De Kelder (Horror) Voltooid

Hoofdstuk 8: Epilenios' stem

Ik heb nooit gedacht aan hoe dood voelt.. Ik zou het liefst dood gaan nu. Als ik hier levend vanaf zou komen tja, wat dan nog? Dan heb ik levenslang een trauma. Ik heb zoveel kansen gehad om mezelf wat aan te doen. Me overgeven bij de put of gewoon met het zwaard der kristallen m'n polsen doorsnijden.. Zoveel kansen, zoveel gedachtes maar iets in me zegt dat ik er moet zijn voor iedereen, voor Jake. Ik ben de uitverkorene. Ik moet Epilenios vermoorden.

Langzaam doe ik mijn ogen open. Was het allemaal een droom?

"Alysa?!"

Ik zie heel wazig. Wie is die gast... Ik zie.. Bruinig haar en een ehh.. Zwaard?! Een zwaard? Wat?

"Alysa weet je nog wie ik ben?!"

"...Jake?" Vraag ik twijlachtig

"Ah.. Gelukkig je bent je geheugen niet verloren."

"Jij kwam mij halen.. Op een eenhoorn bij de regenboog! Willie de klavertjesman was zo aardig voor me! Nog bedankt daarvoor.."

"Bedankt voor wat..?"

"Dat je mij glitterkoekjes bracht! Willie heeft er ook een op.. Helaas een eenhoorn at de laatste op."

"Alysa.. Eenhoorns bestaan niet.."

Wat?! Wie denkt hij wel dat hij is! Als Suikerbuik dit hoort...

"Zeg dat nooit meer of ik pak je baan als toverstokjesmaker af! John de Suikerfee wilt MIJ voor die baan!"

"John de Suikerfee?! Toverstokkenmaker? Alysa.. Ik maak wel wat thee voor je.. Misschien knap je daarvan op."

Hmmm thee!

"Ja lekker, doe er nog wat suikerspin poeder bij."

"Ja is goed zal ik er nog wat ehh... Eenhoornplas bij doen?! Hahah.." Jake lacht om z'n eigen grappen.. Tss zieluuug!

"Ik ga naar Suikerfee hoor!"

Als hij dit hoort..

"Ja is goed, doe hem de groeten!"

Is goed joh stomme hersenloze lantaarnpaal. Ik loop naar de deur en doe hem open maar Jake komt naar me toe gerent.

"Nee! Je mag niet weg! Epilenios, de duivel.. Nee!"

Epilenios? Die naam ken ik.

Langzaam komt m'n geheugen terug

"Jake.. Ik... Wat is er gebeurd?"

Ik heb het vage vermoeden dat ik wat stoms heb gezegd.

"Moet je niet naar Suikerfee?" Jake komt de kamer in gelopen. "Extra suikerspin poeder en eenhoornplas!"

Wat?! Tss. Ik dacht dat Jake volwassen was.

"Doe normaal." Zeg ik droog.

"Jij begon! Of weet je dat niet meer? Je wilt m'n baan inpikken als toverstokkenmaker en naar ene Suikerfee gaan en oh ja, Willie was aardig!" Lacht Jake.

Oké ik héb wat stoms gezegd.

"Ik zei zeker wat raars..."

"Nou en of Alys." Jake lacht.

Ik pak m'n thee en neem een slok. Hmmmm best oké.

GENIET VOOR DE LAATSTE KEER. JE GAAT DOOD.

Auw wat is dit voor iets?

"Jake.. Een stem!"

"Alysa? Wat hoor je!"

"Ik ga dood."

"Wat?! Ga maar slapen. Het was een lange dag.. Ik ga even weg oké? We hebben eten nodig."

Jake staat op. "Welterusten."

"You to. Doei Jake!"

"Doei gestoorde eenhoornprinses!"

Grappig.

Ik sta op en loop naar een kamer waar een bed staat. Er is hier geen elektriciteit dus er staan kaarsen. Ik blaas ze allemaal uit.

Het bed ligt hard maar alles beter dan die kelder.. Waar zou Demi zijn. De duivel zit in haar.. Ik vind het zo erg.

Shhhhh....

Wat hoor ik o my god.

Alysssssssa...

Wat krijgen we...

In de deuropening staat iets...

Witte ogen.

Witte jurk.

Lang zwart haar.

Armen gespreid.

Mond open.

Er komt bloed uit..

"JIJ GAAT ... DOOOOOD!!!"

Als een speer komt de demoon mijn kant op gezweefd. Ik schiet uit m'n bed en probeer te rennen..

Maar voor ik het weet heeft ze mijn arm vast.

Haar gezicht is zo dicht bij de mijne... Ik zie haar enge gezicht..

Het zit vol krassen,

Schrammen,

Breuken

& haar ogen.. Spier wit rood be-aderd..

Uit haar mond druipt bloed en zwarte prut komt haar ogen uit gelopen.

Langzaam gaan haar haren overeind staan. Ze zweven nu net als onder water in de lucht.

" VERVLOEKT BEN JIJ ALYSA. JIJ MOET DOOD!"

Ze gaat me vermoorden.

Ik probeer me los te wurmen uit haar greep.

Haar arm drukt steeds strakker tegen m'n keel aan.

Het zwaard Alysa, het zwaard der kristallen. Die helpt je.

Natuurlijk! Ineens weet ik het weer dat gedoe met die middelvinger enzo.

Ik kan niet goed denken alleen.. Want ik ga dood. Bijna dood.

De demoons arm gaat strakker om m'n nek.

Ik kan niks doen.

Ik kijk recht in de ogen, de witte ogen van de demoon.

Ik besef dat dit waarschijnlijk het einde is.

----------------------------------------------------------------------------------------

Sorry voor het mini stukje! Toen ik het wilde publiceren was ik m'n hele hoofdstuk kwijt... -,-

Ik heb bijna 1K readers!!! Dankje dankje dankje!!!!!

973 zijn het er nu... Ik hoop zo dat ik de 1k haal!!

Tja.. Bedankt dusssss!

X