Love Game 3: To be or not to be? (√)

Episode 17

Acceptance

-

"A-anong nangyayari Nay? W-wala akong maintindihan! What the hell is going on?" Si King at galit siyang nakatingin sa'kin, "Tantan! What is this all about?!" Pagdako ng paningin niya kay Tantan.

Bakas sa mga pasigaw na tugon ni King ang galit niya sa mga nakikita niya at sa tingin ko'y galit na mula sa mga gumugulo sa isip niya. At hindi ko na maiwasang hindi maiyak dahil natatakot ako sa anong pwedeng mangyari.

Hinawakan ko na ang mukha ni King upang makausap siya, "Tay please listen to me. Mag-usap tayo please?" I said habang napayakap na ako sa kanya. Napadako ang tingin ko kay Tantan, "Tantan, please? Iwan mo na muna kami at ako na kakausap sa kanya!" I said kahit hirap na hirap akong sabihin ito, hindi ko rin maharap ng maayos si Tantan.

"Nique, I'll explain with you. Listen to us King!" Si Tantan at napasigaw ako ng biglaang sinuntok ni King si Tantan sa harapan ko. Nanginginig man ako'y pinigilan ko ang dalawa.

"Tay, please! Tay please mag-usap tayo!" Paghila ko kay King palayo, mabuti na lang at gabi na at mukhang nasa dining area ang mga kaklase namin eh! Hindi ko na kinakaya! Nakakatakot na! "Tantan please, ako na kakausap!" Naiiyak kong pakikiusap kay Tantan at tumayo naman itong umalis na.

Naglakad si King papunta ng dalampasigan at ako naman ay nakasunod sa kanya at hinahawi niya pa ang kamay ko sa pagkakahawak sa kanya. I'm feeling really really sad and hurt.

"Tay, mag-usap tayo please?" Paulit-ulit kong tugon sa kanya

"Ano ba dapat kong malaman Nay?" He asked and it is breaking me because he's crying like a baby and talking as calm as possible, "Wala akong maintindihan Nay!" Napaupo siya sa buhangin kaya napaupo din ako sa tabi niya at kahit abot kami ng tubig dagat ngayon ay wala na kaming paki.

"I'm sorry Tay," I said at niyakap ko na siya, I can't seem to endure this pain now pero kung ganito ang nararamdaman ko, I know doble pa ang sa kanya, "Hindi ako naging honest sa'yo kaya sana mapatawad mo 'ko." I hugged him at wala akong pakialam kung may nakakapansin na sa'min ngayon.

"Are the rumors true?" He asked at nakayuko ito, "I've been hearing a lot of rumors about you and Tanix pero ni isa sa kanila wala akong pinaniwalaan dahil wala ka namang sinasabi." He looked up looking at me. "Are they true? Tell me." Napayuko muli siya at napasapo sa kanyang mukha. Too painful to see.

Hindi ko alam kung paano ko ipapaintindi sa kanya ang lahat...

"Tay..." I hugged him

"Tell me, is everything true?! Tinanong kita once and you denied everything to me and that's what I believe in. I've held on to it Nay, kasi sa'yo nanggaling iyon! Because I believe in you! We agreed to tell things and no more hiding, pero ano na? Were the rumors true or not!?"

Halatang halata ko ang gigil na nagmumula kay King pero alam kong pinipigilan ko ang sarili ko.

"Tay, listen to me..."

Pinukol niya muli ang mga titig niya sa'kin and I can see through his eyes the pain that I've caused. Hindi ko gusto ang nangyayaring ito but this is the only way I know.

"Tatanggapin ko." He said all of a sudden at pakiramdam ko parang niyupi ang buong puso ko, "This can be the caused of all the heartaches my parents gave you. Simula nang dumating ako sa buhay mo, all you have experienced are hurtful and painful memories pero Nay, h'wag naman iyong kaibigan ko." He said and that breaks my heart.

Niyakap ko ulit siya, "Tay, hindi, listen to me please? Totoo iyong sinabi ko sa iyo noon. I didn't lie about it! Tantan is a friend of yours, do you think I'd be crazy enough--?"