Ηταν αργά το βράδυ, δεν μπορουσα να κοιμηθώ, ήμουν πολύ ανήσυχη, ίσως να ήταν η αλλαγή μέρους.
Δεν είμαι σίγουρη, αλλά έχω ένα πολύ άσχημο προαίσθημα σχετικα με αυτό το μέρος.
Άκουσα πριν από λίγο έναν ήχο, και μπορώ να πω πως φοβήθηκα, ανησύχησα πάρα πολύ. Το φως το έχω ακόμη ανοιχτό, δεν είναι ότι φοβάμαι το σκοτάδι, αλλά όπως και να έχει το έχω ανοιχτό.
Πριν από μερικές ώρες ο Jon ήρθε στο δωμάτιο μου για να μου πει μερικά πράγματα
Flash back
A few moments ago
Blue, ότι χρειαστείς θα είναι στο διπλανό δωμάτιο ο Jack και εγώ κάτω στο σαλόνι, έχω μερικές δουλειές ακόμη να κάνω, γιαυτό θα κάτσω μέχρι αργά το βράδυ ξύπνιος»
Η φωνή του ήταν όπως πάντα, ήρεμη και καθαρή.
Το απάντησα με θετικό τόνο στη φωνή μου
«Ναι, μην ανησυχείς, αν και δεν πιστεύω να χρειαστώ κάτι»
«Δεν έχει σημασία, αρκεί να απευθυνθείς σε εμένα ή τον Jack, εντάξει?» τώρα φαίνεται κάπως πιο ανήσυχος
«Ναι, θα τσιριξω εάν δω κάποιον να μπαίνει από το παράθυρο εντάξει?» αστειεύτηκα λίγο, και σχηματίστηκε ένα μικρό χαμόγελο στα χειλη μου, για μια στιγμή σταμάτησε, καθώς τα βλέμματά μας ήταν καρφωμένα. Στάθηκε για λίγο στη θέση του και ξαφνικά εκείνος απαντάει στο αστείο μου
«Έχεις δίκιο, γιαυτό θα ελέγξω εάν το παράθυρο είναι όντως κλειδωμένο», πηγαίνει προς το παράθυρο και βλέπει πως είναι κλειδωμένο, ένα βάρος νιώθει να φεύγει από το κορμί του.
Από ότι φαίνεται δεν είναι και τόσο πολύ φίλος με τα ανέκδοτα έτσι δεν είναι? Είναι τόσο μυστήριος, και πολύ ανήσυχος.
Το θέμα μας όμως δεν είναι αυτό τώρα, αλλά το ότι προσπαθεί να κάνει σωστά τη δουλειά του, να με προστατέψει.
«Ωραία, όπως είπα και πριν, ό,τι χρειαστείς, απλά πες το μου, σου έδειξα τον χώρο, αύριο εάν είναι θα σου μάθω και μερικά κρυμμένα δωμάτια σε αυτό το σπίτι σε περίπτωση ανάγκης εντάξει? Και, εάν χρειαστεί θα σου μάθω και άλλα πράγματα, ακόμη και να αμύνεσαι, που δεν νομίζω να χρειαστεί κάτι τετοιο.»
Στο τέλος η φωνή του ήταν πιο αδύναμη, πιο σιγανή, σαν να μην ήθελε να το ακούσω
End of flash back
Now
Δεν με πειράζει καθόλου στο ότι ειναι και οι δύο προστατευτικοι αλλά κάποιες φορές, απο ότι φαίνεται, πρόκειται να είναι και οι δύο χειρότεροι και από τους γονείς μου.
Όχι ότι αυτό με χαλάει αντιθέτως μάλλον, μου αρέσει, είναι πολύ γλυκό και οι δύο τους με τον τρόπο τους.
Έχω ένα μεγαλο και ευρύχωρο δωμάτιο, το κρεβάτι με τα άσπρα σεντόνια και άσπρο πάπλωμα είναι απλά υπέροχο, απαλό και μεγάλο.
Δίπλα ακριβώς από το παράθυρο υπάρχει ένα πεζούλι. Πάνω του έχει ένα άσπρο μαξιλάρι για να μην ακουμπήσω και κρυωσω.
Για θέα έξω από το παράθυρο μου έχω την λίμνη, - ή έστω ένα ποσοστό αυτής.
Η βραδιά από ότι φαίνεται θα είναι πολύ μεγάλη,εται αποφασιζω να κλείσω για λίγο τα μάτια μου.
Δεν αργει να με πάρει ο ύπνος, το βράδυ από ότι φαίνεται θα έχει αρκετό κρύο οπότε μπαίνω κάτω από τα σκέπασματα και ξαπλώνω.
Κοιτάω έξω από το παράθυρο για μια τελευταία φορά, με την λίμνη να έχει πάρει ένα χρώμα κλειστού μπλε και τα δέντρα να εκλύονται τριγύρω από αυτή.
Το βράδυ στο δάσος είναι επικίνδυνα, ένας λόγος παραπάνω για να μη βγω από αυτό το μέρος νύχτα.
Δεν είναι ότι φοβάμαι το σκοτάδι αλλά ποτέ μου δεν δεν θα μου άρεσε να μείνω μόνη μου, σε ένα τέτοιο μέρος, ειδικά όταν δεν γνωρίζω καλά, καλά τα κατατόπια έχω πέρα.
YOU ARE READING
Freedom
Mystery / Thriller~A girl named Blue, trying to escape from her True nature , her True self and destiny. Will she ever gonna find out what her Mother have been hiding from her, her beloved daughter? Will she be able to find her lover? Or she is gonna lose, also her t...
