F I N D I N G M R. R I G H T [ON-HOLD]

Sixteen

Seokmin's P.O.V

Pagkarating ko sa bahay ay dumiretso na agad ako sa kwarto ko.

Ayan.

Umiiyak ka nanaman.

Seokmin naman. Di ka ba naaawa sa sarili mo? Bat ba ang hina hina mo pagdating sa kanya?

Ilang beses ka na bang umiyak ng dahil sa kanya?

Tama na.

Tigil na.

Kaya simula bukas...

Kakalimutan na talaga kita.

Jisoo's P.O.V

Kwon Soonyoung huh?

Why did you hurt a such and amazing guy? How can you taint that sweet and happy person?

Seokmin definitely doesn't deserve you. He never will.

Whoever you are, I promise you.

You'll gonna pay for it.

Seokmin's P.O.V

Morning abruptly came. The eye piercing sun rays was so busy peeking through out the window that's why I've decided to woke up.

Oh pak. Straight english.

"Hays. Nakatulog pala ako habang umiiyak. Nanaman. Tsk tsk."

"Smile Seokmin, smile. Today is the day. You're finally free."

Sabi ko habang nakatingin sa salamin.

Smile. It's for your own good.

*bzzt bzzt*
Seungkwanie 🐷
7:45am

Hyuung! San kana?!

Hyung papasok ka diba?

Hyunggggggg!!!!!!

Napatingin agad ako sa alarm clock na nasa tabi ko. At dagling lumaki ang mata ko pagkakita ko ng oras.

"OH MY GHAAAAAD 8:30 NA OMG OMG!! LATE NA KO!!! HUHUHU."

Seungkwan's P.O.V

Nasaan na ba si hyung? Alas nueve na wala pa rin siya. Di pa nagrereply sa text ko!

"Seungkwan-ah. Bakit wala pa si Seokmin oppa?"

Yak oppa raw. Hahaha. Oppa rin hanap namin bish.

"Yun na nga Jade eh. Di ko rin alam kung nasan si hyung. Di rin nagrereply sa text ko."

"I'm sorry ma'am! Sorry for being late."

"Oh Mr. Lee, ang aga mo naman para sa next subject."

"Ma'am sorry po talaga. Huhu."

"Alright alright. Since it's your first time I'll let you slide. Come in."

"Thank you po."

Hingal na hingal na umupo si Seokmin hyung. San ba kasi to galing?
"Hyung yung totoo? Nakipagkarera ka ba muna bago pumasok?"

"Tantado. Hahaha. Nalate kasi ako ng gising kaya eto. Todo madali."

Tumango nalang ako at tsaka nagsimulang makinig sa lecture. Ayoko na siyang tanungin pa kung bakit namamaga ang mata niya.

Pero isa lang ang kinatutuwa ko..

Yung ngiti ni hyung. Kita ko ang sinceridad at sigla.

Buti naman..

Buti naman at okay kana hyung.