Αιχμάλωτοι στην χρυσή γή #JAWBC18

Γλυκός επίλογος

Στον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι του Μπαράκ, το βλέμμα του περιπλανήθηκε απ' τα δεμένα τους χέρια ως την φουσκωμένη κοιλιά της Έιντζελ.
Τους δυο μήνες που έμειναν στην Αμερική,τα πράγματα μεταξύ τους πήγαιναν πολύ καλά.
Ο Μπαράκ αν και βιαζόταν να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα του, της έκανε το χατήρι να μείνουν στην Νέα Υόρκη,γιατί η Έιντζελ δεν μπορούσε ν' αποχωριστεί την Αμάντα αφού η μικρή της δήλωσε κατηγορηματικά οτι θέλει να μείνει εκεί.
Και δεν είχε άδικο,η σχέση της με τον Μάικλ εξελισσόταν θαυμάσια.
Μόνο όταν αποφάσισαν οτι θα έμεναν μαζί,η Έιντζελ πήρε την απόφαση να φύγει.

Ο Μπαράκ είχε ειδοποιήσει την Ζεχρά και τον πατέρα του οτι επέστρεφε και τους είχε ζητήσει να τον περιμένουν στο σπίτι του, αλλά δεν τους είχε πει τίποτα για την Έιντζελ.Όχι αυτό τους το φύλαγε για έκπληξη!

Έφτασαν έξω απ' την έπαυλη και είδαν τον πατέρα του να περιμένει στην πόρτα.
Πρώτος βγήκε απ' το αυτοκίνητο ο Μπαράκ, ενώ έκανε νόημα στην Έιντζελ να μην βγεί ακόμα.
Ο Ομέρ όταν τον είδε τον πλησίασε με γρήγορα βήματα.

"Γιέ μου πόσο χαίρομαι που σε βλέπω" του είπε με λαχτάρα στην φωνή του.

Ο Μπαράκ στάθηκε μπροστά του και τον πήρε αγκαλιά.

"Κι εγώ χαίρομαι πατέρα,μου έλειψες."

"Σε μάγεψε η Αμερική και μας ξέχασες" του είπε παράπονο.

Ένα πονηρό χαμόγελο φάνηκε στο πρόσωπο του Μπαράκ.

"Δεν με μάγεψε η Αμερική άλλο πράγμα με μάγεψε" είπε με νόημα γυρνώντας το βλέμμα του προς το αυτοκίνητο.

Η Έιντζελ που τόση ώρα παρακολουθούσε την συζήτηση τους,είχε πάρει μια παιχνιδιάρικη έκφραση.
Και όταν είδε τον Μπαράκ να κοιτάζει προς το μέρος της κατάλαβε πως ήρθε η ώρα να κάνει την εμφάνιση της.

Μόλις την αντίκρισε ο Ομέρ το πρόσωπο του φωτίστηκε.
Έτρεξε προς το μέρος της και την έκλεισε στην αγκαλιά του.

"Μικρή μου" αναφώνησε με συγκίνηση καθώς την τύλιγε μες στα χέρια του.

"Μου έλειψες πολύ Ομέρ"του είπε η Έιντζελ χαρίζοντας του ένα φωτεινό χαμόγελο.

"Εμένα να δεις..."της είπε κοιτώντας την με αγάπη.

Το βλέμμα του κατηφόρισε στην κοιλιά της και έμεινε εκεί, κοιτώντας αυτό το μικρό θαύμα σαστισμένος.

" Και ο εγγονός σου χαίρεται πολύ που σε γνωρίζει "του είπε η Έιντζελ συγκινημένη, πιάνοντας του το χέρι και τοποθετώντας το στην κοιλιά της την ώρα που ο μικρός έκανε αισθητή την παρουσία του.

" Κουνιέται"αναφώνησε ο Ομέρ όλο δέος.

Η Έιντζελ χαμογέλασε πρώτα στον Ομέρ και μετά στον Μπαράκ,που την είχε ήδη πλησιάσει,τυλίγοντας το χέρι του προστατευτικά γύρω απ' την μέση της.

******************************

Ο Μπαράκ δεν μπορούσε να ξεκολλήσει τα μάτια του απ' την γυναίκα που στεκόταν δίπλα του.
Ήταν σαν οπτασία έτσι ντυμένη στα λευκά, σαν ένας άγγελος που κατέβηκε στην γη μόνο και μόνο για να δώσει πνοή στην μίζερη ζωή του.

Το βλέμμα του έπεσε στον τριών μηνών γιό του που απολάμβανε νωχελικά την αγκαλιά του παππού του.
Ο Ομέρ είχε ξετρελλαθεί με τον εγγονό του,κάθε φορά που τον έβλεπε φωτιζόταν το πρόσωπο του,λες και του 'χες χαρίσει τον παράδεισο.

Το μυαλό του ταξίδεψε στις αναμνήσεις του παρελθόντος,
απ' την πρώτη στιγμή που αντίκρισε την Έιντζελ μέχρι σήμερα,που ήταν έτοιμοι να δώσουν αιώνιους όρκους αγάπης.
Σ' αυτό το σχετικά μικρό διάστημα,είχαν ερωτευτεί, είχαν πονέσει, είχαν χωρίσει, είχαν ξανασυναντηθεί, τα είχαν ξαναβρεί. Λες και η τύχη, η μοίρα το πεπρωμένο, όπως θέλει το λέει ο καθένας, τους είχε δοκιμάσει τόσο σκληρά και άδικα για να τους δώσει αυτή την γλυκιά κατάληξη, την απόλυτη ευτυχία.
Ευχήθηκε ενδόμυχα όλες οι ιστορίες αγάπης να έχουν το ίδιο τέλος.
Γύρισε με δάκρυα στα μάτια και έκλεισε στην αγκαλιά του την γυναίκα του.
Αυτή την στιγμή δεν υπήρχε κανείς άλλος στην αίθουσα εκτός απ' αυτούς τους δύο.
Όλη του η ψυχή είχε κατακλυστεί απ' την μορφή της.

          ΤΕΛΟΣ

ΥΓ:Για ακόμα μια φορά θέλω να σας ευχαριστήσω για την αγάπη που δείξατε στην ιστορία μου και να σας ευχηθώ το ίδιο πράγμα που ευχήθηκε ο Μπαράκ η ιστορία αγάπης που έχει η καθεμιά σας στην ζωή της να έχει το πιο ευτυχισμένο τέλος!
Μέσα απ' την καρδιά μου!!!!