IREDESCENT LOVE

#4 Hope one

"You have to do it all alone, make a living make a home. Must have been as hard as it could be"

🎶

A piano stood facing the wall and beside it, lies my guitar na tila ilang araw na lang ata ay mapupuno na ito ng alikabok.

Ilang minuto - ilang minuto na ang nakalipas ngunit tiningnan ko lamang ito. And then, there I go. Umupo na lang ako sa aking table.

My table really stink and it smell a bit musty because of the scattered paint.

Papers and used charcoal pencils are also scattered in the middle. At tila'y inaamag narin ata ang mga canvas kong di matapos-tapos sa gilid nito.

Nawawalan ako ng gana.

Ilang minuto rin akong tulala. Ilang minuto rin akong nag-iisip. My mind is like a kaleidoscope and it's constantly breaking. Hindi ko alam ang gagawin.

"Aileen get the hell down here!"

Here we go. AGAIN

I grabbed my backpack at dumiretso na lang sa ibaba kung saan naroon na sila mommy.

And yes, nasa akin nanaman ang atensyon nila. ako nanaman. ako nanaman. I sat down and sighed dahil wala nanaman akong magawa.

"So what are you planning?"

Susubo na sana ako ng kanin ng bigla siyang napatanong ng ganyan.

I glaced to my father. Wala, not a single reaction. Tila'y seryoso lang siya and still, patuloy parin siyang kumakain.

"Did you change your mind?" tanong sa akin ni mommy

"No"

"WHAT!? ARE YOU OUT OF YOUR MIND?"

"M-mom, p-please. I really w-want to be an arc-chi-"

Gusto ko. gusto ko pero bakit ayaw niyo? Kailan ako makakatayo sa sarili kong mga paa?

"NO AILEEN! I SAID NO!"

Sila - sila na lang palagi ang nasusunod. Eh paano naman ako? Palagi na lang akong nakakulong sa mga decision nila

"How many times do I have to say this to you na wala kang makukuha sa kursong yan!"

Napayuko na lang ako at napaiyak. Bakit? Bakit nangyayari to? Shit when will you listen to my side?

"N-no m-mom, just t-this once. L-let me d-decide on my o-own"

Isang malutong na sampal - isang malutong na sampal ang nakuha ko galing kay Daddy

W-why? Bakit bakit?

"You're not going to that stupid art school Aileen!"

no - it ain't stupid dad!

This is my passion. Art - art is my passion. Art is my life. Wag niyo akong ilalayo. Ito, ito na lang ang natatanging makakapitan ko . J-just p-please

"You're going to spent your SHS dito, dito mismo sa isang preparatory law school!"

"D-dad p-please"

Kahit ngayon lang - k-kahit ngayon lang please? A-ako naman, l-let your ears hear my voice. J-just t-this once.

"No Aileen! Our decision is final!"

BULLSHIT!

WHY?! ANO BA!? KAHIT NGAYON LANG! NGAYON LANG PLEASE..

I grab my backpack at walang sabing tumayo sa hapag kainan. Pinunasan ko ang aking mga luha. Yes, this is why I hate home so much. Tahanan? nah, I seems like it's my jail.

"Sa ayaw o sa gusto mo, you're taking law and that's final!"

And yes this is my own kind of jail. At nakakulong ako sa mga Do's and don't. Nakakulong ako sa mga utos nila. Nakakulong ako sa mga bagay na ayaw ko subalit ipinagpipilitan nila.

-End of part one-