foreplay.

094

magkasama na kami ni sejeong dito sa mall. nakakatuwa talaga siyang kasama dahil hindi kami nawawalan ng pag-uusapan. hindi siya boring kausap.

she's very lively, cheerful and adorable. just like her older brother. hindi nga nakakapagtaka na magkapatid sila, parehas na parehas sila. makulit din at talagang nakakatawa.

nag coffee muna kami sa isang tanyag na coffee shop sa loob ng mall bago kami nagsimulang mag shopping.

at gaya nga ng sabi niya, nilibre niya ako. nakaunang boutique palang kami, may napili na kaagad kami at nabili.

"so how's you and my brother, unnie?" tanong niya habang naglalakad. imbes na ngiti ang ibigay ko, naging seryoso pa lalo ang mukha ko.

"we're good, sejeong... pero i don't know, ang weird niya. kanina pa siyang text na text. kada-minuto. kala mo walang klase eh." sabi ko sa kaniya. dahil sa sobrang kulit niya, sinilent ko na lang ang phone ko para hindi vibrate ng vibrate. like really, pumayag na siyang lumabas ako kasama ang kapatid niya so ano pang pinuputok ng butchi niya?

napatawa naman siya. "wala lang magawa sa buhay si kuya, siguradong napa-praning lang yan! kung ano-ano lang naiisip niyang lokong yan kaya hindi siya mapakali. pabayaan mo na muna, ako naman kasama mo." she winked tsaka pinulupot ang braso sa braso ko. napangiti na lang ako, kangiti niya din ang kuya niya. they are both cute.

"what should we shop first?" tanong ko sa kaniya, marami na kaming nadadaanang boutique sa paligid. none of them actually caught our eyes.

"what about shoes? let's go buy some heels!" excited na sabi niya at hinila ako sa isang boutique na puro sapatos at mga bags. halos lahat ay maganda na wala na kaming mapili ni sejeong.

sa huli, siya lang ang nakabili. bumili siya ng flat shoes na mayroong cute na design na bagay sa kaniya.

"gucci!" turo ko nang makita ko iyon mula sa malayo. hinila ko na siya para makarating kami doon.

"wow, look! this will fit kuya. I could literally see him wearing this." sabi ni sejeong nang makita ang cardigan na suot ng mannequin.

"nah, that will look good on me." sabi ko sabay kindat. napangiti naman siya at sumang-ayon din sa huli. well, for sure bagay 'to kay taehyung. pero bagay na bagay din 'to sa kin.

dalawa na ang napili ko pero si sejeong naman, wala pang nagugustuhan.

"oh, this will look good on daniel!" sabi niya nang makita ang relo na mayroong bee sa loob. that cost a lot, ibibigay niya yun sa boyfriend niya?

"what about you, unnie? ibibili mo ba si kuya?" tanong niya, she's talking about the different watches. napailing na lang ako.

"he probably owns a lot of watches... besides, sa kaniya 'tong mga napili ko."

mukha naman siyang nagulat at natuwa. "para sa kaniya yan?! oh my gosh, how thoughtful you are! ang swerte talaga niya sayo, unnie!"

napangiti na lang ako.

isang cardigan at t-shirt ang nabili ko, i assume bago lang 'to at wala pang ganito si taehyung kaya ito na lang ang ibibigay ko sa kaniya.

naiwan akong nagtitingin tingin pa sa loob ng store habang nasa fitting room naman si sejeong.

nang wala na akong mapili at magustuhan pa, babayaran ko na sana ang mga napili ko nang may biglang humawak sa braso ko. i was forced to look at the person.

the person i never wanted to see again.

tangina lang.

"jennie..."
mabilis kong hinila ang braso ko paalis sa hawak niya. he disgusts me, just by the sight of him disgusts the hell out of me.

"it's nice to see you again, jennie." he smiled, the smile i fell in love with back at those times. but it was the same smile i hated and didn't want to see again, ever.

"leave me alone." mataray na sabi ko sa kaniya, akmang aalis na ako nang hawakan niya ang balikat ko, making me flinch. how dare he touch me...

"jennie, don't you miss me? i swear, i'm sorry. i still love you. i'm sorry of everything that i've done. i know i was a major jerk back then, pero believe me... nagbago na ko."

hindi ako kaagad naka-imik. naestatwa ako sa kinatatayuan ko. i stared at his eyes, at his being.

"dito pa pala kita makikita. i just arrived yesterday from australia. and i'm glad to see you a—"

"wala akong putanginang pakialam sa'yo, taeyong. kaya pwede ba? don't act like you changed! kasi ikaw parin yan, putangina mo! bakit bumalik ka pa?! sana dun ka na lang habang buhay, dun ka na din mamatay! dahil nakakasuka ang pagmumukha mo. i can't believe i actually fell for a womanizer like you! well, you can't fool me now! gago!" sigaw ko at iniwan na siya. bahala siya sa buhay niya, nararapat lang yon sa kaniya.

manlolokong gago!

halos lahat ng tao ay nakatingin na sa akin o sa kaniya, pero wala akong pakialam. para yon kay taeyong, sa lalaking kinasusuklaman ko na ngayon.

nakalimutan ko siyang sampalin, sayang. para naman makatikim siyang gago siya.

puta, bakit ba kasi bumalik pa siya?! hindi na sana. wala na rin naman siyang babalikan pa, ano tingin niya magpapaloko parin ako sa kaniya? maniniwala ako sa mga katarantaduhan niya?!

hindi siya ang pinaka magaling na tao sa mundo, wala talaga siyang kwenta. dahil sinaktan niya lang ako ng paulit ulit noong mga panahong akala ko mahal ko siya.

______

LEE TAEYONG (in the multimedia box) Damn, he's rudeeeeee. 😭 Okay, plot twist. Lol. Hahahaha.