Book 3: The Kim Family(Completed)

CHAPTER 41

Ryan point of view;

Kailan kaya matatapos ang paghihirap naming lahat? o matatapos ba kaya ito?

Pumasok na ako sa kwarto para magpahinga ng madatnan ko si Julia na may pinapanood. Gising pa siya?

" Gising kapa?" Tanong ko sakanya ng hindi pa ako makalapit.

" Oo, hindi pa kasi ako inaantok at tsaka pinapanood ko pa tong mga bideo natin noon." She said, lumapit ako sakanya at nakita ko siyang nanood ng mga ginagawa namin dati.

Bata palang kasi si Richard at Janine nag tra-travel na kami para sa paglaki nila babalik sila sa mga lugar na pipuntahan namin ng sila lang at kabisado na nila ang bawat pasikot sikot.

" Mahal, gusto mo bang kwentuhan kita kong anong buhay natin dati?." I said ngumiti nalang siya.

" Bago pa tayo magkaroon ng anak, may mga pagsubok tayo sa buhay.." Pagsisimula ko.

" Pero lahat iyon kinaya natin hanggang sa malampasan natin, at yun binigyan tayo ng dalawang matulungin na anak.." Dugtong ko.

" Alam mo ba na si Janine masunurin na anak iyon at lahat gagawin niya para sa pamilya niya, at si Richard naku! yung bata na iyon wala pa ring girlfriend kasi natatakot siya at ayaw niya tayong iwan. Kaya yung dalawang bata na iyon mahal na mahal ko.." I said, tumingin ako kay Julia na nangingilid na ang mga luha sa mata.

" At doon natapos ang storya natin, masaya at walang problema." Sabi ko at ngumiti sakanya.

" Ang sama ko palang Ina.." Suhisyon niya, natigilan ako sa sinabi ni Julia, parang dinudurog ang puso ko nung sinabi niya ang katagang iyon.

" B-bakit mo naman na sabi?.."

" Kasi, inaalagan nila ako ng mabuti pero ano ang ginawa ko tinaboy ko sila ng walang dahilan.." She said at patuloy na sa pagluha.

" Sshh, Stop crying maayos pa natin ito okay? aayusin natin ang lahat ibabalik natin sa dati ang lahat, okay?.." I said.

" Maibabalik paba talaga Ryan?.."

" Pinagduduhan mo ba ang kakayahan nating maibalik sa dati ang pamilya natin, manalig ka Julia magiging maayos din ang lahat okay?.."

Tumango nalang si Julia at sumandal sa balikat ko, hindi ko alam kong maibabalik paba to sa dati pero kahit ganun sisikapin nalang namin.

.

.

.

Julia point of view;

Hindi ko alam kong gaano ako kasamang Ina, kinamumuhian ko ang sarili ko sa ginawa ko at handa akong panindigan lahat ng iyon.

Nagising ako ng maaga, bumaba agad ako at nagluto, kumuha ko ng apat na etlog sa reef at niluto ito, marami akong niluto gusto ko kasing bumawi sakanilang lahat.

" Bango ha? Dad! ikaw ba ya---.." Natiklop ang pagsasalita ni Richard ng makita ako.

" Sorry Ma, ikaw pala akala ko si Daddy.." Paumanhin niyang sabi.

" Naku, okay lang umupo kana kakain na tayo." I said, pumasok naman sa kusina si Ryan nabago lang gumising.

" Good Morning.." Bungad kong bati sakanya.

" Morning din, bakit ka nagluto? sana ako nalang ang nagluto." Ryan said.

" Nagising ako ng maaga kaya ito ako na ang nagluto, umupo kana.." I said at umupo naman si Ryan at tumabi ako sakanya.

" Si Janine pala, hindi ba siya kakain? tulog pa ba?.." Tanong ko.

" Naku Ma, matagal talaga iyong gigising kaya mauna na tayo." Richard said.

" Pupuntahan ko muna siya.." I said, tatayo na sana ako ng hawakan ni Ryan ang kamay ko kaya napatingin ako sakanya.

" Okay lang.." I said, umakyat agad ako sa itaas at kumatok sa pinto ni Janine.

" Sino 'yan?.." Tanong niya sabay bukas ng pinto. " Kain na tayo anak.." I said

" Nagmamadali ako.." She said at ngayun ko lang napansin na nakasout pala siya ng maayos na damit.

" Kain ka muna bago ka umalis." I said.

" Wag na, sa labas nalang ako kakain." She said sabay sara ng pinto

Bumaba nalang ako at kumain na, " Oh, anong sabi niya?." Tanong ni Ryan.

" May lakad daw siya kaya hindi na siya kakain rito." I said.

" Rich, Dad mauna na ako." Sigaw ni Janine at umalis na. Gusto ko siyang pabaunan ng pagkain para kahit papano hindi na siya bibili sa labas pero baka hindi niya kailangan.

To be Continue..