Zawgyi
" ကေလးေရ႕ ... မနက္စာ စားလို႔ ရျပီ ... "
" ဟုတ္ ... မမ "
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲကေန ေအာ္ေခၚေနေသာ သီရိေဟမာန္ အသံပဲ ျပန္ၾကားျပီး လူမေပၚလာေသးေသာ တိမ္ပန္းခ်ီ ...
" ကေလး း း း ဘာလုပ္ေနတာလဲကြာ ... မနက္စာ စားလို႕ ရေနပါျပီး ဆိုမွ ... "
" ဟာ ... မမကလည္း ဇြတ္ေအာ္ေနတာပဲ ... ဒီမွာ ပန္းခ်ီ မျပီးေသးလို႔ပါ ... ခဏေစာင့္ "
ဒီေစာင္ကေလး ဘာေတြ ဒီေလာက္ျပင္ေနျပန္ျပီလဲ မသိဘူး ကိုယ့္မွာ သူစားဖို႔ ခ်က္ရ ျပဳတ္ရနဲ႔ ေက်ာင္းသြားဖို႔ေတာင္ ေရမခ်ိဳးရေသး ... သူက မနက္ကတည္းက ျပင္ဆင္ေနလိုက္တာ ခုထိ မျပီးေသးဘူးတဲ႔ ... မျဖစ္ေခ်ဘူး သြားၾကည့္ဦးမွ ဆိုျပီး အခန္းထဲကို အဝင္ ... ဟိုကေလးက အခန္းျပင္ကို အထြက္ ... မာန္တစ္ေယာက္ ဆြံ႔အသြားခဲ႔ရသည္ ...
သူမရဲ႕ကေလးမွာ အလြန္ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္ ... သနပ္ခါးကိုသာ အျမဲလိမ္းတတ္တဲ႔ ကေလးက ဒီေန႔မွာ မိတ္ကပ္ပါးပါးေလး လိမ္းထားသည္ ... မ်က္ခံုးေမႊးေတာင္ ဆြဲထားေသး ... အယ္ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးမွာလည္း နည္းနည္းအေရာင္ ထြက္ေနတာက ကိုယ့္စိတ္ကို မရိုးမယြျဖစ္သြားေစသည္ ...
" မမ ... "
" ဟင္ ... "
" မီး မလွလို႔လား ဟင္ ... "
" ဟင့္အင္းး အရမ္းလွတယ္ ... "
" ခ္ခ္ ... သိတယ္ ကေလးက အရင္ကတည္းက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းျပီးသားေလ ခုလိုျပင္လိုက္ေတာ့ ပိုလွသြားတယ္မလားးး " 😊
မ်က္ေတာင္ကို ပုတ္ခတ္ ပုတ္ခပ္နဲ႔ ... ေျပာေနေသာ သူမ ...
" ဟင္းးးးးးးး " မာန္ သက္ျပင္းရွည္ၾကီးကို ခ်လိုက္မိေတာ့
" မမ ... ဘာလို႔ သက္ျပင္းေတြခ်ေနတာလဲ ... အဲ႔ဒါက အသက္တိုတတ္တယ္ ဆိုတာ မၾကားဖူးဘူးလားး "
ေရာ္ ... သူ႔ေၾကာင့္ သက္ျပင္းခ်ေနရတာကို သူက မသိဘူး ဒီေလာက္ လွတပတ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဒီက လူၾကီးက ဘယ္လိုစိတ္ခ်နိုင္မွာလဲ ဆိုတာ သူမ မေတြးမိတာလား ... တမင္တကာကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္တာလား မသဲကြဲ ... 😒
YOU ARE READING
ႏြဲ႕ဆိုး ...ဆိုးခြင့္... ( နွဲ့ဆိုး ...ဆိုးခွင့်... )
Short Story( Girl × Girl ) #My_First_Creation #Myanmar_Yuri Written by ? Nway_Oo ?
