) Voltooid

Hoofdstuk 7: Jake

"Ehm.. Hey!" Ik steek m'n hand op alsof er niks aan de hand is. "Lustivernia achalinovitius." Nog steeds kijkt ze me aan vol angst. "Haha, leuke taal! Spreekt u ook Nederlands want dat zou wel handig zijn.. Ik ben namelijk de weg kwijt en..." Voordat ik het wist was ze weg. Wat onbeleefd.

"Hallo? Is hier verder nog iemand? Maakt niet uit wat voor taal? Ik spreek ook Engels weet je, dat is een wereldtaal dus je kent vast wat woordjes.. Hallo?" Ehm.. Oké, wat zei ik nou over dat Engelse gedoe? Dat doe ik dus als ik me bang voel. Onzin praten. Aangezien niemand reageert (zoals verwachts) besloot ik de trap op naar boven te lopen. De trap was van bijna zwart hout gemaakt, op de trap lag een rode loper. Misschien kan ik hier maar gewoon het beste van maken, dus ging à la Paris Hilton staan en liep over de rode loper handkusjes te geven... Tja dat soort dingen.

"Hello!"

"Thankyou!"

"I love you guyes."

"I can't live without you my fans!"

"I really, really..."

Ik werd onderbroken.

"Nou, nou. Dit had ik niet verwacht? Een Hollywood ster loopt zomaar mijn huisje in?" Van de grote trap kwam een jongen van mijn leeftijd (oke ietsjes ouder misschien) afgelopen. Hmm... hij is best leuk... "En wie ben jij?" Zeg ik zo stoer mogelijk. "Ben je toevallig ook een geest ofzo, of een demoon die me gaat vermoorden, of weet ik veel, een engel ofzo die me een creepy zwaard geeft om demonen te doden?" Tja ik ben best wel bang eigenlijk. Wie weet is hij diep van binnen wel een moordlustige demoon of nog erger.. De duivel, je weet t nooit hier.

"Een demoon? Die heb je hier veel ja." Hij kwam ietsjes dichterbij zodat ik zijn gezicht beter kon zien. "Oké dus? Ben je een mens of whatever." Jaaaa, goed gereageerd hoor. "Ja ik ben een mens. Mijn naam is Jake, en jij heet?" Hmm.. Jake.. Mooie naam, mooie jongen... Whoop, dat mag je niet denken van een jongen (ik hoop dat het wel echt een menselijke jongen is) die pas een minuut kent. Oké misschien wel maar whatever. "Jij heet dus....?" Herhaalt hij. "Ehm.. Sorry. Ik heet Alysa." Mompel ik. "Nou ehm.. Alysa, wat doe je in mijn huis?" ... Jouw huis... Dit krot.. "Ik wist niet dat dit huis bezet is. Ik dacht dat ik hier misschien veilig zou zijn."

"Veilig voor wat?"

Voor de demonen.. En m'n beste vriendin, ze is ehm.. Bezeten."

"Bezeten?!"

"Ja, je weet wel.. Als er een geest je ziel bestuurd."

"Ja dat weet ik. Maar.. Jij bent hier dus alleen? En waarom zitten de demonen jou achterna?"

"Ik heb ze boos gemaakt denk ik. Ze willen me vermoorden in een put. Best vaag enzo. Ik was hier met m'n vriendin maar daar kan ik nu niet echt bij terecht denk ik."

Jake kijkt me aan. Oehh wat heeft hij mooie ogen. "Zal ik je helpen?.. Demonen zijn lastig te ehm.. Doden, nou ja, uitschakelen eerder want ze zijn al dood." Maaaaar daar heeft superAlysa wel wat voor ;). "Nou, ik heb een zwaard van een engel iets gekregen, ik moet daarmee de middelvinger van een Demoon afslaan."

"EEN zwaard?" Jake kijkt me verrast aan. "Ja." Mompel ik. "EEN zwaard noem je het? Ik noem het liever HET zwaard. HET zwaard waarmee je demonen verslaat, het enigste exemplaar van de hele wereld en een vreemd raar meisje komt gewoon m'n huis binnengelopen met HET zwaard?!" Ehm.. Hallo? Een vreemd raar meisje? Ja dat moet ik zijn zeker? "Ja hè. Vreemd en raar meisje? Hartelijk dank." Pfff... Hoe durft die Jake.

"Whatever, dat zwaard wat jij hebt heet het zwaard der kristallen. Het enigste exemplaar.."

Dat heb ik gehoord ja.

"In de wereld.." Maakte ik zijn zin af.

"Ja.. Maar oké. Dat zwaard is gemaakt rond de jaren 1050. Erg oud dus, meer dan 1400 jaar geleden gemaakt door Premos. Hij heeft geen achternaam, erg logisch voor die tijd. Hij had het gemaakt om één demoon te vermoorden. Een machtige demoon die NOG hoger was dan de duivel. 'Epilenios.' En alleen DÉ uitverkorene kan dat zwaard zomaar krijgen, alleen diegene kan een eind maken aan Epilenios."