"ေယာလ္ေလး ေမာင္ေတာ္ဗုိက္ဆာတယ္"
ဗုိက္ကေလးပြတ္ကာ ဆူပုတ္ပုတ္ရပ္ေနသည့္
ထုိမိန္းကေလးမဟုတ္ေသာ မိန္းကေလးကုိလူတုိင္းကကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ႏွင့္...
"အင္း အာ့ဆုိ ေယာလ္ေလးတုိ႔ေပါက္စီသြားစားၾကမယ္ေလ..."
"ဟင့္အင္း ေပါက္စီစားခ်င္ပု"
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူကာေျပာေနသည္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းေနေရာ..
"ဂ်င္းစင္းၾကက္ေပါင္း ဟုိနားကဆုိင္က ေမာင္ေတာ္အျပင္ခုိးထြက္ရင္ စားေနဆုိင္ပဲ.အာ့မွာသြားစားၾကမယ္ေလ.."
"ေမာင္ေတာ္သေဘာ လာ သြားၾကမယ္.."
သူ႔လက္ကုိဆြဲေခၚကာ ကုိယ္ကပုိင္႐ွင္ျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ႏွာေမာ့ၿပီး သက္ေသျပလုိက္ေတာ့မွ အၾကည့္မ်ား႐ွဲကုန္တယ္...
ဟြန္႔ မင္းႀကီးကငါ့အပုိင္....
"အဟီး စားလုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ..."
ခ်န္းေယာလ္တကယ္လက္ဖ်ားခါတယ္ ဒီလုိပိန္ေညႇာင္ေကြးက ဘယ္ႏွယ့္ ၾကက္ေကာင္လုံးႏွစ္ေကာင္ေတာင္စားႏုိင္တာ...
"ေမာင္ေတာ္ရယ္ ေျဖးေျဖးစားပါ..."
ပါးစပ္ထဲ အတင္းထုိးသြပ္ကာ ေခါင္းရမ္းျပေနသည္..
"အာ့လုိစားမွ အား႐ွိမွာေလ "
"မ႐ွိလည္းဘာျဖစ္လဲ..အလုပ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနရတာမွမဟုတ္တာ.."
"ဟာ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ေမာင္ေတာ္အား႐ွိမွ
ကေလးေမြးႏုိင္မွာေပါ့.."
တိန္!!ေသစမ္း..
ေျပာမိတဲ့ပါးစပ္ျဖတ္႐ုိက္ခ်င္မိ...
"အင္းပါ စား စား အား႐ွိေအာင္စား.အာ့မွ ႏွစ္ဒါဆင္ေလာက္ေမြးႏုိင္မွာေနာ့"
"ဟင့္အင္း ၁၈ေယာက္ဆုိေတာ္ၿပီ.."
"အမ္ ဘာလုိ႔လဲ.."
YOU ARE READING
ေမာင့္မိဖုရား.....
Fanfiction[CHANYEOL & SEHUN] CHANHUN #ChanHun_DreamLand Written by @borntoloveosh_
