LANETLİ ÇOCUK

BÖLÜM 5

Telefonu elime alıp aramayı açtım.

"Kimsiniz artık söyleyin.Yeter arama kimsen"

Telefonu kapattım.Kimdi arayan.Kadın olduğu kesindi.Sesi Beren hocanın sesine benziyordu.Beren hoca neden gizliden arasın ki? Konuşmak isterse okulda konuşurdu.Birazdan çıkacaktım zaten bu havasız hastane kokusundan.Annem kapıyı tıklatıp girdi içeri.

"Oğlum çıkıyoruz artık.Biliyorum çok sıkıldın.Ama artık eve gidiyoruz.Baban çıkış işlemlerini halletsin."

"Anladım.Hemen eve gidelim anne."

"Tamam gideceğiz.Kıyafetlerini giyebilir misin?"

"Tabi giyerim anne."

"Tamam ben çıktım .sen giyin"

Annem odanın perdelerini kapatıp çıktı.Yine telefonum çaldı.Ve yine gizli numara.ne istiyor bu benden.Açmadım telefonu.Kıyafetlerimi giyip,yatağıma oturdum.Tekrar telefonum çaldı.Artık açıp,şundan kurtulmalıydım.Telefonumu elime alıp açtım.
"İnsanları rahatsız etmekten yorulmadınız mı?"

"Bir şey diyecektim.Ondan aradım."

"Ne diyorsan de,artıkta beni arama"

"Peki.Geçmiş olsun.Hastanede kalmışsın iki gün."

"Siz nereden biliyorsunuz?"

"Duydum işte bir yerden"

"Hanım efendi.Artık bu oyununuz çok oldu.Kimsiniz.Aradığınızda açmayacağım artık.Görüşürüz."

Telefonu tekrar kapattım.Ceketimi giyip odadan çıktım.Annem ve Buse oturup sohpet ediyorlardı.Bende yanlarına oturup;
"Anne çıkmıyor muyuz? Çok Yorgunum "

"Tamam oğlum hadi aşağıya inelim."

Buse şefkatle sarılarak bana

"Korktum seni kanlar içinde görünce.Bir daha kendine zarar verme.Bana neden bunu yaptığını sonra anlatırsın"

Yutkundum.Kimseye anlatamazdım.Kendi sorunumu kendim çözmeliydim.Cevap vermeden yürüdüm.Kimseyi beklemeden hastaneden çıkıp dışarda bekledim.Hastane kokusu artık midemi bulandırıyordu.Dışarı çıkıp arabaya bindim.Annemi beklerken telefonumu elime alıp Aryayı aradım.Telefon çalıyordu sadece açan yoktu.Tekrar arayacaktım ki annem ile babam arabaya bindiler.

"Buse gitti mi?"

"Evet tatlım.Babası onu almaya gelecek diye bizimle gelmedi."

Suratsız yüzümü cama çevirip,kulaklığımı taktım.Müziğe odaklanmıştım ki babam kulağımdan kulaklığı çıkardı.Sinirli sinirli babama baktım.

" offff"

"İyi oldun mu?"

"Evet baba"

"Bu suratın hali ne peki?"

"Hiç keyfim yok ondan."

"Neden?"

"Sizden dolayı.Oldumu baba"

Kulaklığımı tekrar taktım.Dışarıya odaklandım.Babamın yüzünü aynadan görüyordum.Düşünceli düşünceli arada bir bana bakıyordu.Annem uyuduğu için bana ters bakmıyordu.İki müzik dinledikten sonra eve varmıştık.Arabadan inip eve hızlı adımlarla gittim.Ne annemle ,ne de babamla konuşma isteğim vardı.Babam annemi uyandırırken ben evin kapısını açıp ,odama doğru yukarı çıktım.Odamın kapısını kapattığım gibi annem uykulu sesiyle;