Tutoring My Ex Boyfriend

Chapter 13

Gabbie's POV

"Pumasa ako" sabi sakin ni Erick at sinalubong ako ng napaka gandang ngiti.

Hindi ko mapigilang matuwa at dahil sa sobrang saya ko nayakap ko siya. Unexpected lang! Dahil sa emotion ko nagawa ko yung bagay nayon.

"Im sorry nabigla lang"

Halatang shock padin kaming dalawa sa nangyari, yung kaninang ingay na dulot ng kasiyahan napalitan ng katahimikang dulot ng kalungkutan.

"Gab?"

Tumigin ako at wala ng sinabi pa.

Bigla nalang siyang lumuhod sa harap ko at umiyak.

Nagulat ako na gagawin niya yon, hindi ko alam kung bakit.

"I messed up! Oo! Nagkamali ako, pero nagsisisi nako, hindi ko ginusto lahat ng to! And im here, saying sorry to you again but i hope this time you can forgive me" patuloy padin siya sa pagiyak.

"Kailangan ko ng second chance Gab, and i promise na hinding hindi ki sasayangin yung chance na ibibigay mo sakin"

"Second chance?" biglang tumulo yung luha ko. Bigla na namang bumalik lahat sakit, na binigay niya sakin 2 years ago.

Hinahawakan niya ko pero nilalayo ko yung kamay niya sakin.

"Sa tingin mo ba na napakadaling ibigay ng second chance?"

"Im sorry Erick pero hindi kasi ako naniniwala sa second chance, for me kasi once na lokohin mo ang isang tao never ka na dapat pang nagbigay ng isa pang chance. One is enough and two is too much!"

"Lahat ng choices mo sa buhay may consequences, so sana bago mo ginawa yung ginawa mo pinagisipan mo muna kung makakasakit kaba. Hindi lahat ng pagkakamali, pinapatawad"

"Maybe its about time na hindi na nga dpaat talaga ako umasa, hinding hindi mo na ko mamahalin pa ulit and nagbulagbulagan pako kahit na kitang kita ko na ayaw na ayaw mo na sakin"

Tumigil siya sa pagiyak at tinignan ako sa mata.

"Just promise me na galingan mo yung pagpili sa lalake at sana hindi ka na mapunta pa sa mga lalakeng katulad ko. And please find someone na kaya kang pasayahin at hindi ka papaiyakin like what i did to you"

"I hope na kahit sa maliit ng panahon napasaya kita, and sana wag mong kalimutan lahat ng memories mo with me. I love you"

***

I tried...

Pero hindi ko padin siya kayang patawadin.

Niyakap ko si mama, alam niya kung ano na namang nangyari.

"Ma, i tried my best pero wala padin e. Hindi ko padin siya kayang patawadin, sa tuwing nakakaharap ko siya at nanghihingi siya ng sorry sa harap ko hindi ko mapigilan yung sarili ko na makapagsalita ng masasakit na salita"

"Maybe hindi ka pa ready, maybe kailangan pa ng oras ng puso mo"

"Ma ang tagal tagal na! Pero hindi ko padin kaya"

"Hindi dapat minamadali yung bagay, take time! Hindi pa tuluyang naghihilom lahat ng sugat at kung mamadaliin mo ito pwede pang mas lumala yung sugat"

Gustong gusto ko na siyang patawadin!