F I N D I N G M R. R I G H T [ON-HOLD]

Thirty-five

Seokmin's P.O.V

Natapos na ang performance namin pero mukhang malungkot ata si Jisoo hyung.

Bakit?

"Bebi? You okay?"

Ngumiti lang ng pilit si Jisoo hyung at naglakad palabas.

May ginawa ba akong masama?

"Oh Seoks, anyare kay Jisoo?"

"Ewan ko rin Jeonghan hyung.."

"Hala ka Seokmin hyung, feel ko yung titigan niyo ni Soonyoung yun eh."

Hala? Napansin niya yun?

"Bakit di mo sinabi agad?! Hala. Hindi ko naman sinasadya yun."

"Tss. Kunwari pa eh. Ayaw lang aminin na gusto mong makipagbalikan kay Hoshi. Tsk. Malandi rin eh."

"Hoy pandak. Una sa lahat ikaw ang malandi, nanlandi at lumandi kay Soonyoung. Kung hindi ka lang naman tumuwad sa harap niya hindi ka naman papatusin nun eh. Ikaw ang nang-agaw kaya wala kang karapatan na sabihin yan kay Seokmin hyung."

"At diba brineak ka na niya dahil MAHAL pa niya si Seokmin hyung. Di nga siya sigurado kung minahal ka niya eh. Pinasukan ka lang, hindi minahal. Halika na nga hyungs, ayokong malapit sa mga sulutera."

Agad kaming hinigit ni Seungkwan at lumabas para iwan si Jihoon hyung.

Tama naman si Seungkwan eh..

Kung di lang naman inagaw ni Jihoon si Soonyoung siguro kami pa rin.

At siguro..

Masaya parin kami.

"Hayaan mo na siya Seoks, ang gawin nalang natin ngayon ay ayusin ang performance niyo ni Kwannie."

"....Sige hyung."

Jisoo's P.O.V

I was busy in scanning the school's different booths when a junior student approached me.

"Are you Mr. Hong Jisoo?"

"Uh yes? How can I help you?"

"You are arrested. Please come to the jail booth right now."

"Wait what? How come? What did I do?"

"You are wearing white long sleeves. And the jail booth officer announced that anyone who wears white shirt or any white clothes will be arrested."

"And?"

"And if you want to bail yourself out, you need someone who's willing to pay for it. So enough with this gibberish talk, come with me sir."

I sighed in disbelief because of this stupid rule and theme.

But yeah.

Somebody help me!

Seokmin's P.O.V

"Hyung di ko nahanap ni Jisoo hyung."

"Bes baskil na ko. Hehe. Di ko parin siya nakikita."

"Try mo kaya ipaannounce sa message booth kung nakita nila si Jisoo hyung tutal binabasa nila yung mga confessions ng mga estudyante rito."

"Sige wait lang."

Agad kong pinuntahan yung message booth at balak ipaannounce kung nasan ba si bebi.

"Hi sir! Ano pong matutulong namin? Tungkol po ba sa confession of love, sawing pagibig, or magi.."

"....Magi?"

"Mag-isang umiibig."

"Takte hindi. Irerequest ko sana na kung pwede iannounce kung may nakakita ba kay bebi.."

"Bebi?"

"Oo. Si Hong Jisoo."

"Si Senior? Nako pwedeng pwede po!"

"Ayun! Salamat!"

"Pero kailangan mo munang magbayad sir."

"Ha? Teka magkano ba?"

"Bente lang sir kada confess."

"Sige ito.."

Jisoo's P.O.V

Thirty minutes have passed yet I'm still stucked here in the jail booth.

Life really sucks.

"Meron po ulit tayong confession mga bes! Galing ito kay Lee Seokmin loverboy ni bebi. Myghad bessy nakakacringe ha."

Is it..

My Lee Seokmin?

"To: Anyone.. Eh eh eh eh eh eh eh eh tuweniwan. Nakakaloka mga bes ang korni nito ha. Pero ito na nga yung confession."

"Nakita niyo ba si bebi ng buhay ko? Si Hong Jisoo? Pakisabi naman miss ko na siya. Kanina ko pa siya hinahanap."

Baby. I'm stucked in here.

"Meron pang sumunod bes. Nakakaloka ang dami niyang pera ha. Ito na. 'To bebi love. Kung naririnig mo man ito, pakita kana sakin. Sorry na.'

"Last mga bes! Kajirits ha, charot. 'To My Hong Jisoo. Please watch my performance later. I have something to tell you. Love, Lee Seokmin."

"Mga bes nakakakaba yung last letter ha. Ano kaya yun. Nakakacurious. O siya, ang next confession ay galing kay blah blah blah..."

Kinakabahan ako. Ano kaya yung sasabihin ni Seokmin mamaya?

Sana naman hindi masama.

"Uy Joshua! Andito ka lang pala! Dali malapit na yung performamce nila Kwan at Seokmin! Tagal kitang hinanap bakla ka. Andito kalang pala!"

"Jeonghan kinakabahan ako..."

"Bakit naman? Wag kang mag-alala, magiging maayos ang lahat."

"Uh.. Excuse me? Will you bail him?"

"Ah yes. How much?"

"100 pesos."

"Takte ang mahal ah. Pero dahil kaibigan ko siya at nagmamadali kami, eto. Pakawalan mo na siya."

Agad akong pinakawalan ng staff at agad akong hinigit ni Jeonghan papunta sa open field.

"Anong meron?"

"Takte sakto. Kajirits ha, waterfalls na tong kili kili ko. May 5 minutes pa tayo."

"Wait what's happening?"

"You'll see."