Once upon A time~ A lost girl

Once Upon A Time~ De schaduw

Baelfire sloeg ook zijn dekens van zich af en met een sprintje rende hij naar het raam. ''Baelfire, wat doe je?! Zo kan de schaduw niet naar binnen!'' Riep Wendy verontwaardigd. Baelfire probeerde het raam dicht te doen. ''Magie is slecht, Wendy!'' Legde Baelfire uit. Aeryn wist precies waar hij het over had; hij had het haar een keer vertelt. ''Ik ben er mijn vader door kwijtgeraakt, ik wil niet dat er ook zoiets gebeurd met jullie familie!'' Wendy was even verdacht stil. ''Vanavond zou hij iemand van ons meenemen, om Neverland te laten zien,''Zegt ze zachtjes. Aeryn vliegt uit het bed en trekt Michael op Johns bed. Ze houdt haar linker arm om Michael en haar rechter arm om John. ''We zorgen ervoor dat niemand vanavond mee wordt genomen.'' Zei Aeryn zelfverzekerd. En daar was ze zeker van, niemand van haar nieuwe familie zou meegenomen worden...

Niet veel later verscheen de schaduw voor het dichte raam. De gordijnen waren nog open zodat ze in de gaten konden houden of de schaduw eraan kwam. De kaarsen die ze aan hadden gestoken, gingen een voor een uit en het gordijn waaide alle kanten op, ook al stond er geen wind. Aeryn zag de fel witte ogen van de schaduw en er trok een rilling over haar rug. Zachtjes neuriede ze een liedje en ze voelde dat de twee kleine jongetjes een beetje ontspande. Baelfire stond klaar met een honkbalknuppel en Wendy met een deken, waar ze de schaduw in zouden kunnen vangen. Het raam schoot open en de schaduw vloog naar binnen. De honkbalknuppel ging dwars door de schaduw heen. ''Kom op, pak hem!'' Riep Baelfire geschrokken maar bemoedigend naar Wendy, maar Wendy was verstijft van angst en Baelfire rende naar hem toe om haar te helpen. De schaduw kwam op John af, maar Aeryn vertikte het om Johns arm los te laten. De schaduw probeerde het bij Michael en het kleine jongetje begon te jammeren. ''Het komt goed Michael!'' Riep Aeryn met overslaande stem. ''Bae! Help John!'' Riep ze erachteraan terwijl ze John losliet zodat ze met beide handen Michael vast kon grijpen. Wendy rende ook naar de schaduw en hield Michael bij een voet vast. Plotseling werd hij losgelaten en de schaduw kwam op Baelfire af en toen hij bij het raamkozijn was, trok Aeryn Baelfire los en greep ze zelf de schaduw vast. ''Aeryn nee!'' Krijste Baelfire. Baelfire waagde het erop en sprong uit het raam, om zo Aeryn te kunnen grijpen. Samen werden ze door de schaduw meegenomen.
''Bedankt voor alles, Wendy!'' Riep Baelfire. De schaduw ging richting de klokkentoren en liet een jammerende Wendy, John en Michael achter.

[A/N]
What do u think? :)