Clovertown

5. Geheimen

POV Sofia

Wanneer zowel Meindert als de burgemeester, waar ik de naam nog niet eens van weet, beide na een half uur nog niet terug zijn van het "fantastische gesprek" met een of ander "fantastisch persoon" besluit ik iets te gaan doen.
Ik kan gewoon niet tegen stil zitten. Dus ik sta op van de stoel waar ik heel braaf heb zitten wachten en ga de trap op.
Boven loop ik weer naar de kamer waar ik eerder ook zat met Meindert, ik denk dat het zijn kantoor is. Ik weet dat je eigenlijk niet zomaar mag gaan rondsnuffelen en al helemaal niet in het gemeente huis, maar ik kan het niet laten.
Nadat ik heb besloten dat er in de grote boekenkast niks leuks te vinden is staar ik een tijdje naar het grote schilderij dat er voor hangt.
Het is een wit, langwerpig schilderij met drie bloemen erop. De stengels zijn net zoals de bloemen donker en dun.
Iets klopt er niet, waarom zou je een schilderij voor een boekenkast hangen...
Ik voel mezelf fronsen terwijl ik dichterbij stap. Je hangt toch geen schilderij voor boeken? Het lijkt me raar als er achter geen boeken staan.
'Weird...' mompel ik in mezelf, maar het zal wel.
Ik besluit dat deze kamer niet zo interessant is, net als de rest van de verdieping, en wil net weer naar beneden gaan als ik zie dat er nog een trap is.
Ik heb niets beters te doen, dus waarom niet.
Ik loop snel de trap op en voor ik het weet kom ik in een grote ruimte. Het eerste wat opvalt is het aparte licht dat door een groot raam in het dak lijkt te komen. Het duurt even voordat ik besef dat er op dat glas nog een laag water zit, en ik moet toegeven dat het er cool uitziet.
Voor de rest is het niet zo bijzonder, een groot bureau met een computer en aan de ene kant een grote stoel en aan de andere kant twee kleineren en er staan twee grote banken tegen over elkaar met een kleine tafel ertussen.
Ik gok dat dit het kantoor van de burgemeester is.
Nadat ik de rest van de kamer goed in me opgenomen heb valt mijn oog op de boekenkast, die de helft van een van de muren in beslag neemt.
En ook op deze boekenkast hangt een schilderij. Het is een heel ander schilderij, het is breder en groter. Erop staat een landschap van wat bergen en een eenzame boom, geschilderd met alleen zwart, en tussen de bergen ligt een meer en daarachter de zee. Deze zijn samen met de lucht paars wit geschilderd. Weer heb ik het gevoel dat er iets niet klopt.
Nogmaals ; je hangt geen schilderij voor een boekenkast.
Behalve blijkbaar hier, waar ze gekke modellen maken zodat de helft onbruikbaar is. Onder het schilderij zit waarschijnlijk gewoon een groot stuk hout....
Ik bedenk dit pas net als mij weer iets vreemds opvalt. De lijst van het schilderij gaat over boeken heen. De helft van de titels zijn niet te lezen.
Hebben ze gewoon een schilderij over de boeken gehangen? Beetje apart.
Ik loop er op af en duw de lijst voorzichtig een stukje opzij, om te kijken of er echt boeken onder zitten.
Die zitten er niet. Net zomin als het stuk hout dat ik verwachte.
Achter het schilderij zit een opening.
Een paar seconden blijf ik versteend staan. Waarom zit er in hemelsnaam een geheime kamer in het gemeente huis!? Waar is dat voor nodig?! Geheime papieren ofzo? Die stop je toch in een kluis!
Ik weet dat ik niet naar binnen moet gaan, dat ik naar beneden moet gaan en gewoon moet wachten tot er iemand komt, maar voor ik het weet stap ik al door de opening heen.
'Verdomme' mompel ik terwijl ik in de kleine ruimte achter het schilderij sta.
Ik zou dit niet moeten doen.
Ik twijfel even voordat ik de deur open doe en voorzichtig stap ik de volgende ruimte in.
Op het eerste gezicht is het niet veel. Er staan een paar kasten met boeken en mappen en een paar zakken met geld, denk ik.
De namen er die er op staan zeggen me niks en op de andere mappen staan jaartallen en datums. Willekeurig pak ik een map met de datum van ongeveer een jaar geleden. Ik sla de map open en blader er doorheen.
De meeste bladzijde zijn lange lappen tekst en getallen, maar bij een kranten artikel stop ik.

BANKOVERVAL CLOVERTOWN : VIJF SLACHTOFFERS.

Bankoverval in Clovertown eist 5 slachtoffers. Er zijn 3 zwaargewonden en 2 doden. De politie is nog steeds opzoek naar de twee gemaskerde overvallers die....

Ik haak al snel af, ik snap het wel. Berekeningen van een bankoverval en verzekering ofzo...
Ik sla de map weer dicht en zet hem terug op de plank. Mijn ogen glijden over de rest van de titels, maar niks valt op.
Waarom zou dit hier in hemelsnaam staan? Ik snap het niet!
Als ik me omdraai zie ik pas dat de kamer nog dieper is en aan het einde zit iets wat lijkt op tralies.
Ik loop dichterbij en besef dat het daadwerkelijk tralies zijn. Er achter is een kleine ruimte en links een deur. Met een groot slot erop.
Het is een cel.
Ik voel mezelf bevriezen als ik het besef en mijn keel knijpt dicht.
Waarom... waarom zit er een cel, een geheime cel, in het gemeente huis. Dit slaat allemaal nergens op. Dan merk ik de plek achter de tralies op. Een grote, donkere vlek lijkt in het hout te zitten. En door de kleur kan ik aan niks anders denken dan bloed.
Ik voel mijn maag omdraaien terwijl in mijn hoofd de meest gruwelijke dingen voorbij schieten, plaatjes uit actiefilms, aangesterkt door het beeld wat ik nu zie.
Ik hoor dat ik sneller begin te ademen en ik besef dat ik hier zo snel mogelijk weg moet. Als ze me hier zien is het gedaan.
Met snelle stappen haast ik me terug naar het schilderij. En dan hoor ik de twee bekende stemmen.
Ze zijn er al. Op deze verdieping.

Shoutout naar Suzie, ze zat te spammen omdat ze dit hoofdstuk wou...