ႏြဲ႕ဆိုး ...ဆိုးခြင့္... ( နွဲ့ဆိုး ...ဆိုးခွင့်... )

- ၉

Zawgyi

တိမ္ပန္းခ်ီ၏ ေမြးမိခင္ ေဒၚပန္းျမိဳင္တစ္ေယာက္ အေဝးေျပးကားဂိတ္မွာ ဖင္ပူေအာင္ ထိုင္ျပီး သကာလ ... မေတာ္ရေသးတဲ႔ ေခြ်းမေလးနဲ႔ ေက်းဇူးရွင္ သမီးေလးကို ေဒါသျဖစ္ေနေလျပီ ... ၾကိဳတင္ဖုန္းဆက္ထားပါလွ်က္ ေဒၚပန္းျမိဳင္ေစာင့္ေနခဲ႔တာ ... နာရီဝက္ေက်ာ္ေနျပီ ျဖစ္သည္...

" ငါ့ကိုမ်ား ေမ့ေနၾကသလား ... လာစမ္းပါေစဦး "

အံကိုၾကိတ္လွ်က္ ပါးစပ္ကလည္း ပြစိပြစိ ...

ေဟာ ... လာၾကပါျပီ ... ပထမဦးဆံုး ကားေပၚကေန ဗရုတ္သုတ္ခနဲ႔ ဆင္းလာတဲ႔ မေတာ္ရေသးတဲ႔ ေခြ်းမေလး ... ေခါင္းမျဖီးလာဘူးလား မသိ ... ဆံပင္က ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ... ဧကန္န ... တိမ္ပန္းခ်ီ လက္ခ်က္မ်ားလား ...

ဟိုရွာဒီရွာ ... ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္ ... ေနာက္ဆံုး ေဒၚပန္းျမိဳင္ကို ေတြ႕သြားျပီ ထင္ပါ့ ... ႏြားပြဲစားလို သြားျဖီးျပီး ... တည့္တည့္ပင္ ေလွ်ာက္သြားသည္ ...

" ေမေမ ... ေစာင့္ေနရတာ ၾကာသြားလား "

အံမယ္ ပိုင္ဆိုးပိုင္နင္း ေဒၚမာန္က ေမေမတဲ႔ ခြီးးး

" ညည္းရဲ႕ ေမေမ ဆိုတာေနာက္ထား ... တိမ္ပန္းခ်ီေကာ... "

" ဟိုမွာပါေမေမ ... "

မာန္ လက္ညိဳးထိုးျပရာကို ေဒၚပန္းျမိဳင္ ၾကည့္လိုက္သည္ ... ေတြ႔ပါျပီ ေက်းဇူးရွင္ေလး ... သင္းလည္း အတူတူပဲ ဘယ္ျခံဳက ထြက္လာပါလိမ့္ ေခါင္းကလည္း ရႈပ္ပြလို႔ ... ( ကားျခံဳ hee hee )

" ေမေမ " ဆိုျပီး ေျပးလာတာမ်ား ... ခုမွ သတိရတယ္ထင္ပါ့ ...

ေဒၚပန္းျမိဳင္ကို ပန္းခ်ီ ဖက္လိုက္သည္ ... ျပီးေတာ့ " လြမ္းေနတာ ေမေမ " ဆိုျပီး ပါပီေလးလို ကပ္ခြ်ဲေနတာ ...

" ေဒါက္ "

" အားးးလားလား ေသပါျပီ ေမေမရယ္ ... ဘာလို႔ မီးကို ေခါက္တာလဲ "

" ငါ ညည္းတို႔ကို ၾကိဳျပီး ဖုန္းဆက္လား မဆက္ဘူးလား "

ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လွ်က္ ျပံဳးစိစိျဖစ္ေနေလသည္ ...

" ေဒါက္ " ပန္းခ်ီေခါင္းေပၚ ထပ္မံေရာက္ရွိလာေသာ ေဒၚပန္းျမိဳင္ရဲ႕လက္ဆစ္ ထို႔ေနာက္ " ငါေျပာတာ ရယ္စရာပါေနလား ဟမ္ "