Book 3: The Kim Family(Completed)

CHAPTER 38

Julia point of view;

Nakauwi na kami sa Maynila matagal na, tapos na rin kami sa business namin kaya may time muna kaming magpahinga ng kaunti.

" Mahal, bibili muna ako ng Coffee para hindi ka antukin." Sabi ni Ryan, kakagaling lang kasi namin sa business at last na namin ito kasi bukas magpapahinga muna kami.

" Ako nalang, dito ka nalang." I said, puyat na puyat si Ryan kasi hindi rin siya makatulog kagabi kaka-asikasu sa mga papers.

" Sige mag-ingat ka.." Sabi ni Ryan, lumabas agad ako at tumawid papunta sa cafe bumili agad ako ng kape dalawa.

Tinignan ko ang isang cup na coffee na may nakasulat na ' I Love you Mahal.', agad ko itong binayaran at lumabas na ng coffe.

Kailangan ko pang tumawid kasi nasa harap ang kotse namin naka park, puno na kasi ang parking Lot at marami ring tao sa loob kasi nga 9pm na.

Dumaan ako sa pedestrian lane para doon tumawid, ng nasa gitna na ako may isang sasakyan na bumungo sa akin at natalsik ako sa malayo at ang aking ulo na tama sa bato, nabitawan ko ang coffee kasabay ang pagpatak ng aking luha.

.

.

.

Ryan point of view;

Ang tagal naman ni Julia, ang rami naman kasing tao sa loob ng cafe kasi 9pm na. Tumingin ako sa pedestrian lane, at napangiti ako ng si Julia ang makita ko.

Pero nawala iyon ng----.

" Julia!.." Sigaw ko lumabas agad ako sa kotse at pinuntahan siya.

" Gising mahal, gising!" I said while crying, tumingin ako sa coffee na binili niya kanina may sulat na ' I love you Mahal.'

UGRH! gumising ka mahal, nandito na ako sorry kasi hindi kita niligtas. Binuhat ko siya at isinakay sa kotse, binilisan ko ang takbo ng kotse wala akong pake kong hindi man ako nag stop ng nag red light.

Ng makarating na kami sa hospital dinala na siya sa emergency room.

Ringing..

" Hello Mom.." Sabi ko sa linya ng Mama ni Julia.

[ Ijo, napatawag ka..]

" Si Julia nandito sa hospital.."

[ Bakit?]

" Nasagasaan siya.."

[ Papunta na kami diyan, stay calm..]

Call ended..

Hindi ko alam kong anong gagawin ko, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may mangyari sakanyang masama.

Nag text na ako kay Richard at Janine, malamang mamaya nandito na iyon, tumingin ako sa paparating at ang Mama at Papa ni Julia ang nakita ko.

" Mom, Dad , Sorry.." Sabi ko habang umiiyak at niyakap silang dalawa.

" Wala kang kasalanan okay.." Sabi ng Mama ni Julia.

" Oo, magdasal nalang tayo na okay lang siya.." Dad said.

Umupo silang dalawa sa chair habang ako ay lakad ng lakad sa harap ng pinto sa emergency room.

" Umupo ka Ryan, walang mangyayari na masama.." Mom said, tumango lang ako bumukas ang pinto ng emergency room at nakita ko ang doctor.

Sabay kaming tatlong lumapit sa doctor. " How's our daughter?." Tanong ng Daddy ni Julia.

" She is okay at matatatag siya dahil nalabanan niya ang kamatayan, mamaya ililipat lang namin siya." Sabi ng doctor.

" Thank you Doc." I said.

To be Continue..