KUTSAL MABED - FİNAL

6.6K 470 137
                                    

Selam! 🖤

Bu bölüm bütün düşüncelerinizi istiyorum. 🌹

•°•

Alatan: Durumlar nasıl?

Ahuela: Kötü ama belli etmiyor. Sende?

Alatan: Can yine eski Can gibi gözükmeye çalışıyor. Aynılar.

Ahuela: Karışmak istemiyorum aralarına.

Alatan: Karışmayalım zaten. Ben sana bir şey söylecektim. Ben yarın başka bir şehire gideceğim. İşim var.

İyi de yarın doğum günümdü..

Ahuela: Peki, dikkat edersin sevdiğim. Seni seviyorum. İyi geceler Alatan'ım.

Alatan: Çok seviyorum. İyi uykular Ahu'm.

Gülümsedim. Ona üzüntümü belli edince üzülüyordu. Aklında soru işareti ile bir yere gitmesindi. Gittiği yeri de söylemek isterse söylerdi diye düşünüp sormamıştım.

Şuan sadece uyumak istiyordum. Esin çoktan uyumuştu ya da bana rol yapıyordu.

Onu sıkmak istemiyordum ama yanında olacaktım.

Onun yatağına geçip belinden sarıldım.

Kardeşimdi o benim.

🍷

Sabah uyandığımızda Esin ile kahvaltı yapmıştık. Hiç konuşmuyordu üzülüyordum.

"İngiltere'ye gidersek Can gelecek ne yapacaksın?" Dediğimde yere düşürdü gözlerini.

"Onun olduğu yerlerden niye kaçayım ki?"

"Esin biliyorsun zor olabilir."

Buruk bir şekilde güldü hemen gözleri doldu.

"Ben ilk defa birini sevdim. En azından onu görürüm. Unutma isteği hiç yok içimde." Dediğinde başımla onayladım.

Esin'i ilk defa böyle görüyordum. Hayattan zevk alamıyor gibiydi. Haliyle bu durum beni de çok üzüyordu.

Umarım her şey onlar için güzel olurdu.

İkidebir telefonuma bakıyordum. Ne annem ne babam ne de Alatan doğum günümü kutlamıştı.

Akşam olduğunda Esin yanıma oturdu ve ellerimden tuttu.

"Ben ne kadar kötü olsamda bunu umursama, bugün senin doğum günün ve biz eğleneceğiz. Sen benim her şeyimsin ve iyiki doğdun kardeşim. İyiki varsın. Sana en güzel hediyeyi aldığımı düşünüyorum."

Ona afallayarak baktığımda zil çaldı.

"Alatan İstanbul'a sizin evinize gitti. Adresi bizzat ben verdim. O İngiltere'ye gidilecek ve hayaller gerçekleştirilecek."

O kapıyı açmaya giderken ben hala çok şaşkındım.

Kapıdan annem ve Alatan girdi. Annem?

"İyiki doğdun kızım." Dediğinde gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Ona sarıldım.

Evet şuan annem ile sarılıyordum.

Bu çok basit bir eylem olabilirdi ama bana göre hiç değildi.

"Bu oğlan geldi yanıma, bir şekilde sevdirdi kendini, gözüm tuttu. Ben İngiltere'ye gitmenize izin veriyorum kızım."

Alatan'a baktığımda tebessüm etti. O çok çok güzel bir adamdı.

Annem Esin ile mutfağa pasta getirmeye gittiğinde benim dileğim yanımdaydı.

Hemen sarıldım ona. Kafasını saçlarıma gömdü, kollarını belime sardı.

Yanaklarından öptüm.

"İyiki doğdun Ahu'm. Deva'm. Meleğim. Ben sana küçük bir hediye aldım. Umarım beğenirsin." Dediğinde ben hala ağlıyordum.

İlk cebinden uçak biletleri çıktı.

Ağzımı ellerimle kapattım. Gülmeye başladım. Sonra alnımdan öptü.

Elinde bir kolye, kolyenin ucunda da fotoğrafımız vardı. Melek motifine sığdırılmıştı.
Meleğin bir kanadında benim adım bir kanadında onu adı yazılıydı.

Çok güzeldi.

Eliyle arkamı dönmemi istediğinde titriyordum. Arkamı döndüm, saçlarımı topladım. Kolyeyi taktı. Saçlarımı düzeltip öptü.

"İngiltere'de de yüzük takarım artık Şifa'm."

Boynuna kollarımı sardım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

O benim hayatımı derinden sarsan bir adamdı ve ben bu sarsıntının deprem olma ihtimalini bile sevmiştim.

Benim bir hayalim gerçek olmuştu. Diğerlerini de onunla birlikte olduracaktık.

•°•

Hayır ağlamıyorum.

Hayır kesinlikle ağlamıyorum.

Tamam gözlerim dolmuş olabilir ama onlara veda etmiyorum. Kesinlikle özel bölüm atacağım.

Benim çocuklarım büyümüşte final olmuş ya..

KUTSAL MABED ile ilgili görüşlerinizi buraya toplaştırın hadi. 🌸

Sizi çok seviyorum. ❤️

Ayşenur.

KUTSAL MABED |Texting| Where stories live. Discover now