Fillimi i Fundit

Kapitulli Bonus(Nata E Marteses! ) Tania jam Une Bosja

(A/N : Ma kishte qefi te shkruaja edhe nje pjese pas marteses keshtu qe kjo do te jete +18,keshtu qe jeni te lajmeruar. Kjo pjesa nuk ishte e parashikuar ne planet e mia po nejse. E lexoni po te doni😉)

"Shikoje pak hallen time" i thash Leos ne vesh dhe drejtova gishtin nga nje grua rreth te 60,me nje kapele me pupel siper. Ajo ka floke kacurrele te shkurtra dhe tipare mesdhetare.

"Ke ate si pule?" dhe tunda koken duke qeshur nga krahasimi qe ai i beri.

"Shiko si ja ka ngul syte xhaxhait tend, sikur do ta haj" dhe ai qeshi gezueshem. Sa qef kam kur qesh keshtu.

"Eh po ne e kemi bukurine ne gjak" tha me mendjemadhesi duke fshire pluhurin imagjinar nga shpatullat.

"Idiotllekun keni ne gjak ju" ja ktheva dhe ai pa i habitur nga une.

1 me 0 per mua

"Ou ti mendon se une nuk jam i bukur?" dhe ngriti vetullen duke me sfiduar.

Si tja thosha qe ai ishte djali me i bukur qe me kishin zene syte, qe e bente zemren time te rrihte si nje ferrari dhe me magjepste sa here qe hapte gojen. Mos te lem pa permendur pjesen qe eshte i talentuar ne shume gjera, perfshire ketu edhe ne shtrat.

"Mendoj se ti ke nevoje te shihesh ne pasqyre" thash dhe leviza paksa po ishte e veshtire me keto taka te gjata dhe fustanin e rende. Pra hapat e me ishin mikroskopike.

"Oh me beso ndersa po shihesha po mendoja edhe per ty" dhe afroi koken afer veshit tim per te murmuritur pjesen e fundit sikur te ishte nje sekret shteteror "dhe per gjerat e pista qe kam planifikuar"

E pash paksa pa fjale dhe leshova nje gulcim kur ai me perqafoi nga mbrapa dhe futi koken ne qafen time per te lene nje puthje atje. Kjo puthje ishte si nje paralajmerim per ate qe do te vinte me pas.

Ai filloi te ngjitej me lart dhe kur ajri i ngrohte takoi veshin tim te gjore dhe te pambrojtur u dridherova deri ne vdekje. E ndjeva qe qimet me ishin ngritur perpjete por nuk e dhash shume veten, ose keshtu mendoja une.

"Kjo eshte nje nder gjerat e para qe mendova kete mengjes dhe kur te pash me kete fustan me magjepse edhe pse te shkon shume do te shkonte me shume ne dyshemen time"

U kaperdiva me veshtirsi ktheva koken menjan per tu afruar me shume buzeve te tij te embla

"Kaq shume te ndiskam  bjondo" i thash duke qeshur me veshtiresi, sepse ne mendje kisha akoma fjalet e tij.

"Ti nuk mund ta shohesh dot sesa shume ke ndikuar tek une, vetem duke ndenjur ne cep te dhomes dhe duke qeshur pee dicka qe ajo shoqja jote e cmendur tha, jo me tani qe te kam afer vetes"

"Me duket se je duke u cmendur zoti Loki"

"Po cmendem zonja Loki, por per ty" dhe me puthi ne buze sikur asgje mos te ekzistonte, sikur mos te ishim te rrethuar nga qindra njerez qe i kishin koken nga me dhe dis a dhjetra gazetare qe po dokumentonin nje prej dasmave me te medha te Kalifornise. Ne ato momente ishim vetem ai dhe une.

U shkeputem nga puthja dhe ai takoi koken e timen me te tijen dhe ndegjem ashtu duke u perpjekur te kapnim frymarjen  e pershpejtuar.

"Le te ikim qe ketu, tani, boll te pane keta njerez ate qe eshte e imja" dhe kjo zemra ime e gjore e kaperceu nje rrahje, dy, tre, as vete se di.

"Kush eshte i joti? Fustani?" ja thash me ironi dhe ai beri nje budallallik. Me kapi ne stilin e nuses dhe u kthye nga turma ku disa po na shifnin te habitur.

"Zonja dhe zoterinj ju falenderojm shume qe ishit pjese e dasmes sone por na vjen keq qe duhet te iknim kaq shpejt por ike shoqe" sa me pelqeu kjo fjale "nuk ndihet edhe aq mire. Shijoni ushqimet e banketit, mirupafshim" dhe gati fluturoi nga dhoma duke i lene te gjithe te shastisur, madje edhe mua.