οι προετοιμασίες συνεχίζονται

259 18 14
                                    

<< δεν πάει άλλο Αδελαΐς >> καθόντουσαν στο τεράστιο σαλόνι του σπιτιού δίπλα απο το σβήστο τζάκι << έχεις δίκιο Μπέλα τόσες μέρες τώρα δεν έχει πεί κουβέντα κανένας απο τους δύο κάτι πρέπει να γίνει >> εκείνη την στιγμή άκουσαν έναν δυνατό θόρυβο σαν κάποιος να έπεσε απο την σκάλα γύρισαν και είδαν τον Λούσιο χαμογελαστό να συκωνετε απο το ξύλινο πάτωμα και να τινάζεται για να φύγουν οι λιγοστές σκόνες απο το παντελόνι που φορούσε << τι έγινε έπαθε κάτι η αδελφή μου >> είπε ανήσυχη <<κάτι έπαθε >> της απάντησε σοβαρός εκείνη πετάχτηκε όρθια τον έπιασε απο τα πέτα και του είπε << λέγε τι έπαθε η αδελφή μου γιατί θα σε σκοτώσω αυτή την στιγμή... Μίλα >> της χαμογέλασε απομάκρυνε τα χέρια της και ήρεμος της απάντησε << ξύπνησε, μου χαμογέλασε, με φίλησε και ζήτησε να ετοιμαστείτε για να πάτε να αγοράσετε το νυφικό της σήμερα είπε ότι θα είναι έτοιμο έτσι λέει τα κανονίσαται με την μοδίστρα >> χαμογέλασε και δεν έκανε τον κόπο να σκουπίσει τα δάκρυα που έτρεχαν απο τα μάτια της μόνο προχώρησε αργά και πήγε προς το δωμάτιο της αδελφής της χτύπησε και μπήκε μέσα << είσαι κιόλας έτοιμη Μπέλα μου?, θα με περιμένεις λίγο να τελειώσω με τα μαλλιά μου και φύγαμε >> την κοίταζε σαν να ήταν απο άλλο πλανήτη το χαμόγελό της την φόβιζε << είμαι καλά... Πραγματικά είμαι καλά >> της είπε η Ναρκύσσα βλέποντας τον τρόπο που την κοιτούσε << μα πως?? Τι έγινε και άλλαξες έτσι ξαφνικά όχι ότι δεν χαίρομαι απλά αναρωτιέμαι >> είπε και κάθησε στο κρεβάτι έτσι ώστε να την έχει απέναντί της << είδα στον ύπνο μου το μωρό μου... Ηταν ενα αγγελούδι Μπέλα με πλησίασε και χώθηκε στην αγκαλιά μου. μετα με κοίταξε με τα γλυκά ματάκια του και μου είπε « γιατί κλαίς μαμά?? Εγω περνάω πολύ ωραία εδώ που είμαι και δεν θέλω εσύ να κλαίς. Θέλω να περνάς και εσύ καλά εδώ που είσαι » μετά με φίλησε και έφυγε απο την αγκαλιά μου >> η Μπέλατριξ την κοιτούσε σαστισμένη << και τώρα?? >> << τώρα είμαι έτοιμη να συνεχίσω απο εκεί που είχα μείνει >> της απάντησε χαμογελώντας << δηλαδή >> την ρώτησε θέλοντας να είναι σίγουρη ότι άκουσε σωστά << δηλαδή σε 2 ώρες έχουμε ραντεβού με την μοδίστρα και εσύ είσαι ακόμα με την ρόμπα, αβαφτη και με τα μαλλιά - κοίταξε με ένα ξυρισμένο ύφος τα μαλλιά της αδελφής της - σε μια αλογοουρά που πετάνε απο παντού και είναι γενικά κακομαζεμένα >> την κοίταξε ( ξέρετε με το βλέμμα της Μπέλατριξ που σκοτώνει) << αα να σου πω μικρή επειδή με έκανες την πιό ευτυχισμένη αδελφή του κόσμου δεν σημαίνει οτι θα σε αφήσω να μου τα χώσεις επειδή ανησυχούσα για σένα και δεν ασχολιόμουν με τον εαυτό μου >> αγκαλιάστηκαν και μετά την έβαλε να καθίσει μπροστά στον καθρέφτη την χτένισε και άφησε της πανέμορφες μπούκλες της ελεύθερες, την έβαψε, της διάλεξε το πιο όμορφο και πιο ανοιχτόχρωμο φουστάνι με τα ασορτί παπούτσια ντύθηκε πήγαν και πήραν από το δωμάτιό της την Αδελαΐς και διακτινιστικαν στην Διαγώνιο Αλέα.

                                                                       

Είμαι απαράδεκτη το ξέρω ανέβασα 3 κεφάλαια και μετά μου τελείωσε η έμπνευση ( ψέματα απλά βαρέθηκα είχα πολλές ιδέες και βαριόμουν να τις γράψω. Μην το πείτε όμως σε κανέναν) στα κλασικά τώρα. Επιτέλους καινούριο κεφάλαιο. Λοιπόν θα σας πώ κάτι που έχει να κάνει με τα τελειωμένα βιβλία ή τα βιβλία που έχετε αρχίσει ενώ ο συγγραφέας κοντεύει να το τελειώσει μην είστε σε μία φάση να γραψω σχόλιο να απαντήσω στην ερώτηση που κάνει στους αναγνώστες??  Γράψτε σχόλιο για να πείτε ότι θέλετε ότι κι αν είναι αυτό σας το λέω γιατί και εγώ στην αρχή δεν έγραφα σχόλιο.

Ερώτηση : πιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα και γιατι

Εμένα μου αρέσουν όλες οι αποχρώσεις του κόκκινου και του Μπλέ δεν ξέρω ακριβός το λόγο απλά μου αρέσουν

Πολλά φιλιά.

618 λέξεις                               
        
                                         Χαρούλα Τσόλη

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Χάρι Πότερ : Η αγάπη ενός θανατοφάγουΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα