ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ...ΣΕ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ (2ο ΒΙΒΛΙΟ) {TYS2023}

Κεφάλαιο 26ο - Εσύ και η Μέλανι

Συνέχιζαν να πίνουν τον καφέ τους δίχως να έχουν κάτι να πουν. Βλέμματα που κάρφωναν το ένα τ'άλλο όμως μιλιά δεν είχαν. Τι να πουν άλλωστε; Η αμηχανία τους είχε κυριεύσει όλους. Τη Μέλανι για την εξομολόγησή της, το Χρήστο για αυτά που μόλις είχε ακούσει, και το Γιώργο που δεν περίμενε ποτέ να δει τη Μέλανι εκεί με το Χρήστο.

Ο Γιώργος αποφάσισε να τους βγάλει όλους από την αμήχανη στιγμή και πρότεινε στο Χρήστο να γυρίσουν πάνω στο δωμάτιο της Τζούλιας. Εκείνος του έγνεψε θετικά και κατευθύνθηκαν προς την είσοδο του νοσοκομείου. Έχοντας φτάσει πλέον μπροστά από τους ανελκυστήρες, ο Χρήστος αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή του και στράφηκε προς το Γιώργο.

"Ώστε εσύ και η Μέλανι, ε;" τον έπιασε εξαπίνης με την ερώτησή του.

Ο Γιώργος ένιωσε κρύο ιδρώτα να τον διαπερνά και μπέρδευε τα λόγια του, όσο κι αν προσπαθούσε να δείχνει άνετος.

"Ξέρεις...εγώ...δεν το 'ξερα. Δεν είχα ιδέα ποια ήταν η...προστατευόμενη σου... Ούτε ο,τι την είχες ερωτευτεί." αποκρίθηκε μέσα από τα δόντια του.

"Νιώθεις ακόμη κάτι γι'αυτήν;" ήθελε να ξέρει ο Χρήστος προτού προχωρήσουν κι άλλο τα πράγματα με αυτόν και τη Μέλανι.

"Όχι, τίποτα." απάντησε αμέσως εκείνος και βγήκε από το ασανσέρ.

"Αν δεν είσαι σίγουρος ή νιώθεις έστω και μία σπίθα μέσα σου για εκείνη, πες το μου και θα κάνω πίσω." του είπε ειλικρινά ο Χρήστος ενώ τον ακολουθούσε.

"Είμαι σίγουρος, όμως εσύ είσαι σίγουρος πως θέλεις να μπλέξεις τώρα, αυτήν τη συγκεκριμένη στιγμή με κάποια; Και δεν το λέω επειδή είναι η Μέλανι, όμως έχουν έρθει τα πάνω κάτω στη ζωή και τη δουλειά σου. Είσαι σίγουρος πως θες να προσθέσεις κι άλλα στις πλάτες σου;" τον ρώτησε ο Γιώργος και ο Χρήστος έδειξε να παραξενεύεται με τα λόγια του.

"Για ποιο λόγο θα πρέπει να είναι βάρος η Μέλανι; Δε σε καταλαβαίνω, τι εννοείς;" ανταπάντησε στην ερώτησή του ο Χρήστος ενώ έφταναν στο δωμάτιο της Τζούλιας.

"Είσαι σίγουρος πως είσαι πραγματικά ερωτευμένος μαζί της;" τον ξαναρώτησε ο Γιώργος.

"Δε θα 'πρεπε;" απάντησε εκείνος.

"Δε θα σου πω εγώ τι πρέπει να κάνεις και τι όχι, όμως σε βλέπω να αλλάζεις. Εκεί που χάσαμε τους φίλους μας και κατηγορούσαμε τους εαυτούς μας, σώζεις μία ζωή. Αυτή σου έδωσε το κουράγιο να συνεχίσεις, να ψάχνεις τρόπους να εξιλεωθείς και συγχώρεση. Είχες πει πως δεν ήθελες να την αγγίξεις, πως άλλαξες. Τώρα που ξύπνησε η Τζούλια, που τόσο καιρό ερχόσουν να δεις στα κρυφά σε βλέπω να φιλιέσαι με τη Μέλανι. Και σε ξαναρωτάω λοιπόν. Είσαι ερωτευμένος με τη Μέλανι ή τα κάνεις όλα αυτά για να ξεπεράσεις το θάνατο του Κώστα βοηθώντας μία αθώα πολίτη που βρέθηκε στο δρόμο σου;" του είπε ψιθυριστά ο Γιώργος αφού πλέον ήταν έξω από το δωμάτιο της Τζούλιας, κι άλλοι πράκτορες τους γυρόφερναν. 

 Όσο και να μην ήθελε να το παραδεχτεί, τα λόγια του Γιώργου έβγαζαν νόημα. Ειδικά όταν τα άκουγε από ένα τρίτο πρόσωπο που μπορούσε να δει πιο ξεκάθαρα τα πράγματα.

"Η αλήθεια είναι πως η Μέλανι μπήκε ξαφνικά στη ζωή μου, ακριβώς στην πιο ακατάλληλη στιγμή. Όμως βοηθώντας την ξεπέρασα τους δικούς μου φόβους και τις ενοχές που είχα για εκείνο το βράδυ. Με έκανε να ξεχαστώ και να μην υποφέρω. Ακόμη τυραννιέμαι, όμως δεν πονάω τόσο. Νομίζω πως την ήθελα από την πρώτη στιγμή, όμως δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένος μαζί της. Δεν ξέρω αν υποσυνείδητα τη χρησιμοποίησα για να εξιλεωθώ, όμως δεν μπορώ να την αφήσω. Όχι τώρα που έκανα το βήμα για να την διεκδικήσω. Δεν μπορώ να την πληγώσω κι εγώ, έχει τραβήξει τόσα." ψιθύρισε την απάντηση του ο Χρήστος έτσι ώστε να τον ακούσει μόνο ο Γιώργος.

 Μόλις τελείωσε την πρότασή του ο Χρήστος, βγήκε φουριόζος από το δωμάτιο της Τζούλιας ο Δοικητής τους.

"Στεφάνου, Μάνη, φυλάτε την Τζούλια με τη ζωή σας. Παπαδόπουλος και Αθανασίου μαζί μου στο Τμήμα!" διέταξε ο Αρχηγός και ο Γιώργος με το Χρήστο αφού αντάλλαξαν με γρήγορη ματιά μεταξύ τους, ακολούθησαν τις διαταγές του.