My famous Marauders story

✖27✖

Dumbledores pov (surprise)

'Minervra, juffrouw Red is iets van plan.' Mompel ik als ik zie dat haar blik constant gevestigd is op de tafel van Griffoendor. Minervra kijkt op en een moment later schiet haar pols onder tafel. Mijn blik gaat naar Joanna Mountain die versteend. 'Albus, iets in me zegt dat juffrouw Red het weet.' Zegt Minervra terwijl ze bezorgd van Olivia naar Joanna kijkt.

Als Olivia langs de tafel van Gryffindor komt struikelt ze, maar zij weet en wij ook, dat dat gewoon geplandt was. 'Ik hoop dat Joanna het aan kan.' Mompelt Minervra. 'Ja, ik ook.' Zeg ik terwijl mijn blik op de tafel van Gryffindor gericht is. 

Olivia gaat aan de tafel zitten en ze kijkt met een grijns naar Joanna, maar die verdwijnt als ook Sirius Black haar aan kijkt. Lily Evers wil beginnen met de healing spells, maar Sirius houdt haar tegen. 

Ze zeggen wat en Olivia reageert daar nog al fel op. Dan pakt Sirius Black ineens haar arm, ze verstijfd en een moment later licht de wond op haar pols geel op. Oh nee!  Dit is niet goed. 'Dit is niet goed, Albus.' Zegt Minervra. 'Ik weet het, ik weet het.' 'We moeten er wat aan doen.' 'Wat? Als we zeggen dat ze niet mag zoeken, dan gaat ze het juist doen. We moeten dit afwachten.' 'Maa-' 'Nee Minervra. Het komt goed. We moeten vertrouwen hebben. En heel erg hopen dat Juffrouw Mountain dit aan kan.' Zeg ik, terwijl mijn blik nog steeds op de tafel gericht is. 

Brents pov

Bella steekt haar hand uit naar de brief. Gauw trek ik hem weg. 'Dit is niet van jou Bellatrix.' 'Ik ben haar beste vriendin, ik mag het vast wel lezen.' Ketst ze boos terug. 'Ze negeerde net niet voor niks je blik. Je moet je niet bemoeien met dingen die je niks aan gaan.' 'Wat kan jij daar nou over zeggen? Ik weet zeker dat jij hem ook wilt lezen.' Ik ben stil. Ik kan moeilijk zeggen dat Liv het me sowieso wel laat zien, omdat we samen opzoek zijn naar familie. 

'Tenzij je het al weet.' Zegt ze lichtelijk gekwetst. 'Bella, het is vast niks.' Sust Rolph haar. Ze legt zich erbij neer en gaat weer normaal zitten. 'Wat doet ze bij Gryffindor?' Verbreekt Alex de stilte. We draaien ons allemaal om en zien dat Sirius haar arm vast heeft. Alex wil er naar toe gaan maar Narcissa houdt hem tegen. 'Moet je zien?' Ze wijst op een bloed spoor. Hij eindigt bij Liv. 'Oeps...' Zeg ik voorzichtig. We hadden afgesproken dat het mijn schuld was. 'Zeg me niet dat jij dat was.' 'Oké dan zeg ik het niet.' Zeg ik grijnzend. 'Wat gebeurde er?' Het is Lucius. 'Ik wilde haar wat laten zien, en zwaaide met mijn mes, en toen... tja-' Ik besef me maar al te goed hoe doorzichtig dit klinkt. Ze schudden allemaal hun hoofd en gaan door met eten.

Dat scheelde niks. Ik ga door met eten.

'Ik zei toch nee! En wat doet meneer Black?! Hij doet het gewoon!' Zegt Liv hard. 'Liv...-' 'Wat nou Liv? Wat wil je horen?' 'De waarheid!' Sist Sirius terug. Livs ogen spuwen vuur als ze naar hem toe buigt om hem wat te zeggen. 

Olivia's pov

Ik buig naar Sirius toe. 'Wat wil je horen Black? Dat ik me nog steeds aan getrokken voel? Dat ik tintelingen voel als je me aanraakt? Helaas! Dat kan ik je niet zeggen.'  Fluister ik krachtig in zijn oor. 'Dat was precies wat ik wilde horen.' Fluistert hij terug. Kippenvel ontstaat op mijn huid, maar ik negeer het en kom krachtig omhoog. Laat een soort pufje ontsnappen en dan zwaai ik mijn haar naar hun toe om vervolgens in stijl weg te lopen.

Hoe kan ik nog zo op hem reageren! Dat moet echt stoppen. Ik ben net de zaal uit als ik stop met lopen. Shit! Mijn brief ligt daar nog. 

Maak jezelf gewoon onzichtbaar!

Daar is ze weer hoor. Puh de stem die meer weet dan ik.

Doe het gewoon!

Prima. Ik sluit mijn ogen en haal diep adem. Als ik mijn ogen open doe zie ik mijn hand niet meer. Yes! Het is gelukt! 

Ik loop terug de zaal in richting de tafel van Slytherin. Als ik onderweg langs de tafel van Gryffindor kom, zie ik dat Joanna, het bloedzuigermeisje, haar hoofd optilt. Ze draait haar hoofd en kijkt recht in mijn ogen.  Ze kan me niet zien. Dat weet ik zeker, maar ik denk dat ze mijn aanwezigheid voelt.

'Sirius, wat was dat?' Dringt Lily aan en direct draait haar hoofd weer terug naar hun. 'Niks! Het was niks.' 'Dat zag er niet uit als niks.' Zegt Lily terwijl ze hem doordringend aan kijkt. 'Laat het!' Ik zie Lily nadenken. 'Het gebeurt alleen bij jou toch? Waarom?' 'Lily.' Sirius kijkt haar droog aan, maar ze luistert niet. 'Wow, wat als het iets te maken heeft me-' 'Stop, ik wil dit niet meer horen.' 'Oké!' Ze steekt haar handen in de lucht ter verdediging.

Gauw loop ik door naar de tafel van Slytherin. Brent heeft mijn brief vast. 'Kom op Bella, wat zei ik nou. Spullen die niet van jou zijn raak je niet aan.' 'Jij raakt het aan.' 'Ja maar ik wil het niet lezen.' Ik buig naar Brent toe. 'Brief onder tafel.' Zeg ik in een ademtocht. Hij hapt even naar adem en dan verdwijnt zijn hand onder tafel. Gauw pak de brief uit zijn handen, en doe hem in mijn zak. Dan loop ik weer weg. 

Bij de tafel van Gryffindor doe ik voor de verandering niks en loop ik door. Ik loop regelrecht naar de common room van Slytherin. Waar ik het wachtwoord zeg en direct door loop naar de slaapzaal. 

Ik leg de brief bij die van kerst en lees ze beide nog eens door. Waarom lijkt het alsof ik een afstammeling van Slytherin ben? Dat kan gewoon niet. Dat is onmogelijk. Denk ik.

Terwijl ik op bed zit denk ik na over van alles. De brieven, mijn moeder, Sir- Nee, mijn geheim dat ik met slangen kan praten, Siri-Oh damnit!

✖✖✖✖✖✖✖✖
Heey heey,

Dusss niemand heeft de connectie gezien. Dat was wel jammer...

Voor de mensen die al mijn boeken hebben gelezen kunnen het nu weten😂❤

Comment als je het weet❤

Tot over 4 dagen

Xx Jonna🌻🌞