Heartless {voltooid}

Hoofdstuk 7

P.o.v Lexi
Terug op mijn territorium verander ik en haal wat kleren bij de wachters waar ik me kleren leg als ik een rondje ga of op jacht
Geschokt loop ik terug
Ik heb mijn mate gevonden en wat doe ik
Ik ren weg zo snel als ik kan

Eerst rende de wolf nog achter me aan maar ik was sneller en kon hem afschudden
Ik heb nu geen tijd voor mates of het mate proces het enige waarvoor ik tijd heb is mijn wraak en niemand zelfs mijn mate is niet belangrijker dan de wraak die in me op borrelt

Kwaad stap ik het alpha huis binnen en loop gelijk naar boven zonder wat te zeggen tegen de mensen die bezig zijn beneden
Ik zucht en wil naar me kamer gaan als me arm word vastgepakt 'en nu ga je mij vertellen waar je was' zegt  Riley en kijkt me kwaad aan en ik zucht 'ik wou gaan kijken bij het territorium van alpha black maar onderweg werd ik bijna aangevallen nou goed?' Riley knikt 'dit had je ook meteen kunnen zeggen dan was ik met je meegegaan Lexi je moet niet zomaar zelf op pad gaan we hebben al teveel mensen verloren we kunnen niet nog meer doden aan' zegt Riley en diep van binnen weet ik dat ik gelijk heb maar ik wil het niet toegeven 'ik kan prima zelf me dingen doen' zeg ik en ruk mijn arm uit zijn greep 'Lexi alsjeblieft' zegt Riley maar ik negeer hem en loop naar mijn kamer en gooi de deur dicht waardoor de vaas op mijn tafel begint te trillen
Snel ren ik naar de vaas en vang hem net op tijd
Ik zet de vaas met rozen weer op tafel en zucht

De bloemen waren de favorieten bloemen van rosé heel vaak heb ze verteld dat haar ouders haar zo genoemd hadden omdat ze deze bloemen zo mooi vonden
Zins ze overleden is laat ik deze bloemen op mijn tafel staan om haar te herdenken
Het is een klein gebaar met een grootte betekenis

Toch kan ik niet alleen aan roze denken op dit moment
Ik snap nog steeds niet hoe stom ik kon zijn door weg te rennen van mijn mate
Straks vind ik hem nooit meer omdat ik deze kans heb verpest
Ik loop naar me bed en plof neer op mijn kussen even sluit ik me ogen en vraag me nog steeds af hoe ik dit kon doen
Ik kreun en draai me op mijn zij waardoor ik tegen een foto van Jax rosé Riley en mij aankijk
De foto was genomen nadat ik een week hier woonde hoe jong ik dan ook was ik wist gelijk dat dit mijn nieuwe familie zou worden en dat ik weer gelukkig kon zijn net als vroeger
Maar blijkbaar duurt geluk maar voor korte duur de enige die ik nog over heb is Riley en het is dat hij me rechterhand is anders was ik hem waarschijnlijk ook al kwijt

A/n
Hey fijne kerst iedereen
Hoe is jullie kerst en nog wat leuks gekregen?