Heartless {voltooid}

Hoofdstuk 21

P.o.v Lexi
Zachtjes word ik door de gene die me getild heb neergelegd op iets zo zacht dat het wel lijkt alsof het van wolken word gemaakt
Naast me zakt het een beetje in dus de gene die me getild heb is naast me gaan zitten of liggen
Ik heb nog steeds me ogen dicht en wacht tot er iets gebeurt
Ineens voel ik de Palm van een hand over mijn wang strijken
Mijn ogen schieten open en ik mep de hand weg 'raak me niet aan' grom ik en ik kijk recht in de ogen van Evan die even geschrokken kijkt en daarna zich weer herpakt 'hoezo zou ik je niet mogen aanraken? Je bent mijn mate weet je nog' zegt hij met een grijns op ze gezicht 'dat betekend niet dat ik van jouw ben en ik zou je altijd nog kunnen afwijzen' zeg ik zo verzekerd mogelijk maar je kan de twijfel in me stem horen 'dat zou je niet doen hoe dapper en moedig je ook ben je heb daar het lef niet voor' hij schudt ze hoofd en grinnikt voor hem is het allemaal een spel
'Je kent me niet hoe kan je dat dan zeggen' ik sta op en kijk hem kwaad aan
Hij gaat ook van het bed af en komt naar me toegelopen
Hij pakt me arm en komt met zijn gezicht bij mijn oor 'Lexi ik weet meer over jouw dan jij je alleen maar kan voorstellen' fluistert hij en ik krijg gelijk kippenvel
Geschrokken zet ik een stap achteruit en schud me hoofd 'je weet helemaal niks' sis ik en hij trekt een wenkbrauw op 'ik weet dat je Jax en rosé niet je echt ouders waren dat ze vermoord zijn en dat jij door hun opgevangen werd ik weet dat je na de dood van Jax je gevoelens heb uitgeschakeld heb en nog veel meer'
Mijn mond zakt open van verbazing ik weet niet wat ik moet zeggen en ik wil al helemaal niet weten hoe hij aan deze informatie gekomen is
'En ik weet ook mijn aller dierbaarste mate dat je niet opgeeft zonder een gevecht dus ik weet zeker dat je me niet zou weigeren als mate tot je elk klein dingetje van me weet en als dat je niet bevalt dan zou je me proberen te veranderen en ik ben eerlijk misschien zou het lukken maar ik geef je een kleine kans vele vrouwen voor je hebben het al geprobeerd' hij zeg ze stoute jongens grijns weer op nadat hij dat gezegd heb maar alleen een walgelijk gevoel gaat over me heen
Al helemaal omdat ik weet dat hij gelijk heb en daar kan ik niet tegen en daarom sta ik versteld en kan er geen geluid meer uit me keel komen
'Het eten word zo geserveerd ik zou het waarderen als je mee eet kleed je netjes aan en volgens mij weet je wel waar de kast is' met die woorden loopt hij naar de deur en laat hij me alleen achter

A/n
Ik heb zojuist het einde geschreven maar wees gerust en gebeurt nog veel meer in de komende 19 hoofdstukken die volgen

Xx anoniempy