Fillimi i Fundit

Kapitulli 56//Doja Ta Beja Pershesh Fytyren Dhe Tja Hidhja Qeneve Kockat E Tij

Mateo hyri ne ring dhe po fillonte te pershendeste te gjithe njerzit qe i ishin mbledhur si milongona rreth ringut. Vajzat ulerisnin ne kupe te qiellit dhe une ndjeva nje grimce xhelozie kur ai ja shkeli syrin njeres prej tyre.

Xhelozi?! Kjo nuk ka mundesi, une dua Leon. Atehere cfare ky inat qe po ndjej perbrenda kur shoh tere ata sy qe po e perpijne Mateon nga kemba te koka? A mundesh dot te duash dy persona ne te njejten kohe?

Kjo nuk mund te jete e vertete. Me siguri qe ky ajri i ketij vendi me ka turbulluar mendimet dhe une kam halucinacione. Mateo sdo jete fare ketu, kur te mbyll syte ndoshta ai do te zhduket.

Mbylla syte, numerova deri ne 3 dhe i hapa perseri. Ai gjendej perseri me ring me ate buzeqeshjen verbuese te murosur ne fytyre.

I mbylla perseri me shpresen se ai do te zhdukej me magji sapo te thuhej abra kadabra.

Mut ai nuk po zhdukesh, duhet te punoj me shume me aftesite e mia prej magjistareje.

Ktheva koken nga Leo dhe pash e cuditur. Ai ishte  aq i trullosur sa isha edhe une, madje mund te thosha dhe pak me shume.

"Leo?" zeri i tij me  doli ne menyre pyetese. Ai me puthi ne balle lehte dhe pastaj me pa ne sy dhe peshperiti lehtaz

"Do te rregulloj une gjithcka" tha me ato syte  e tij te kristalta me dhuroi pakez qetesi, por kjo zgjati per pak sekonda sepse ai hapi telefonin dhe shkruajti me furi dicka. E vuri ne vesh dhe ne anen tjeter u pergjigj nje ze i njohur. Ishte Roni.

Une ktheva syte nga ringu dhe pash qe ndeshja kishte filluar. Mundesi qe me duket se quhesh Bobi e kishte kapur Mateo nga mbrapa, njeren dore ja kishte vendosur anes qafes dhe me tjetren e kishte siguruar akoma me shume dhe po e shtrengonte. Atij dukej qe po i merrej fryma se ishte bere flake i kuq dhe po perpelitej si nje peshk i zene ne rrjete

Zemra filloi te me rrihte akoma me shpejt dhe fillova te kisha frike per Mateon. Po sikur ai te vritet? Po sikur ti demtohet qafa dhe te ngelet gjithe jeten i demtuar? Jo jo hajde Mateo munde ate thirra ne mendjen time. Shuka kemben forte me shpresen qe ai do te fitonte dhe do te arrinte te clirohesh.

Nga ana tjeter po kapja vetem fraksione te asaj qe Leo po fliste ne telefon si pershembull: 'e dua jashte ringut tim', 'koka jote do ta pesoje' 'erdha'

"Rreze drite me duhet te largohem, duhet ti jap zgjidhje kesaj pune, ti qendro ketu , asnjeri nuk do te te shqetesoj, mos leviz asnje muskul kuptove?" tha Leo dhe ngriti njeren vetull per tu siguruar qe une do te qendroja ketu. Po akoma se ka mesuar ai qe une nuk mundem dot te rri me nje vend, jo me jo qe tani duhet te flas me Mateon dhe ti them nja dy gjera,por per mos ta bere merak i thash

" Ketu do jem kur te vish" ai me puthi lehte mbi buze, shume pak per pelqimin tim dhe u largua. Dukej qe ishte i tensionuar, por une isha e shqetsuar per Mateon

Do te jem kur ai te vij, por kur ai te mos jete as une nuk do te jem ketu.

Ktheva syte perseri nga Mateo dhe pash nje levizje qe do me ngeli fiksim tere jeten.

Ai e ngriti kemben dhe i solli kembes se tij te djathte, me berryl i ra hundes se Bobit dhe ja gjakosi duke e shtyjtur pak me tutje dhe duke u cliruar paksa nga ai. Levizja tjeter e tij ishte renia me berryl ne brinje dhe kjo e cliroi ate plotesisht nga shtrengimi i Bobit.

Une berrtita sa kisha ne koke dhe fillova te hidhesha sa nga njera ane ne tjetren nga gezimi.

Mateo perfitoi nga trullosja e Bobit, u ul paksa, kapi gjurin e djathte te tij dhe krahun e majte dhe e mbajti mbi shpatulla. Turma u cakerdis fare, madje dhe une ngela me goje hapur.

Ai ra bashk me te dhe nje zhurme e madhe u ndje ne ring, sikur kishte rene nje bombe dhe jo trupi i Bobit, por me pas kjo zhurme u zhduk dhe u zevendesua nga nje bresheri ulerimash te pahonepsura.