Book 3: The Kim Family(Completed)

CHAPTER 1

Julia Chang/Kim point of view;

" Me, aalis na po kami.." Sabi ni Richard, tumayo naman ako at niyakap silang dalawa ni Janine.

" Mag-ingat kayo doon ah?Richard, ikaw ng bahala dito sa kapatid mo.." Habilin ko at kumalas na sa yakap.

" Opo Me. De, aalis na po kami.." Paalam din nila kay Ryan, lumapit naman si Ryan sa mga bata at niyakap ito.

Pupunta kasi sila sa bahay ni Rico at one week sila doon may party daw e, sasama sana kami pero alam mo naman na mga teen lang pwede.

" Sige mag ingat kayo doon ah?" Sabi ni Ryan, hinatid namin silang dalawa sa labas hanggang makaalis na sila.

Natanaw ko nalang ang kotse ni Richard na palayo na, bigla nalang umakbay si Ryan sa akin habang papasok kami sa bahay.

" Masosolo ko na naman ang aking mahal ko." Sabi ni Ryan at hinahalikan ang buhok ko.

" Hmp! ang manyak mo talaga!!" Sigaw ko at hinampas siya.

" Pinakasalan mo naman.." Malambing na sabi ni Ryan at hinalikan na ang leeg ko.

" Shit!" Mura ni Ryan ng tumunog ang telephono, agad naman akong ngumisi at tumayo para sagutin ang telephono.

[ Good morning po sa company po ito, ako yung secretary ni Mr. Kim.]

[ Asawa po niya ito, ano po bang nangyari diyan sa kompanya?]

[ May nagrarally po kasi dito Ma'am, at kailangan po nandito si Mr Kim.]

[ Okay okay, papunta na kami diyan.]

~ Call Ended ~

" Sino daw 'yon mahal?" Tanong sa akin ni Ryan.

" Your secretary, may nangyari daw sa company may nag rarally." Sabi ko.

" Sandali lang mahal, pupuntahan ko muna stay here!" Sabi ni Ryan.

" No sasama ako.." Sabi ko.

" Dito ka nalang, baka may mangyari pang masama sa iyo." Sabi niya.

" Ryan..Let me, kailangan din ako ng kompanya natin." Sabi ko.

Nang makadating na kami sa building ng kompanya namin, nagulat ako sa mga nakikita ko may mga tarpulin dito doon na ibagsak daw ang kompanya, may iba naman na nagbabatuhan.

Agad kaming bumaba at hinarap ang mga tao, kaya napatigil sila at napatingin sa amin na may mga galit na ekspresyon.

" ANO BA ANG NANGYAYARI? ANO BANG GINAWA NAMIN SA INYO?" Sigaw ni Ryan.

" WALA KANG GINAWA SA AMIN! YUNG PAPA MO MERON!." Sigaw nung isang tao na kasama sa rally.

" KUNG ANO MAN ANG NAGAWA NG PAPA KO SA INYONG LAHAT LABAS NA KAMI DOON, AT TSAKA NAG-SORRY NA NAMAN SIYA SA INYO DIBA?" Sabi ni Ryan.

Malaki kasi ang kasalanan ng Papa ni Ryan sa mga tao nung buhay pa siya, pinatalsik niya ang kanyang mga trabahador at trinato ito ng hindi mabuti, kaya ito na ngayun ang nangyayari.

" IBAGSAK ANG KOMPANYA NA ITO!IBAGSAK!IBAGSAK!" Sigaw ng mga tao.

" TUMIGIL NA KAYONG LAHAT!!" Sigaw ko, hinawakan ni Ryan ng mahigpit ang kamay ko, tumingin ako sakanya ang ngumiti.

" KUNG ANO MAN PONG NANGYARI NOON KALIMUTAN NALANG PO NATIN. TUTULUNGAN NAMIN PO KAYONG LAHAT!" Sigaw ko.

" Anong klaseng tulong naman 'yan? baka naman dulot niyan masama!"

" BIBIGYAN PO NAMIN KAYO NG MGA KAILANGAN NIYO, AT PAPATRABUHIN ULI AT BIBIGYAN NG SCHOLAR ANG MGA ANAK NINYO!" Sigaw ko.

Wala ng magawa ang mga tao kung hindi sumang-ayun nalang sa sinabi ko, lahat sila nagpila para mailista ang kanilang mga kailangan.

" Salamat mahal, hindi ko to magagawa ng wala ka." Biglang sabi ni Ryan at sumandal sa balikat ko.

" Walang ano man.." Sabi ko at hinawakan ng mahigpit ang kanyang kamay. " I love you." Sabi ko.

" I love you too.."

To be Continue..