Songül Güney'i etkilemek için gözlerini ayırmıyordu gözlerinden.
Güney hemen kendini toparladı ve bakışlarını kaçırıp Songül'ün kalkmasına yardım etti.
Songül boş olan koltuğa otururken Güney ayakta duruyordu...
Songül:
"Güney... kitaplarını ver ben tutayım."
Güney:
"Gerek yok taşırım ben."
Songül'ün yanında oturan kadın ayağa kalktı.
"Oğlum gel sen otur sevgilinin yanına. İneceğim ben."
Güney:
"Y.. yok teyzeciğim sevgili değiliz biz."
Kadın:
"Öyle mi? Sevgili gibi duruyorsunuz."
Kadın otobüsten inerken Güney Songül'ün yanına oturmuştu. İkisi de yol boyu fazla konuşmamıştı.
Aynı durakta indiler.
Güney:
"Ee nereden gidiyorsun sen? Yakın mı evin?"
Songül belki Ejder oradadır diye tek gitmeye karar vermişti.
Songül:
"Yakın yakın. Beş dakika yürüyeceğim.."
Güney:
"Geleyim istersen... akşam oldu."
Songül:
"Sağol ama giderim ben."
Güney:
"Tamam o zaman. Yarın görüşürüz."
Songül:
"Görüşürüz."
*********
Songül eve gider gitmez duş aldı ve üstüne rahat bir şeyler giyip televizyonun karşısına kuruldu.
