Chapter 43

9.5K 479 69
                                    

''Πρέπει να φύγω.''ψιθυρίζω.Με φιλάει χαμηλά στο λαιμό, λίγο πιο πάνω από το κόκαλο της κλείδας και συνεχίζει προς τα επάνω ώσπου φτάνει στο αυτί μου.

''Θέλω να μείνεις εδώ, θέλω να κάνουμε έρωτα.''ψιθυρίζει.Όλο το κορμί μου αναριγεί.

''Chris....''δαγκώνει απαλά τον λοβό του αυτιού μου και με δυσκολία κρατάω ένα βογκητό.

''Δεν θέλω να φύγεις.''ψιθυρίζει.Συγκεντρώσου Ali.

''Chris, σε παρακαλώ.Πρέπει.''όσο κι αν θέλω να μείνω, να κυλιστώ στα σεντόνια μαζί του, δεν μπορώ.Δεν πρέπει να ενδώσω ξανά.Είναι λάθος.

''Αυτό θέλεις;''ρωτάει.Έχει χαθεί η φλόγα και ο ερωτισμός από την φωνή του.

''Ναι.''αναστενάζω.

''Εντάξει.''η φωνή του είναι ένας ψίθυρος, με βοηθάει να σταθεροποιηθώ στα πόδια μου και πηγαίνει μερικά βήματα προς τα πίσω ζυγιάζοντας το βάρος του αμήχανα από το ένα πόδι στο άλλο.

''Πρέπει να πάω σπίτι, ο Thor είναι μόνος από εχθές το βράδυ.''υπέροχη δικαιολογία..............Μπορείς και καλύτερα Ali!

''Είναι εντάξει.''λέει.Φανερή απογοήτευση διαγράφεται στη φωνή του.Φυσικά, απογοητεύτηκε επειδή δεν κυλίστηκα στα σεντόνια μαζί του.

''Θα σε πάω εγώ.''μου πετάει και περπατάει προς την ντουλάπα του.Φοράει στα γρήγορα μία μαύρη φόρμα και ένα γκρι φούτερ.Παίρνει τα αθλητικά του, ένα ζευγάρι κάλτσες και κάθετε στην άκρη του κρεβατιού για τα φορέσει.

''Όχι δεν χρειάζεται, θα καλέσω ένα ταξί.''λέω.

''Πως;;''με ρωτάει εύθυμα.

''Με τι κινητό μο-''φυσικά!Το έσπασε.

''Πρέπει να το αντικαταστήσεις.''λέω.

''Αύριο θα έχεις ένα ολοκαίνουργιο.''υπόσχεται.Σηκώνεται στα πόδια του και πατάει τον διακόπτη για το ρολό της τζαμαρίας.Εκτυφλωτικό φως πλημμυρίζει το δωμάτιο.

''Έχεις καμία ιδέα τι ώρα είναι;''με ρωτάει.

''Λογικά, αργά το πρωί.''λέω.Παίρνει το κινητό του από το κομοδίνο και κοιτάει την ώρα.

''Χμ, έντεκα και μισή.''λέει.

''Κοιμήθηκα τόσο πολύ;''ξεπέρασα τα όρια μου.

''Μάλλον ήσουν αρκετά εξαντλημένη.''λέει.

''Λοιπόν πάμε;''με ρωτάει και νεύω.

...

Ευτυχώς δεν προσφέρθηκε να με ανεβάσει στο διαμέρισμα.Θα ήμουν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση την στιγμή του αποχωρισμού.Χαίρομαι όταν περιτριγυρίζει ανάμεσα στα πόδια μου, και όχι μόνο.

There Is No Me Without YouWhere stories live. Discover now