BÖLÜM 10

34 3 0
                                    

BARIŞTAN...

O an donup kaldım.Herşey için çok heyecanlanmıştım.O an duyduklarıma inanamadım Elimdeki yüzüğün kutusunu kapatıp,gözyaşlarımı silerek arabaya doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Arkama dahi bakmak istemedim.Benim için Arya o an bitti.Ağlayışlarım sessiz,hala şoktaydım.Taksiye bindim.Nereye gitsem bilemiyordum.Titreyen ellerim ağlamamın hızlandığını belirtir gibiydi.Kimse bilmesin,duymasın diye ağlamamaya çalışıyordum.Ama gözyaşlarım ele veriyordu beni.Onu çok seviyordum.Ama onun başka adamla evlenmesi zoruma gidiyo.Sevdiğim kadını başkası öpüyor,başkası sarılıyor,başkası dokunuyor.Çok severseniz sizi yarı yolda bırakırlar.Yarı yolda bırakmak değil ,ayağınıza çelme takıp,düştüğünüzde sizi asla kaldırmazlar.Peçeteyle burnumu silerken telefonum çaldı.Arayan

"Deniz gözlüm"

Telefonu kapattım.Kimsenin bana ulaşmasını dahi istemiyordum.Taksiden indiğim gibi kumsala uzandım.Ne sevdiğim insan seviyor beni,ne annem hayatta,anne sevgisinden uzak,babam üvey anne getirmiş ve bana yalan söylüyor.Kimsenin beni önemsediği falan yok.Nasıl yalan söylerler.Neden öğretmenim bana bu kadar yakın ve tuhaf.Herkes mi tuhaf?

Ellerim titredi.Ayağa kalkamıyordum.Ağlamaktan boğazım kurumuştu.Ayağa kalkacakken yere düştüm.Başım döndü,gözlerim karardı.

BURAKTAN...

Gizemle beraber alışveriş marketine gitmiştik.Gizeme sarılıp yürüyorduk beraber.Gizem kıyafetten kıyafete koşuyordu.Onun bu şirinliği hep hoşuma gitmiştir.Bana bakıp,

"Ya aşkım sence bu güzel mi? Çok beğendim ama emin olamadım"

Gülümseyip ellerini tuttum,

"Hayatım burdaki tüm kıyafetleride giysen sana yakışacaktır bu kadar zorlanma"

Gizeme sarıldım.Saçlarını öptüğüm gibi ellerimi tutup üst kata çıktık.Barışada birşeyler bakıyorduk.Her alışverişe çıktığımızda Barışı unutmazdı.Ne kadar kendi oğlu olmasada oğlu gibi seviyordu.Oğlu gibi biliyordu Barışı.Bu tutumu benim her zaman gördükçe hoşuma gidiyordu.

"Aşkım Bence bu benim Barışıma çok yakışır.Tam Barışlık bir tişört"

Tişörtlere baktım.Bir kaç tane alıp,

"Barışı iyi tanıyorsun prenses.Şunları kasaya vereyim ben sen çıkışta bekle geliyorum."

Ben kasaya giderken Gizemde çıkışta sırtını duvara yaslayıp telefonla uğraşıyordu.Bende ödemeyi yapıp çıkışa yönlendim.Gizemin yanına giderken Gizemin yüzü solmuştu.Tedirgince yanına gittim.

"Canım ne oldu yüzün soldu."

Gözleri yaşlıydı.Bana cevap vermeden arabaya ilerledi.

"Çabuk hastaneye gitmemiz gerek"

Arabaya poşetleri koyarken,

"Neden kime ne oldu? Şifreli konuşma"

"Barış hastanede yatıyormuş.Öğrendiğim kadarıyla Barışın psikolojisi bozukmuş."

"Nasıl ya ?çabuk hastaneye gidelim."

Hızla arabaya binip,arabayı sürdüm.İçimdeki tedirginlik araba sürmemi engellesede umursamadım.Oğlumun istediği herşeyi yaptım.Nasıl olurda psikolojisi bozulur.

LANETLİ  ÇOCUKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin