Heartless {voltooid}

Hoofdstuk 27

P.o.v Lexi
Ik weet niet wat er net gebeurt is maar het voelt raar
We zijn inmiddels onderweg terug en ik nog nooit zo verbaasd geweest in me hele leven
Volgens mij hadden we allebei een moment van zwakte anders was dit toch nooit gebeurt
Nee zeker niet we zijn vijanden van elkaar geen lovers

'Evan' mompel ik vragend en hij kijkt me aan 'begin er niet over het was een moment van zwakte maar ik meende me woorden wel' zegt hij en ik knik omdat ik niet weet wat ik anders nog kan zeggen
We stappen de grens over en ik zie Caitlyn die naar ons toeloopt 'alpha we zochten u we moeten wat dingen bespreken en wel nu' zegt ze half kijkend naar mij waarschijnlijk gaat het over mijn vermissing ik weet zeker dat Riley alarm heb geslagen
Hij knikt en gaat mee met Caitlyn mij een beetje in me eentje achter laten
Rustig loop ik het territorium over en kijk wat om me heen
Ondanks dat deze pack een duivelse alpha heb zien de mensen er tevreden en normaal uit ze lijken niet heel anders dan de mensen uit mijn pack
Iedereen draagt ze steentje bij en zo staan we sterk dat is ook duidelijk te zien aan deze mensen

Ik loop langs een paar huizen en ineens hoor ik een stem die smekend tegen iemand aan het praatte is
Ik loop verder en zie een groepje kinderen tegen een andere jongen
De jongen staat bang tegen de muur aan en de kinderen kijken hem dreigend aan
'Wat is hier aan de hand' zeg ik half grommend waardoor het groepje kinderen schrikt 'niks' mompelt het meisje wat vooraan staat 'dit is niet niks dus vertel de waarheid maar' zeg ik met een strenge stem 'hij kan het niet hij kan niet veranderen in een wolf hij heb hem niet onder controle' zegt een jongen naast het meisje
De jongen tegen de muur kijkt beschamend naar ze voeten
Arm kind net alsof hij er wat aan kan doen 'ga weg en wel nu' zeg ik en wijs dat ze weg moeten gaan
De kinderen blijven staan maar hier ben ik niet van gediend
Ik stap naar voren en kijk ze aan 'weten jullie wie ik ben?' Vraag ik en ze schudden hun hoofden
Ik lach en kijk ze streng aan 'ik ben de alpha van de golden wolf pack en de mate van jullie alpha dus ik zou maar snel weg gaan als ik jullie was of ik informeer de alpha hiervan' de kinderen schrikken en nadat ik klaar ben lopen ze ook gelijk weg

Ik loop naar de jongen tegen de muur die me ook angstig begint aan te kijken
Ik ga op me hurken en kijk hem aan 'hey niet bang zijn ik zal je niks doen ik weet hoe het is om je wolf niet onder controle te hebben kijk maar naar me oog' zeg ik en hij lacht
Even denk ik aan mezelf toen ik klein was ook zo hopeloos en ik bid voor deze jongen dat het goed gaat komen
Eigelijk weet ik het wel zeker

Daarom nadat i'm hem gerust heb gesteld loop ik weer weg geen idee waarheen