Chapter 2 - The Crown Prince

11.2K 194 1
                                    


Camille Angel Smith point of view


Para sa aming paglalayag kinabukasan ay kasalukuyan akong naghahanda para rito pero ang hindi ko lamang maintindihan ay kung bakit kinakabahan ako kung nakakasiguro naman akong magiging tagumpay ang aming paglalayag... maliban na lamang kung may biglaang mangyayari na iba. Hindi ko na alam kung ano ang mangyayari at mas lalo lamang akong kinakabahan dahil dito.

Alam ko kahit kanino man na ganito ang buhay ng isang mandirigma lalo na kapag siya'y naglalayag. Hindi mo malalaman kung ang iyong paglalayag muna iyon ay magiging tagumpay o hindi kung kaya't, kailangan mo ng ibayong dobleng pag-iingat dahil diyan mo maililigtas ang iyong buhay ng sa gayon ay makakapagtuloy ka pa rin sa iyong laban.


Amber: Camille! Tulala ka na naman dyan. Ayos ka lang ba?

Camille: *Iling* Hindi ko lamang maiintindihan, may nararamdaman akong mali.

Amber: Kung iniisip mo ang tungkol sa paglalayag ay huwag muna masyadong isipin ang bagay na iyan. Alam naman ng lahat na magiging matagumpay ang paglalayag na ito. Isa pa, may kasama din tayong mga mahuhusay na mandirigma. Halimbawa na lamang ikaw.

Camille: Hindi iyon ang tinutukoy ko, Amber.

Ken: *Sabay sulpot* Camille! Nabalitaan muna ba?

Camille: Ang alin ang nabalitaan, Ken?

Ken: Mukhang magkakaroon ng digmaan!

Camille: Ano?! Aling mga kaharian ang maglalaban?! *Nahirapang huminga*

Ken: Sa ngayon ay hindi pa tiyak kung aling mga kaharian ang maglalaban pero isa lang ang alam ko... hindi sangkot ang ating kaharian sa nakaambang na digmaan.

Camille: Kung ganoon ang mangyayari. Kamusta ang lupaing Incendia?!


(Incendia symbolizes for fire.)


Ken: Ang nababalitaan ko ay tahimik pa rin doon kaya nakakasiguro akong namumuhay lamang sila ng payapa roon.

Camille: *Huminga ng malalim*

Amber: Camille, huwag ka ng masyadong mag-alala. Narinig mo naman ang sinabi ni Ken, hindi ba? *Siko kay Ken*

Ken: *Nagulat* *Nasaktan* Ah.... Oo nga naman, Camille. Huwag ka na masyadong mag-alala. Nakakasigurado akong ayos lamang sila doon.

Amber: *May naalala* Teka anong oras na nga ngayon?

Ken: Sa tingin ko ay ikalawa't kalahati na ng oras. Bakit? May kailangan ka bang lakarin kaya tinatanong mo ang oras?

Amber: Wala akong kailangang lakarin pero si Camille, merong kailangang lakarin sa mga oras na ito.

Camille: Ha?

Amber: Sige, nakalimutan muna naman. Hayaan mong ipaalala ko sa iyo. Kailan ka ba pinapapunta ng hari sa kanyang bulwagan?

Camille: Ah! Salamat, Amber. Aalis na ako upang tumungo doon. *Alis*


Nang napaisip ako sa kanilang kalagayan ay napahinto ako sa harapan ng pintuan atsaka ko binulong sa aking sarili na huwag mag-alala dahil ayos lamang sila at sa oras na matapos ang paglalayag na ito ay hahanap ako ng pagkakataon upang magpaalam na ako'y uuwi na muna ng panangdalian. Sa oras na iyon, uuwi na muna ako sa Incendia. 

A Gangster is a REAL long lost PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon