Η Έιντζελ στεκόταν μπροστά στον καθρέφτη,βάζοντας τις τελευταίες πινελιές στο μακιγιάζ της.
Κοίταξε το είδωλο της και ευχαριστήθηκε με το αποτέλεσμα.
Το φόρεμα που είχε διαλέξει ήταν στενό και κολάκευε το σώμα της.
Τα μαλλιά της τ' είχε κάνει ίσια και τα 'χε αφήσει να πέφτουν ατίθασα στους ώμους της.Βγήκε απ' το δωμάτιο με σίγουρα βήματα και κατευθύνθηκε στο σαλόνι που την περίμενε εκείνος.
Μόλις ο Μπαράκ έριξε το βλέμμα του πάνω της έμεινε σαν χαμένος να την θαυμάζει.
Γιατί να είναι τόσο διαβολεμένα
όμορφη,αναρωτήθηκε.
Αυτή η γυναίκα είχε βαλθεί να τον τρελάνει τελείως!Όμως και η Έιντζελ δεν έμεινε ανεπηρέαστη στην θεά του.
Ήταν υπέροχος μέσα στο σοβαρό μαύρο του κοστούμι.Άφησε να φύγει ένας αναστεναγμός απ' τα χείλη της καθώς την πλησίαζε με αγέρωχο βήμα.
"Είσαι έτοιμη,φεύγουμε;" την ρώτησε ενώ το σώμα του είχε έρθει επικίνδυνα κοντά στο δικό της.
Η Έιντζελ έγνεψε θετικά και έκανε ένα βήμα προς την εξώπορτα.
Ήθελε να βάλει λίγη απόσταση ανάμεσα τους,αφού της κοβόταν η ανάσα κάθε φορά που την πλησίαζε.Έξω τους περίμενε μια υπερπολυτελή,τεράστια λιμουζίνα.
Ο σωφέρ έτρεξε να τους ανοίξει την πόρτα,όμως ο Μπαράκ τον αγνόησε και άνοιξε αυτός την πόρτα του αυτοκινήτου για να μπεί η Έιντζελ.
Μπήκε κι αυτός μέσα και κάθησε δίπλα της.
Μπορεί να ήταν σχεδόν σκοτάδι, αλλά η κοπέλα ένιωθε το επίμονο βλέμμα του πάνω της.
Ήταν σίγουρη οτι είχε γίνει κατακόκκινη και ευχαρίστησε την τύχη της που ο Μπαράκ δεν μπορούσε να το δεί.
YOU ARE READING
Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18
Short Story"Αυτές εδώ τι θα τις κάνουμε;"είπε και ένιωσα την ματιά του πάνω μου. " Αυτές είναι παρθένες, πάνε στην χρυσή γή." Η Έιντζελ ποτέ δεν περίμενε ότι μετά από ένα ξέφρενο πάρτι και μια τυχαία γνωριμία θα κατέληγε στα χέρια δουλεμπόρων. "Έχουν περάσει...