when I'm with you //destiel ✔️

chapter 3: questions

"Dean," dedi melek. "Doktorla görüşmende çok iyiydin."

Dean Castiel'in aniden belirmelerine hala alışamamış olsa da bozuntuya vermemeye çalıştı. "Konu o değil," dedi. "Seni o yüzden çağırmadım."

Castiel başını hafifçe yana eğerek Dean'e baktı. "Sorun ne?" sordu ama pek cevap bekler gibi bir hali yoktu. Dean'i incelemekle meşguldü.

"Doktor ismini nerden biliyor ve burda neler oluyor? Sen gerçekte kimsin? Her şeyi bilmek istiyorum."

Castiel'in yüzünde küçük bir tebessüm belirdi. "Dean, annen ve insanlar yıllardır seni kandırıyor. Sana ilaçlar verip düşünmeni, beni görmeni engellemeye çalışıyorla ama sen bunu farkettin. Eksikliğimi o kadar derinden hissettin ki, bana dönüş yolunu buldun. İlaçlarını almayı bıraktın."

"Peki sen kimsin?" diye böldü Dean. "Ayrıca annem neden bana sebepsiz yere ilaç versin ki? O annem, benim iyiliğimi ister."

"Sonuçta gerçek ailen falan değil," dedi Castiel omuz silkip. Dean anında itiraz etti."Yalan söylüyorsun." Yinede içten içe bunun doğru olduğunu da biliyordu. Annesi onun ailesi değildi.

"Düşün Dean, neden onca yıldır beni görmezken ve unutmuşken, birden tekrar görmeye başladın? Çünkü ilaçları bıraktın. Annenin ve doktorun sana verdiği ilaçlar çünkü onlar beni görmeni istemiyor. Benim kim olduğum kısmına gelirsek, bunu sana zaten söyledim."

"Hayır, hayır. Tüm söylediklerin uydurma şeyler." Dean odanın içinde rasgele yürümeye başladı. "Sana inanmıyorum, sen gerçek değilsin."

Castiel Dean'i koluna dokunarak durdurdu.
"Ben senin ihtiyaç duyduğun her şeyim." dedi. Sesi, meleksiydi, tam da ona yakışacak bir şekilde.

"Sana ihtiyacım falan yok," Dean inatla reddetti. Kafası çok karışıktı, ne doğru ne yanlış artık bilmiyordu.

"O zaman ilaçlarını al," Castiel duygusuz sesiyle konuştu. "Ve beni yine unut. Eğer gerçekten istediğin buysa."

Dean meleğin gözlerine baktı. Masmavi gözlerine ve düşündü; bu gözleri tekrar görmek için elinden ne gelirse yapardı.

Castiel zihninden geçenleri duymuşcasına gülümsedi.

Birkaç saniye sonra, Dean'de gülümsedi.