ERROR 404

114 9 3
                                    

#LYRIC_NOT_FOUND

DOMINIC'S POV

Δεν καταλαβαινω. Γιατι; Με αγαπούσε. Το έλεγαν τα μάτια της. Μαζι μου ηταν... ευτυχισμενη. Αποκλείεται να αλλαξε γνωμη μεσα σε μια εβδομαδα.

Τι τη σπουδάζω την ψυχολογία αν δεν μαθαίνω και κάτι. Και υπάρχει μόνο ενας τροπος να μάθω τι συμβαίνει. Ή μαλλον μονο ενας τρόπος για να μάθω.

Στο αρχηγειο. Ολο και καποιον μεθυσμένο θα βρω να μου πει τι συμβαίνει.

Σατανικο!

Και αφου εκανα ολη την διαδικασια, μπηκα μέσα. Οντως, πανω στους καναπεσες φιλιουντουσαν μεθυσμενα ζευγάρια. Και καθώς εψαχνα ποιος θα με 'βοηθουσε' επεσα πανω στο αφεντικο.

Ουπς. Εχυσα το ουισκι που κρατουσε πανω στο ακριβο σακακι του.

"Συγγνωμη!" φώναξα κατευθειαν και αρπαξα μια χαρτοπετσέτα απ το τραπεζι διπλα.

"Δεν πειράζει." απαντησε. "Παλιωσε. Το εχω τρεις εβδομαδεα. Σημερα θα κατέληγε στον καδο."

Φυσικα! Γιατι ολοι πεταμε gucci ρουχα στους κάδους καθημερινα.

"Τι κανει η Raven;" ρώτησε αδιαφορα.

"Καλα ειναι." βρήκα την ευκαιρία μου. "Μονο που ειναι λιγο απομακρη..."

Και δεν υπαρχει περίπτωση να πω ότι έχουμε χωρίσει γιατί κάποιο λάκο έχει η φάβα.

"Ωωω... μην την παρεξηγεις." απαντησε. "Φταιει που σε λιγες μερες κλεινουν δυο χρονια απο τοτε που....εμ..." εκανε μια παυση. "...πεθανε.. ο Tornado." με κοιταξε. "Σου ειπε ποιος ειναι;"

"Ναι..." απαντησα σκεφτικος. "Ενας κοντινος φιλος της."

Ξαφνικα ξεσπασε σε γελια και ολοι τον κοιταξαν, σαν να είναι τρελός. Ουαου! Ορκιζομαι οτι ειδα ενα δακρυ να κυλάει.

"Που ειναι το αστειο;" ρωτησα διστακτικα.

"Ο Tornado παιδακι μου δεν ηταν αυτο που λεμε στο χωριο μου, στο Vegas, 'he is just a friend'." με κοιταξε καταματα. "Ηταν πολλα περισσοτερα."

Ειχαν σχεση; Και ποτε δεν μπορεσε να τον ξεπερασει; Και ημουν απλα για ψυχοθεραπεια; Ή τον σκοτωσε εκινη;

Και μου ειπε και ψεματα. Ίσως όντως να μην με αγαπάει.

Ειμαι τοσο μπερδεμενος.

"Δηλαδη;" ρώτησα σαστισμενος.

"Καλυτερα να σου πει εκεινη." ειπε φοβισμένος. "Ειπα παρα πολλα..."

Και έφυγε. Καπνός. Σαν τα χελωνονιτζακια.

Και εγω επρεπε να φυγω. Να παω στο σωματιο της για να μιλησουμε επιτέλους σαν ανθρωποι.

Χτύπησα την πορτα και δεν πηρα καμια απάντηση. Μονο κατι γελακια. Δεν αντεξα και μπηκα μεσα. Θα επερεπε να κλειδωνει σε ενα μερος σαν αυτο.

Και...

Wow

Εχετε μια σφουγγαριστρα; για τα σαλακια που τρεχουν.

Γιατι μια πανεμορφη, (χωρις παντελονι) Raven,  βρισκοταν ξαπλωμένη στο κρεβατι της, το οποιο ηταν γεματο.....κοκαινη(!;)  κρατωντας ενα μπουκαλι βοτκα,το οποιο ειχε πει μεχρι τη μεση...

Θεε μου σωσε με...

Dusk Till Dawn #SC2018Where stories live. Discover now