Miljardair (BxB)

19.

Thijmen trilde nog steeds van woede en bleef Josette doordringend aankijken.
'Kun je bij Menno gaan kijken?' vroeg Josette luchtig aan Thijmen.
Thijmen sloot kort zijn ogen en perste er een glimlach uit, waarna hij zich zwijgend omdraaide en met hun tassen in zijn hand naar boven beende. Beneden hoorde hij Nicole verbaasd vragen wat er aan de hand was.
Twee trappen en een lange gang later kwam hij bij Menno's kamerdeur aan, waar Thijmen aarzelend op klopte.
De deur ging open en Menno's mond vormde een dunne streep toen hij hem zag.
'Story straight?' informeerde hij toonloos.
'Het spijt me, Menno,' zei Thijmen, plotseling schor. 'Je hebt gelijk, ik ben niet thuis geweest dus ik heb geen idee wat er gebeurt is. Bedankt dat je het voor mijn moeder hebt opgenomen.'
'Onze moeder, Thijmen,' was Menno's enige reactie, voordat hij de deur weer sloot.
Thijmen had zin om in zijn bed te gaan liggen en er de rest van de dag niet meer uit te komen, maar herinnerde zich dat Nicole beneden was, waarna hij de trap weer afslofte.
Hij knikte kort naar Josette, die aan tafel zat en liet zich toen naast Nicole zakken.
'Alles oké?' vroeg ze, terwijl ze zacht over zijn been wreef.
Thijmen lachte opgelucht naar haar en knikte.

Die avond, al uren na het avondeten, kwam Arthur thuis. Nicole en Thijmen lagen op de bank een film te kijken, Menno zat te lezen en Josette en Loretta deden een spelletje – er waren spelletjes gekocht nadat Thijmen de eerste avond er geen had kunnen vinden.
'Zo. Nicole, toch?' hij stapte op hen af en Nicole kwam vlug overeind.
'Goedenavond meneer, leuk u te ontmoeten,' zei ze, terwijl ze haar hand uitstak.
'Eensgelijks, eensgelijks,' mompelde Arthur. 'Zorgt mijn zoon een beetje goed voor je?'
Thijmen verstijfde bij het horen van het woord zoon en blikte kort naar Josette – die er geen aandacht aan besteedde – en Menno, wiens vingers wit begonnen te worden om zijn boek van de druk die hij er op uitoefende.
'Zeker, meneer,' antwoordde Nicole beleefd.
'Noem me maar Arthur,' zei hij vriendelijk. 'Goed ik ga me even omkleden,' hij beende de kamer weer uit.
Toen hij terug kwam in de woonkamer, mikte hij ondertussen een folder op Menno's schoot. 'Dat ga je doen, ik heb al een afspraak voor je gemaakt,' zei hij op barse toon.
Thijmen keek op van de film en ook Josette en Loretta luisterden vanuit de woonkamer mee. Thijmen voelde de spanning in de kamer opbouwen terwijl Menno de folder oppakte en de voorkant las.
'Serieus pap, doe normaal,' snauwde Menno kwaad.
Thijmen zocht de afstandsbediening om de film te pauzeren, terwijl hij overeind kwam en Josette opstond van tafel.
Ze pakte de folder uit Menno's hand en las de voorkant.
'Oké pap, volgens mij zijn dit zijn eigen zaken,' zei ze aarzelend.
'Ik maak zelf wel uit wat wel en niet mijn eigen zaken zijn!' snauwde Arthur kwaad.
Thijmen voelde Nicole ineenkrimpen en hij kwam iets verder overeind, terwijl hij Josettes blik zocht. Ook Loretta kwam nu de woonkamer in en keek over de schouder van Josette mee.
Thijmen probeerde ondertussen Menno's blik te vangen, maar hij was knalrood en staarde met hevig knipperende ogen naar zijn boek – in een zogenaamde poging door te lezen.
'Arthur, ik wil met je praten,' Loretta's stem klonk zo ijzig dat Thijmen er van schrok. Sinds wanneer had zijn moeder zo'n duidelijke wil?
'Nee, Loretta, niet nu,' was Arthurs scherpe reactie. 'Ik wil er eerst zeker van zijn dat hij er heen gaat, anders sleur ik hem er zelf heen.'
Thijmen, die nog steeds niet wist waar het foldertje over ging, duwde Nicole zacht opzij en stond op, om het foldertje aan te pakken.
"In drie prikken volledig beschermd!" stond er groot op de voorkant. "Voor een volledige bescherming tegen hepatitis B heb je drie vaccinaties nodig. Als man die seks heeft met mannen, is hepatitis B vaccinatie gratis bij de GGD."
'En we doen ook gelijk tegen hepatitis A,' zei Arthur. 'Dat kost wat, maar het is in elk geval beter dan dat je al die smerige ziektes rondbazuint.'
Thijmen slikte en keek op naar Arthur, terwijl hij geschrokken doe normaal fluisterde. 'Dit breng je toch niet op zo'n manier?' vroeg hij geschokt.
'Arthur, nù,' snauwde Loretta met verstikte stem.
Arthur draaide zich om en begon rood te worden van woede. 'Rot op, mens! Zie je niet dat ik bezig ben?' schreeuwde hij kwaad.
'Prima,' was Loretta's koele reactie. 'Arthur ik vind het niet kunnen hoe je met je eigen zoon omgaat en ik wil dat je je excuses aanbiedt,' zei ze met schelle stem.
Arthur was een tijdje stil, waarna hij in bulderend gelach uitbarstte. Toen hij bedaard was keek hij met tranen in zijn ogen van het lachen naar haar op, waarna hij – plots met ijzige stem – zei dat hij er van uitging dat ze dit niet meende.
Thijmen zag hoe zijn moeder haar gezicht van woede aanspande en haar kiezen op elkaar klemde, waarna ze zich ziedend omdraaide en snauwde dat ze ging slapen.
Thijmen keek haar met open mond na. Waarom liep ze in godsnaam weg?
'Je afspraak is volgende week,' zei Arthur kalm, waarna hij de kamer uitbeende.
'Menno...' begon Josette meelevend.
'Niet doen,' zei Menno met zijn hand naar haar opgeheven. Zijn gezicht was weggedraaid in absolute afschuw en Thijmen zag dat zijn ogen rood waren.
Menno stond op. 'Ik, euhm,' hij haalde zijn neus op. 'Ik ga ook maar eens naar bed.'