LANETLİ ÇOCUK

BÖLÜM 9

Güneşin vurmasıyla uyandım.Uykulu gözlerle etrafıma baktım.Altay yanımda değildi.Evde tek olmayı umut ederken odanın kapısı çaldı.İçeri giren Altaydı.

"Günaydın Arya"

Ona bakarak yorganı üstüme çektim.

"Sanada günaydın.Okuluma gitmeyecek miyim?"

Altay odayı toparlarken,

"Gideceksin.Fakat o Barışla yakın olmanı istemiyorum."

Duyduğum şeyle ayaklandım.Altayın karşına geçerek,

"Sen benden ne kadar zor bir şey istediğinin farkındamısın? Aşık olduğum adamdan beni uzak tutamazsın.Bana hapis gibi bir hayat yaşatamazsın.Ben senin kuklan değilim Altay"

Ses tonumun yüksek çıktığını anladım.Fakat benden saçma bir şey istiyordu.Ben Barışa aşıkken nasıl olurda nefes kadar yakınımdayken uzak davranırım.Bir şeylere mecbur kalmaktan yoruldum.Sevmediğim bir insanla evlenecem.Bu kadar saçma.Ben Barışa nasıl açıklayacam bilemiyorum.Olduğum yerde gözlerimden yaş aktı ama aynı zamanda sinirliydim.Hızla kapıya doğru yönelirken ellerimi tuttu.Onun yüzüne dahi bakmadan,

"Bırak ellerimi,bırak"

Ellerimi çekip çıktım odadan.Lavaboya girip kapıyı kitleyip ağladım.Evet ağlamak insanların içini temizler,içini rahat ettirir.Barışla yaşadığım şeyler aklıma geldikçe ağlama şiddetim arttı.Kapı aniden çaldı.Belliki Altay kapıdaydı.

"Müsait değilim Altay "

"Ağlıyorsun.Seni ağlatmak istemedim.Seni Barıştan kıskanıyorum hepsi bu.Lütfen çık ve ağlama"

"Seni sevmiyorum beni bırak lütfen.Ben Barışı seviyorum."

Ağlamaya devam ettim.Sesleri duyunca ağlamam kesildi.Direk kapıyı açtım.

"Yeter!yeter! Bıktım sev beni sev.O Barışta ne varda ona aşıksın Arya"

Ortalığı dağıtmıştı ve oda ağlıyordu.İçim hiç ona yanmıyordu.Bir şey demeden aşağı indim.Yukardan sesleniyordu Altay.

"Gitme dur.Seni ben bırakacam"

Ceketimi giyerken ona cevapta vermedim.Okul çantamıda alıp kapıya yöneldim.Bahçeye çıktım.Altayda arkamdan geliyordu.

"Tamam izin veriyorum Barışla takılmana.Ama ona ikimizin evleneceğini söyleyeceksin"

Olduğum yerde durdum.Arkamı dönüm şaşkınca Altaya baktım.

"Nasıl ya? Ben nasıl söylerim.Altay beni buna zorlama"

Altay biraz sırıtarak arabaya doğru yürüdü bense hala şoktaydım.Kendime geldiğimde arabaya doğru yürüyüp,

"Cevap verir misin?"

Arabanın bagajını düzeltirken,

"Barışa ya gider evleneceğimizi söylersin ya da sebepsizce ondan uzaklaşırsın.Karar senin"

Nasıl yapacaktım.Sebepsizce gitmek canımı çok yakacak ve Barışı kaybedecem.Evleneceğimi söylesem yine kaybedecem.Her türlü Barışı kaybedecem.Oflayıp arabaya bindim.Altay dikiz aynasından sırıtıp duruyordu.Sinirim tepeme çıktı.Başıma kaynar sular indi.Yol boyunca bunu düşündüm.Nihayet okula vardık.Arabadan indim.Altaya bakmadan okula gidecektim ama arabadan inip yanıma geldi.

"Paran var mı?"

"Var olmasada senden istemem."