Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18

Σκοτεινές διαθέσεις

Please μην με μισησετε γι' αυτό το κεφάλαιο!!!

Είχε καταναλώσει σχεδόν όλο το μπουκάλι που υπήρχε στην κάβα του αλλά ο πόνος και η οργή δεν έλεγαν να φύγουν.
Για όλα έφταιγε εκείνη!
Που μπήκε στην ζωή του έτσι ξαφνικά και την κατέστρεψε.

Έφτασε στην έπαυλη πολύ αργά το βράδυ.
Δεν στάθηκε πουθενά, πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο της.
Η Έιντζελ τον περίμενε καθισμένη στο κρεββάτι.
Μόλις αντίκρισε το σκοτεινό βλέμμα του τον πλησίασε διστακτικά.

"Τι έχεις αγάπη μου;" τον ρώτησε όσο πιο ήρεμα μπορούσε ακουμπώντας το χέρι της στο μάγουλο του.

Εκείνος έκανε το κεφάλι του πίσω απωθώντας το άγγιγμα της.
Τα μάτια του είχαν καρφώθει στα δικά της.

"Πως βρέθηκες εδώ;"την ρώτησε με απότομη,βραχνή φωνή.

Η κοπέλα τον κοιτούσε σαστισμένη.

" Τι εννοείς;"τον ρώτησε ψελλίζοντας.

Το χέρι του έσφιξε με δύναμη το μπράτσο της,ενώ το πρόσωπο του είχε πάρει μια σκοτεινή όψη.

"Εννοώ ποιός σε αγόρασε και σ' έφερε εδώ;Ο πατέρας μου;"

Η Έιντζελ ένιωσε να χάνει την γή κάτω απ' τα πόδια της.
Είχε μάθει... είχε μάθει την αλήθεια και είχε πληγωθεί!
Δεν του απάντησε,παρά μόνο χαμήλωσε το κεφάλι, δεν άντεχε να βλέπει την απόρριψη στα μάτια του.
Ο Μπαράκ έβραζε από θυμό.
Η στάση της μαρτυρούσε την ενοχή της.
Δεν είχε καν δικαιολογηθεί, δεν είχε πει τίποτα.

"Ωραία λοιπόν, έμαθα οτι ήσουν πολύ ακριβή,ας μην πάνε χαμένα τα λεφτά του πατέρα μου" της είπε κοφτά, ενώ με μια απότομη κίνηση της έσκισε την λεπτή σατέν νυχτικιά.
Σειρά είχαν τα εσώρουχα,που τ' αφαίρεσε απ' το σώμα της με τον ίδιο τρόπο.
Η Έιντζελ είχε μείνει γυμνή και σαστισμένη μπροστά του.

Ο Μπαράκ την πήρε στα χέρια του και την άφησε πάνω στο κρεββάτι.
Η κοπέλα ανακάθισε στην γωνία του κρεβατιού τυλίγοντας τα διπλωμένα γόνατα της με τα χέρια της,όσο ο Μπαράκ ξεντύνοταν.
Στα μάτια της είχαν αρχίσει να τρέχουν δάκρυα.

"Σε παρακαλώ Μπαράκ,μην το κάνεις" του είπε την ώρα που εγκλώβιζε το κορμί της κάτω απ' το δικό του

Άρχισε να την φιλά άγρια και παθιασμένα στα χείλη,στο λαιμό, ώσπου κατέβηκε στο στήθος της.

"Σε πίστεψα,σε αγάπησα κι εσύ τι έκανες;" της φώναξε ανάμεσα στα βίαια φιλιά που άφηνε στο σώμα της.

Η κοπέλα έκλαιγε αλλά τα δάκρυα της δεν συγκινούσαν τον Μπαράκ.
Τα θεωρούσε ψεύτικα,όπως και την ίδια.
Της άνοιξε τα πόδια και μπήκε με μια δυνατή ώθηση μέσα της.
Η Έιντζελ ένιωσε έναν οξύ πόνο αλλά δεν μίλησε.
Έπνιξε την κραυγή πόνου μέσα της.
Το θολωμένο μυαλό του δεν κατάλαβε τίποτα.
Συνέχισε τις ωθήσεις στο κέντρο της αγνότητας της ώσπου έφτασε στην κορύφωση.
Δεν έκανε τον κόπο να τραβηχτεί, τελείωσε μέσα της,ρίχνοντας το κορμί του βαριανασαίνοντας πάνω στο δικό της.
Ύστερα σηκώθηκε και απομακρύνθηκε από κοντά της.

"Θέλω να φύγεις απ' το σπίτι μου" της είπε με σκληρό τρόπο.

Η Έιντζελ σηκώθηκε με αργές κινήσεις και τράβηξε το πανωσεντονο,τυλίγοντας το γυμνό κορμί της.
Το κρεββάτι έμεινε ακάλυπτο, ενώ στην μέση δέσποζε η κόκκινη κηλίδα απ' το παρθενικό της αίμα.
Αυτό το σημείο τράβηξε την προσοχή του Μπαράκ.
Το κοιτούσε με τις τύψεις και τις  ενοχές να επιτίθονται στην συνείδηση του.

"Γιατί δεν μου είπες πως ήσουν παρθένα;"την ρώτησε με τρεμάμενη φωνή.

Η Έιντζελ σήκωσε τα μάτια της και τον κοίταξε απαξιωτικά.

"Θα ήμουν λιγότερο πρόστυχη στα μάτια σου αν σου το είχα πει;" τον ρώτησε γεμάτη σαρκασμό.

Ο Μπαράκ μόλις είχε συνειδητοποιήσει το τεράστιο λάθος που έκανε.
Ήθελε ν' ανοίξει η γη να τον καταπιεί.
Ήταν η πρώτη της φορά κι αυτός της είχε φερθεί τόσο χυδαία.
Μίσησε τον εαυτό του που άφησε τον θυμό να τον τυφλώσει.

"Συγνώμη" ψέλλισε πρίν βγεί απ' το δωμάτιο.

Σιχαινόταν τον ίδιο του τον εαυτό.

"Είσαι ένα κτήνος" ψιθύρισε οργισμένος,ενώ έφευγε με βαριά βήματα.