"လုပ္ပါကြာ..ေနာ္လုိ႔..ေယာလ္ေလး.."
"ဟာ..မျဖစ္ပါဘူး..မင္းႀကီးရီဖန္သိသြားက်ိ
ႏွစ္ေယာက္လုံးေသလိ္မ့္မယ္.."
"ဒါမဲ့..ေမာင္ေတာ္ မီးပုံလႊတ္ပြဲသြားခ်င္တယ္.."
"အာ့ဆုိ မင္းႀကီးကုိေသခ်ာေျပာလုိက္ေလ"
"ဟာ ဖခမည္းေတာ္က မသြားရဘူးတဲ့.."
"အာ့ဆုိ မသြားနဲ႔ေပါ့.."
ဆယ္ဟြန္းႏႈတ္ခမ္းဆူကာ အိပ္ယာေပၚကန္လန္႔ျဖတ္ႀကီးပစ္လဲလုိက္သည္....
ေျပာရရင္စိတ္ေကာက္သြားတာေပါ့..
ဒါနဲ႔ ခ်န္းေယာလ္လည္း ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ
နန္းဆရာမႀကီးအေဆာင္ဘက္သုိ႔ ေဆးေသာက္ရန္ထြက္လာခဲ့လုိက္သည္...
"မင္းႀကီးကသြားခ်င္လုိ႔တဲ့လား..??"
"ဟုတ္ပ အာ့တာ က်ေတာ္ကုိဇြတ္ပူဆာေနတာ"
ခုနအေၾကာင္းကုိ နန္းဆရာမႀကီးအား ခ်န္းေယာလ္ေျပာျပလုိက္သည္...
"အင္းေပါ့ သူလည္းတစ္ခါမွမျမင္ဖူးေတာ့သြားခ်င္႐ွာမွာေပါ့.."
"သူသြားခ်င္တာအေရးမႀကီးဘူး ေတာ္ၾကာ
ဟုိဘုိးေတာ္ကသိသြားမွ က်ေတာ္အိမ္မျပန္လုိက္ပဲဖစ္သြားမွာ..."
"မသိေအာင္သြားရင္ မသိဘူးေပါ့ကြာ.."
"အဲ့ ေျမႇာက္ေပးေနတယ္ ဘာလဲ က်ေတာ္ကုိမျမင္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား??"
"လုိက္ပုိ႔လုိက္ပါ..."
ဟာ နန္းဆရာမႀကီးကတစ္ေမွာက္...
"မပုိ႔ပါဘူး...ကုိယ္ဘာကုိေအးေဆးေန.."
"မင္းသူ႔မိန္းကေလးဝတ္ထားမျမင္ခ်င္ဘူးလား??"
"ဘာဆုိင္လဲ??"
".ဆုိင္တာေပါ့..မင္းႀကီးဆယ္ဟြန္းက.နန္းျပင္ခုိးထြက္ရင္ မိန္းကေလးဝတ္ၿပီးသြားတာ..
ရဲမက္ေတြမမိေအာင္..."
ဟာ...တကယ့္ကေလးစုတ္ေလး..
"မျမင္ခ်င္ပါဘူး..က်ေတာ္အသက္ေလာက္ဘယ္အရာမွအေရးမႀကီးဘူး.."
YOU ARE READING
ေမာင့္မိဖုရား.....
Fanfiction[CHANYEOL & SEHUN] CHANHUN #ChanHun_DreamLand Written by @borntoloveosh_
