The Bad Boy's Hidden Romance (Bad Boys Series #2)

Kabanata 31

TBBHR: Kabanata 31

“Don't worry, lagi naman kitang tatawagan,” Cinwell assured me.

Hinatid niya lang ako rito sa school at aalis na rin siya. Because his fraternity is on another school, he has no choice but to transfer in that school, too. Kailangan niyang gawin iyon para maging kwalipikadong miyembro ng fraternidad nila.

It is a little bit painful on my part, though. Makikita ko lamang siya nang isang beses sa isang araw. I want to transfer school too to always see him, pero ang sabi niya sa akin ay huwag na lamang dahil baka madamay pa ako.

Cinwell kissed me on my forehead, like he always do. Nagpaalam na siya.

“Kay Freya ka muna sumama. Radbyrne will transfer too. Kaya wala kang kalapit sa last row.” he almost chuckled and that's unbearably handsome.

Napairap ako. “Basta, mag-iingat ka.” tipid ang aking ngiti.

“I will,” aniya at pumasok na sa sasakyan.

Bagsak ang mga balikat ko nang makapasok sa campus. I shouldn't feel like this, pero nag-aalala ako! Wala naman akong magagawa kung hindi ang suportahan na lamang si Cinwell sa kaniyang mga ginagawa. Ang natitirang tanong na lamang sa utak ko ay kung makakaya ko bang bihira lang siya makita.

“Hindi pantay ang kilay mo,” salubong sa akin ni Eya nang magkita kami sa canteen.

Tamad akong naupo. “Lumipat na si Cinwell ng school.”

“What?!” her eyes widened, her mouth widened too. “Bakit?!”

“You told me before right? He's a former fraternity member. Ngayon, member na ulit siya.”

“What?! At pinayagan mo naman?!”

“His fraternity needs him,” sabi ko at inagaw sa kaniya ang bote ng tubig na hawak.

“Ano bang nangyari?” tanong niya.

I told her everything. Iyong date namin kahapon na naudlot dahil sa nangyari kay Demi at Pieces. Freya absorbed it all. “So… that's it.”

“Wala naman akong magawa kung hindi ang sumuporta. At isa pa, tatawag naman daw siya lagi.” kwento ko.

I should be contented but I feel so bad. Ilang oras ko pa lamang hindi nakakasama si Cinwell pero pakiramdam ko ay magkakasakit ako. Ganoon ba talaga kapag mahal mo ang isang tao? Gusto mo siyang laging masilayan?

“Buti naman kung tatawag siya! Aba, siya na nga 'yung nang-iwan sa'yo.”

“Sa'yo muna ako sasama.”

“Fine! Gusto mo, shop tayo later?” ngiti niya.

Tumango ako. I think, mas malilibang ako sa ganoon kaysa ang mag-alala kay Cinwell.

Pagkatapos nga ng klase, we've gone to the malls we are always in before. Libangan naming dalawa noon ang mamili sa mall. But when we transferred here in our recent school, nawala iyon dahil marami na ring ginagawa. Dumagdag pa si Cinwell kaya hindi ko na nakakasama si Eya. Mas mabuti nang sumama ako ngayon. Wala naman akong palag nang sabihin sa akin ni Eya na ililibre niya ako.

“You deserve to be treated. Birthday mo na next week,” ani Freya habang narito kami sa paborito naming dress shop.

Pakiramdam ko, nadagdagan ang pag-aalala ko dahil sa sinabi niya. Parang nadurog ang puso ko sa pag-aalala. It is because of my birthday! Alam kong itutuloy nila Papa ang ipakasal ako kay Marco kapag nagdebut na ako.

Natutop ni Freya ang bibig nang makita ang reaksyon ko. “Oh my gosh! I'm sorry…”

“Okay lang.” I smiled… fake. “Tara, doon tayo!” itinuro ko ang isang malapit na department store para mailigaw ang usapan.