Work

9

SEULGI

2 years later...

"Sigurado ko bang yan ang kakantahin mo?" tanong saakin ni wendy.

"Bakit? May masama ba sa kantang to?" sabi ko at napatawa ng mahina.

"Lakas ng trip mo, unnie" sabi naman ni yeri.

"Pinapatamaan mo lang ako eh" sabi naman ni Irene.

"At natamaan ka naman, unnie?" tanong sa kanya ni joy at agad naman siyang binatukan ni irene.

"Oh tama na yan. Kakanta na ako! " sabi ko at inihanda na ang mic ko.

*malaya by: moira dela tore*

Pasensya na, kung papatulugin na muna
Ang pusong napagod kakahintay
Kaya sa natitirang segundong kayakap ka
Maaari bang magkunwaring akin ka pa
Mangangarap hanggang sa pagbalik
Mangangarap pa rin kahit masakit

Napatingin naman ako kay irene at nakita ko siyang nakatingin lang saakin

Baka sakaling makita kitang muli
Pagsikat ng araw, paglipas ng gabi
Kung di pipilitin ang di pa para sa'kin
Baka sakaling maibalik
Malaya ka na, Malaya

Habang kumakanta ay naalala ko naman ang nangyari saamin noon ni irene.

Isusuko na ang sandata aatras na sa laban
Di dahil naduduwag kundi dahil mahal kita

Siguro nga tama lang na lumayo ako.

Mahirap nang labanan mga espada ng orasan
Kung pipilitin pa, lalo lang masasaktan

Kung di ako lumayo di siguro kami sasaya.

Mangangarap hanggang sa pagbalik
Mangangarap pa rin kahit masakit

Mahal ko parin si irene hanggang ngayon. Pero alam kong wala na.

Baka sakaling makita kitang muli
Pagsikat ng araw, paglipas ng gabi

Kahit masakit na di na talaga maibalik ang dati tatanggapin ko nalang. Para saamin

Kung di pipilitin ang di pa para sa'kin
Baka sakaling maibalik

Papakawalan na kita irene.

Malaya ka na, Malaya

Malaya kana.

Kailangan nating tanggapin na sa mundong ito ay di talaga totoo ang happy ending :')