foreplay.

108

"bakit hindi mo sinabi sakin?!"

napatungo na lang ako... i know, i know i should have told him. i was so stupid back then.

dahil sa katangahan ko, hinayaan kong abusuhin ako ni taeyong. to the point where he hurts me, physically.

"i should have ended him noon palang! if i only knew!!!" nakahawak na siya sa ulo niya, frustrated sa mga nalaman niya nito lang.

napaiyak na lang ako, muli akong tinabihan ni taehyung at niyakap. and that is all i needed. what i want at the moment.

"i'm sorry, kuya..."

but instead of screaming again and letting out his frustrations, mabilis niyang kinuha ang phone niya at tsaka pumindot doon at tinapat sa kaniyang tenga.

"you know already what we have to do."

makalipas pa ang ilang saglit, tumigil na siya sa pakikipagusap doon sa kausap niya sa cellphone niya. bumaling siya sa aming dalawa ni taehyung.

"taetae, let's go." ginalaw nito ang ulo na para bang niyayaya si taehyung. napakunot naman ako, what?

"kuya..." anong gagawin nila? what is happening?

saan sila pupunta?

"you'll stay here. that's final." sabi nila parehas tsaka mabilis na lumabas ng bahay.

"taehyung..."

naiwan ako doon, mag-isa at naguguluhan parin. and i don't feel okay, maybe because he's not with me. na kung hindi siya umalis kasama si kuya, baka magaan pa ang pakirandam ko ngayon.

I hope nothing bad happens...