Chapter 33

2.5K 224 17
                                    

ေတးသစ္စိတ္မပါလက္မပါေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လာကာ အလကၤာတို႔အိမ္ေရွ႕ကိုေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း လွည့္ၾကည့္ခ်င္သည့္စိတ္ကို ထိန္းထားရသည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို သံစဥ္ေက်ာင္းသြားေနက်မွန္းသိေပမယ့္ ဒီေန႔က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေရာက္လာမိသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ လမ္းမွာေတြ႕တိုင္း ရတုအျမဲပါေနတတ္တာကို သိထားေတာ့ အသည္းနာနာနဲ႔ ဥေပကၡာျပဳထားမိသည္။ဘယ္သူ႕ကိုမွ
ွမၾကိဳက္ပါဘူးဆိုတဲ႔ ေကာင္ေလး။ အလကၤာ့ေစခိုင္းခ်က္တစ္ခုတည္းေၾကာင့္ ရတုနဲ႔တြဲေနရတယ္ဆိုတာ သူသိပါသည္။ အားလံုးသိျပီးတာေတာင္ မ်က္ႏွာမပူဘဲ ေတးသစ္နားမွာ ျပံဳးေပ်ာ္ေနတဲ႔ အလကၤာ့ကို အံ႔ၾသမိတယ္ဆိုေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ အလကၤာနဲ႔မွေတြ႕မေနရရင္ ေတးသစ္အတြက္ ဘာကိုမွ အဖတ္ဆယ္စရာမရွိ။ အလကၤာနဲ႔သံစဥ္ကို ရုပ္တူေအာင္ေမြးေပးထားတဲ႔ သံစဥ္တို႔အေမကိုသာ တတ္ႏိုင္ရင္ ထိုင္ကန္ေတာ့လိုက္ခ်င္သည္။                ေတးသစ္ေျခလွမ္းတို႔ တံု႔ခနဲရပ္သြားသည္။ ေရွ႕မွာ. . . .။                   
               "မင္းဘယ္အရြယ္ေရာက္ေနျပီလဲ ကေလးေသာက္တဲ႔အေအးေတြေသာက္ေနတုန္းလား" 
                                    
               "ကိုယ္ၾကိဳက္လို႔ ကိုယ္ေသာက္တာပဲ
ကေလးေတြ ေခြးေတြမသိပါဘူး ခင္ဗ်ားသာ အဲဒီအူေၾကာင္ၾကားအက်ၤ ီၾကီးေတြမဝတ္နဲ႔ ခင္ဗ်ားမရွက္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ရွက္တယ္"     
                                        
               "ကိုယ္ၾကိဳက္လို႔ကိုယ္ဝတ္တာပဲ
ဒါေပမယ့္ေနာ္ စဥ္းစားစရာေကာင္းတာက. . "              

ရတု သံစဥ့္မ်က္ႏွာနားကိုကပ္သြားေတာ့ ေတးသစ္ ေဒါသေထာင္းခနဲထြက္သြားသည္။ မဆိုင္. . . သံစဥ္နဲ႔သူနဲ႔ဘာမွမဆိုင္...
သူနာတတ္ရင္ ေသဖို႔ေကာင္းေနျပီ။
                   
               "ကိုယ့္ခ်စ္သူကမဝတ္နဲ႔ဆို မဝတ္ေတာ့ဘူးေလ"
              
ဘာ!!. . .။ သူတို႔က ဒီလိုအေျခအေနေတာင္ေရာက္ေနျပီလား။ ေတးသစ္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ သံစဥ္ကလမ္းေလွ်ာက္ေနရာက ရပ္လိုက္ျပီး ရတုမ်က္ႏွာနားကိုျပန္ကပ္သြားေတာ့ ေတးသစ္အံ႔ၾသတၾကီးနဲ႔ ေသြးေတြပါ တစ္ပြက္ပြက္ဆူလာသည္။ တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာႏွစ္ခု။ လူသြားလူလာေတာင္မေရွာင္ႏိုင္ဘဲ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မႊန္ေနၾကတာလဲ။
            
ဘယ္လိုမွဆက္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အၾကည့္လႊဲကာ ေျခလွမ္းကို အရွိန္ျမွင့္လိုက္ျပီး သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲက ျဖတ္ထြက္လိုက္သည္။
                  
               "အု!"

Be A Melody ( already completed but never complete ) Zawgyi + UnicodeWhere stories live. Discover now