The So Called Destiny

Chapter 13

Aljon Point of View:

"Hi Pan.. Look I brought pancakes.. Niramihan ko ang Mapple syrup niyan para yummy." Napapailing iling ako at napatawa dahil sa ginawa ni Cake... With action kase

"Hindi kana dapat pa nag-abala.. Halika nga dito at mayakap." She pouted her lips so I can't help but to kiss it. "Pan naman eh! Ba't mo ako hinalikan.. Ikaw ah--" I kiss her to shut her mouth.. "What? Girlfriend naman kita ah." I innocent ask. "Isa pa." Napapatawa na lang ako dahil sa kaniyang ginagawa.. At dahil mahal ko siya I kiss her again and again.

"Dad ask me..Kung kailan daw natin siya mabibigyan ng apo?" She chuckled and I found it cute. "Why are you laughing? May nakakatawa ba sa sinabi ko?"

"Wala naman.. Eh kase Pan mga bata pa tayo.." I know! Alam ko naman yun. "Yun nga ang dahilan ko.. Kase mga bata pa tayo." Muli niya akong niyakap ng mahigpit.

"Cake, are you alright?" Tanong ko ng makita siyang malungkot. Hinarap ko siya sa akin at tinitigan ko ang kaniyang mga mata.. Theres a sadness to her eyes. "You can share your problems.. Diba di ka madamot."

"Eh! Kase Pan.. Penelope trying to commit suicide because of me." What? I didn't get in. "W-why? P-paanong dahil sayo."

She's in the way to speak but Marga cut it off.. "Sorry sa abala.. Sir Mr. Santillian want to talk with you." I nodded to Marga..

Binalingan ko si Cake. "Save that! Mamaya let's continue sa usaping yan.. Okay! Bye Cake.. I Love you." I kissed her cheeks before turning back.

I heard her loud signed bago ko sarhan ang pintuan ng aking opisina.. Nakita ko ang lalaking nakatayo na kaharap na ngayon ni Marga. "Mr. Reyes." Banggit nito sa aking apelyido. "What is this for?" Tanong ko ng may iabot siya sa akin.. He shrug his shoulder so I open the seal of this envelope and try to read all the information.

"I know you know,Samantha Perez?" Panimula nitong tanong ng makaupo kami sa loob ng aking opisina.. Hinanap ko si Cake pero umuwi naraw ito sabi ni Marga. "Bakit kaba interesado sa kaniya?" I was refferring to Samantha.

"She's the girl that behalf of my life.. If you can help me to convince her to be my wife I will give you a total amount of price." Tangina to! "You know Mr. Santillian! I'm a bussiness man at hindi ako isang utusan.. Kung talagang gusto mo siya to be your wife di ba dapat ikaw ang sumuyo at manligaw sa kaniya.."

"She refused me last time na pinuntahan ko ang bahay nila."

"Ang pagmamahal ay hindi nadadaan sa pera..Makuha mo man siya ang tanong masaya kaya siya sa piling mo." He pointed his finger on me. "Ofcourse! I'm a Santillian at kaya kung pagalawin ang lahat gamit ang aking yaman."

"Devor, May hantungan ang yaman mo.. Di magtatagal mauubos yan at maghihirap ka.. "

"Kung ayaw mong alukin ang offer ko.. Edi hahanap nalang ako ng ibang mapaguutusan.. You're not worth for 100 million pesos." Umalis siya dala ang suitcase na naglalaman ng kaniyang pera..

Oo nga't malaking halaga na ang 100 million pesos pero hindi ko idadaan sa pera ang kaligayahan ni Samantha.. She's the friend of my Cake.. Ayokong magkagalit kami ni Cake because if this matter.

"Let's go.. Dad want to see you." Nagpadala siya sa aking pagkahila.. I open my car at ng makapasok na siya saka ko ito sinarhan.. I start to open the engine nang bigla siyang magsalita. "P-pan! H-hindi ko na kayang itago pa sayo ito?" Pinaandar ko ang aking sasakyan. "Wag ka nang ganiyan Cake.. Kinakabahan ako sa sasabihin mo."

"Me and Kier are having a affair.. But believe me Pan ikaw talaga ang gusto ko... " Agad kong tinapakan ang preno ng aking sasakyan.. I heard a loud sirene.. Nasa gitna kami ng kalsada.. Nagrereklamo ang ilan but who cares.. Wala akong pakialam sa kanila.

"W-why! B-bakit mo nagagawa ang bagay na iyan?" I tried to be smooth dahil nakikita ko ang panunubig sa kaniyang mga mata. "P-pan its just an odd.. Noong highschool day pa ang----" I push the sirene of my car kaya napatakip siya sa kaniyang magkabilang tenga.

"Putangina.. Kaya pala ang lagkit ng tingin niya sayo.. Tell me yun rin ba ang dahilan,Why Penelope tried to commit suicide?" I see her crystal fluid run over to her cheeks.. It's give me pain pero nananaig sa aking dibdib ang galit.

"Bakit mo nagawang lokohin ako Cake.. 5years na tayong magkasama... Am I not enough kaya nagawa mong makipag-kabit kay Kier." Umi-iling iling siya at panay ang hikbi..

"N-no.. Pan ikaw talaga----"

"Putragis mo.. Cake... Hindi mo ba alam na nasasaktan ako habang nakikita kitang umiiyak.. Gustong gusto kitang yakapin at sabihing tahan na.. Pero wala eh! Niloko mo ako at mahirap ang maloko.." The fluid started to flow all over my face

"Pan.. I-im S-sorry." She begged. Pinaharurot ko ang aking kotse.. She scream but I don't care..."PAN DAHAN DAHAN.." Nakikipagkarera ako sa mga kotseng nasa unahan namin.. I tried to push off the limit speed kaya napakabilis na ng aming takbo.

"PAN BAKA MABANGGA TAYO." She's scared.. Inagaw niya sa akin ang manobela. "Kung magpapakamatay ka.. Wag mo akong idamay." Nag-agawan kami sa manobela hanggang sa bigla kaming napatigil ng may marinig kaming nakakabinging busina ng isang sasakyan..

Bago ako mawalan ng ulirat nakita ko kung papaano umikot ang aming sasakyan. Naririnig ko ang mga kalansing ng bakal na sumayad sa konkretong daan.. Nalalasahan ko rin ang pinaghalong lansa at kalawang sa aking bibig.. May naririnig akong mga boses.. I tried to open my eyes and reach the hand of my Cake.. Nakapikit ang kaniyang mga mata..

Bago ako mawalan ng malay nagpakawala ako ng isang luha sa aking mga mata.. At hinawakan ang kaniyang kamay ng napakahigpit..

And everything turn black.. Wala na akong nakita gustuhin ko mang imulat ang aking mga mata peri hindi ko na kaya..

************